Γιατί να ασχοληθούμε τη νέα χρονιά με τον Κώστα Φραγκολιά; Διότι μας δίνει πάτημα ώστε να το κάνουμε. Όχι κανείς δεν ξύπνησε με τη θέληση να σχολιάσει επικριτικά τον συμπαθέστατο πανελίστα του Happy Day. Αλλά όταν το πρώην μοντέλο προκαλεί, τότε η απάντηση από την κοινωνία έρχεται αβίαστα. Σε μία εποχή που οι αυξήσεις στα πάντα έχουν φτάσει στον Θεό, ο Κώστας Φραγκολιάς τα βάζει με τους 25άρηδες που δεν πάνε να δουλέψουν.
Αφορμή για την παρέμβαση αποτέλεσε μια αναφορά για το πόσο πωλείται η κιλοβατώρα ρεύματος στην Ελλάδα:
«Στενοχωριέμαι με όσα ακούω. Δείτε πόσο έχει η κιλοβατώρα στην Ευρώπη και πόσο στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση πρέπει να κατεβάσει τον φόρο. Δεν παίρνω επιδόματα, να κόψουν τα επιδόματα... 25χρονοι και μου κάθονται σπίτι γιατί παίρνουν τα επιδόματα, να πάνε να δουλέψουν», ανέφερε αρχικά για να προσθέσει: «Δεν παίρνω επιδόματα. Να κόψουν τα επιδόματα, που έχουμε γίνει μια χώρα, όλη ανεργία... 25χρονοι και μου κάθονται σπίτι, γιατί παίρνουν τα επιδόματα. Να πάνε να δουλέψουν. Αν κόψουν τα επιδόματα, θα πάνε να δουλέψουν».
Στην Ελλάδα την φτώχεια και την ακρίβεια τις αντιμετωπίζουμε με αντικλεπτικά
Αν κόψουν τα επιδόματα, θα πάνε να δουλέψουν. Η πιο απλοϊκή λογική που δείχνει πόσο εκτός πραγματικότητας είναι ο κύριος Φραγκολιάς. Όταν ο βασικός μισθός είναι πάνω κάτω 100 ευρώ περισσότερα από το επίδομα, τότε προφανώς και κάποιος δε θα σηκωθεί από τον καναπέ του. Για να ανάψεις τη φλόγα σ’ έναν 25άρη πρέπει να του δώσεις όραμα και κίνητρο. Ζώντας σε μια χώρα που κάθε μέρα ακούμε και από ένα σκάνδαλο, με τους θύτες να την βγάζουν λάδι, πως τολμάς να δείξεις με το δάχτυλο τους νέους εκεί έξω. Ποιο είναι το κίνητρο που θα του δώσεις ώστε να σηκωθεί και να δουλέψει. Τα 500 ευρώ το μήνα;
Η μεγαλύτερη ντροπή στην κοινωνία δεν είναι τα επιδόματα αλλά οι μισθοί πείνας που παίζουν εκεί έξω. Τα εργασιακά δικαιώματα που έχουν γίνει κουρελόχαρτο. Οι εργασιακές συμβάσεις που συμφέρουν μόνο την εργοδοσία και όχι τους εργαζομένους. Το δικό σου όνειρο Κώστα Φραγκολιά είναι να βρίσκεσαι σ’ ένα πάνελ και να διαφημίζεις γιαούρτια στο Instagram και το έκανες πράξη. Κανείς δε σου κουνάει το δάχτυλο. Αλλά δεν έχουν όλοι πρόσβαση και φυσικά τη θέληση ώστε να ακολουθήσουν το δικό σου όνειρο. Σε περίπτωση που δεν έχεις καταλάβει το τι συμβαίνει αναφορικά με την ανεργία στη χώρα μας, μία βόλτα στην κοινωνία μπορεί να σου ανοίξει τα μάτια. Να σε πείσει πως η κατάσταση είναι τουλάχιστον τραγική. Πριν ξεκινήσεις, λοιπόν, να δείχνεις με το δάχτυλο τη νέα γενιά, μπορείς να ξεκινήσεις την κριτική στην κυβέρνηση. Για την ακρίβεια, την ανεργία, την θλιβερή καθημερινότητα που βιώνουμε σε κάθε επίπεδο. Τότε θα καταφέρεις από απλός σχολιαστής της επικαιρότητας και πανελίστας, να γίνεις ένας σεβαστός πολίτης. Ωστόσο αυτός είναι ο δύσκολος δρόμος. Δική σου επιλογή, αν θα τον ακολουθήσεις.
