Και ξαφνικά βροχή. Όχι καμιά ψιχάλα ή πρωτοβρόχια του Σεπτεμβρίου, αλλά γερή μπόρα. Βροντές που νομίζεις ότι βαδίζει κοντά δεινόσαυρος ή Γκοτζίλα και νεροποντή που ενδεχομένως να μετατρέψει αρκετά αμάξια σε γόνδολες και τους δρόμους σε ωκεανούς. Μην το πάμε μακριά, μια ματιά στο παρακάτω άλμπουμ θα σας δείξει τι έγινε με την νέα μπόρα:
Μέσα σε όλα όμως ακούς συνέχεια την ατάκα «γιατί να βρέχει;», «γιατί να έχει τόσο κακό καιρό;» ή «Αγγλία γίναμε» λες και χάλασε ο θερμοστάτης της Ελλάδος και πρέπει να ξαναβγάλουμε τα χειμωνιάτικα από το ντουλάπι.
Μια μικρή παρένθεση βέβαια σε αυτό το σημείο, δεν έχουμε Μάιο ή Ιούνιο αλλά τέλη Ιανουαρίου. Είναι χειμώνας εδώ και σχεδόν δύο μήνες. Και επειδή ξεχνάμε εύκολα στην Ελλάδα, τέτοια εποχή πέρσι βλαστημούσαμε που πνιγήκαμε από τα χιόνια και σε αρκετές περιοχές το ζήσαμε προϊστορικά. Χωρίς ρεύμα ή ίντερνετ για μέρες και προφανώς χωρίς δυνατότητα μετακίνησης. Με λίγα λόγια το ότι εμείς οι άνθρωποι (και κυβερνήσεις) δεν συμπεριφερόμαστε στον χειμώνα λες και δεν τρέχει τίποτα είναι πραγματικά κακό του κεφαλιού μας.
Δεν είναι μέσα στο πρόγραμμα να βρέχει «Νιαγάρες» ή να στρώνει χιόνι στην Κηφισίας λες και ζούμε στις Γαλλικές Άλπεις, στο πρόγραμμα όμως πάντα είναι τέτοια εποχή να μην έχει καλό καιρό.
Όπως κλασικά το καλοκαίρι γκρινιάζουμε που έχει καύσωνα.
Μας κακοφαίνεται και φέτος;
Η κατάσταση λοιπόν έχει ως εξής: Πρωτοσέλιδα και κεντρικά θέματα για τον καιρό, στα google search πρώτες αναζητήσεις οι λέξεις «Αρναούτογλου», «Αρνιακός», «καιρός» και η καθημερινότητά μας θα πλημμυρίσει με «ρεπορτάζ κρύου και μπόρας». Λέξεις κλειδιά τα «Πού» και «Πότε» θα βρέξει.
Και εννοείται θα γίνουν τα αντίστοιχα ευτράπελα της Ελλάδας
Δεν λέμε να είμαστε και ευτυχισμένοι που γίνεται ο κατακλυσμός του Νώε αντί για καύσωνα 44 βαθμών ή την περσινή χιονοστιβάδα αλλά ας σταματήσουμε την γκρίνια που δεν έχει καλό καιρό. Χειμώνας είναι και ας έχουν μετατοπιστεί οι εποχές λόγω της κλιματικής αλλαγής. Δεν χρειάζεται να τα ρίχνουμε όλα στον καιρό, αλλά και σε μας τους ίδιους που δεν προετοιμαζόμαστε για αυτό που έρχεται. Λες και τόσα χρόνια κάναμε αλλιώς.
Τουλάχιστον μας χαρίζει στιγμιότυπα σαν το παρακάτω όπου προσκυνούμε το πολυμήχανο μυαλό των συμπατριωτών μας.
