Φαλαρισμός. Ο ορισμός που αναφέρεται σε απάνθρωπες τιμωρίες και για την απάνθρωπη σκληρότητα. Εμπνευστής του όρου ο Φάλαρις. Ο πρώτος κατά χρονική σειρά τύραννος του Ακράγαντα, μίας Δωρικής αποικίας στην Κάτω Ιταλία. Ο Φάλαρις κατά τη διάρκεια του 6ο προ Χριστού αιώνα επέβαλλε φρικτά βασανιστήρια και τιμωρίες κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, ενώ το διασημότερο εργαλείο βασανιστηρίων που χρησιμοποιούσε ήταν ο «χάλκινος ταύρος». Πρόκειται για μία μηχανή εκτέλεσης για εγκληματίες. Τα θύματα ρίχνονταν μέσα στο εσωτερικό του ταύρου από μια καταπακτή και κλειδώνονταν μέσα σε αυτό. Στη συνέχεια άναβαν μια φωτιά κάτω από την κοιλιά του αγάλματος, με αποτέλεσμα ο ταύρος να μετατρέπεται σε ένα «φούρνο ανθρώπων». Οι άνθρωποι που βρίσκονταν μέσα ψηνόντουσαν ζωντανοί και η ιδέα προτάθηκε στον Φάλαρη από τον γλύπτη Περίλαο.
Όταν ο γλύπτης παρουσίασε το «δημιούργημά» του, ο Φάλαρις εντυπωσιάστηκε και αποφάσισε να το δοκιμάσει. Του ζήτησε να μπει μέσα στον ταύρο και να υποκριθεί ότι τσιρίζει από πόνο και ουρλιαχτά για να δοκιμάσουν το «μουσικό εργαλείο». Όταν ο Περίλαος μπήκε μέσα, ο Φάλαρις τον έκλεισε μέσα στον ταύρο και άναψε τη φωτιά. Ως ειρωνεία της τύχης, ο κατασκευαστής του χάλκινου ταύρου ήταν και το πρώτο θύμα του.
Ο Φάλαρις «διασκέδασε» με το μουσικό ταύρο, βασανίζοντας ανθρώπους για 16 χρόνια και το χρησιμοποιούσε σε γιορτές και συγκεντρώσεις με φίλους, ενώ προχώρησε ακόμη μέχρι του σημείου να βάζει και διάφορα αρωματικά μέσα σε αυτόν, προκειμένου να «βελτιώσει» τη μυρωδιά της καμένης, ανθρώπινης σάρκας. Αρχαία κείμενα αναφέρουν ότι ο ταύρος πετάχτηκε στη θάλασσα όταν εκθρονίστηκε ο Φάλαρις το 554 π.Χ. και ανέλαβε ο Τηλέμαχος. Ο Φάλαρις πέθανε από λιθοβολισμό.
