Για κάποιον περίεργο λόγο, το πώς θα ήταν ο κόσμος μετά από μία πιθανή πυρηνική καταστροφή έχει απασχολήσει την ανθρωπότητα, και ιδιαίτερα το καλλιτεχνικό κομμάτι αυτής, εδώ και πολλές δεκαετίες.
Θες από τον Αρκά και το κόμικς του «Μετά την καταστροφή», θες από ένα ολόκληρο είδος κινηματογραφικών ταινιών (αλλά και βιβλίων επιστημονικής φαντασίας) που ονομάζονται post-apocalyptic, θες από τους gamers που έχουν λιώσει παιχνίδια τύπου Fallout, ένα είναι σίγουρο: το σκηνικό μας τραβάει με έναν μακάβριο τρόπο. Είναι ίσως το ίδιο συναίσθημα που μας παρακινεί να παρακολουθούμε σαν χαζοί εκπομπές με σεισμούς, λοιμούς, καταποντισμούς και αεροπορικά ατυχήματα.
Για δες αυτόν τον σταθμό μετρό της πόλης Itoigawa της Ιαπωνίας ας πούμε. Βρίσκεται στη θέση του από το 1912 και είχε δεχθεί μία σχετική ανακαίνιση το 1969. Πώς σου φαίνεται; Δε νομίζεις ότι είσαι ΜΕΣΑ στο Fallout κανονικά; Δε θα ήθελες να κάνεις μια βόλτα από εκεί; Δε σε γοητεύει και σε απωθεί ταυτόχρονα;
Ονομάζεται Tsutsuishi και σου δίνει την αίσθηση πως από στιγμή σε στιγμή θα πέσουν ασφυξιογόνες μάσκες μιας και στη Γη δεν υπάρχει πια αρκετό οξυγόνο…
