H εθνική μας γιορτή είναι πάντα αιτία για πατρικές αναμνήσεις

Όταν ο πατέρας μου με πήγαινε στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου.

Μοιάζει σαν να μην έχει περάσει ούτε μία μέρα από τότε που ο πατέρας μου με πήγαινε στην παρέλαση στο νησί. Πρέπει να ήμουν γύρω στα πέντε και φυσικά η χαρά μου ήταν πολύ μεγάλη όταν ερχόταν η σημερινή επέτειος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που ο πατέρας μου με πήγε στη παρέλαση. Δεν είχα ξαναβιώσει κάτι τέτοιο και για κάθε παιδί πιστεύω αυτό θα ήταν μία μοναδική εμπειρία ζωής.

Ξεκινήσαμε από νωρίς και βρισκόμασταν στο κέντρο του Ηράκλειου γύρω στις δέκα το πρωί. Σίγουρα οι εποχές έχουν αλλάξει από τότε και πολλά σημεία στην πόλη μοιάζουν αγνώριστα. Τότε υπήρχε ακόμη το παλιό λούνα παρκ όπως επίσης και οι επίσημοι στο άγαλμα του Βενιζέλου στην πλατεία Ελευθερίας.

 

 
 

Μου έλεγε ο πατέρας μου πως για πλάκα θα πετούσαμε στραγάλια στους στρατιώτες κι εγώ δεν καταλάβαινα αλλά γελούσα. Ναι υπήρχε τότε ακόμη και η στρατιωτική παρέλαση. Φυσικά σαν παιδί εντυπωσιαζόμουν από τα όπλα και τα άρματα. Τώρα πλέον όλα αυτά μοιάζουν αρκετά ακατανόητα.

 

 
 

Θυμάμαι τότε είχε μία ηλιόλουστη μέρα όπως και σήμερα και οι αναμνήσεις έρχονται πολύ αβίαστα. Ο πατέρας μου με είχε πάνω στη πλάτη κι εγώ κρατούσα το σημαιάκι μου και μία μικρή σακούλα με στραγάλια. Στην αρχή φυσικά ήταν η μαθητική παρέλαση και αυτό μου φάνηκε επίσης εντυπωσιακό. Αναρωτιόμουν αν ποτέ θα έκανα κι εγώ κάποτε παρέλαση και τελικά έγινε κι αυτό μετά από κάποια χρόνια.

Όταν έσκασαν τα στρατιωτικά άρματα τότε πραγματικά είχα μείνει με ανοικτό το στόμα και δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από τους στρατιώτες. Σίγουρα όλα αυτά είναι εντυπωσιακά.

Μετά από την παρέλαση ο πατέρας μου με πήγε στο λούνα παρκ όπου αράξαμε εκεί μέχρι το μεσημέρι. Τελικά ο κόσμος διαλύθηκε και όλοι γύρισαν στα σπίτια τους. Δεν θα ξεχάσω όμως ποτέ την όψη της πόλης με τους μαθητές και τις στολές τους που γυρνούσαν μεθυσμένοι το απόγευμα στο σπίτι. Φυσικά τότε δεν είχα ιδέα γιατί όλοι ήταν τόσο χαρούμενοι. Είναι ένα αίσθημα που δεν μπορώ να το έχω πλέον. Σίγουρα είναι και θέμα ηλικίας.

 

 
 

Πλέον η σχέση μου με το πατέρα μου είναι κάπως πιο απομακρυσμένη, είναι όμως μία ανάμνηση εκείνη η πρώτη παρέλαση που δεν μπορεί να φύγει από το μυαλό μου εύκολα.

Εκτός από μία ημέρα εθνικής εορτής και απελευθέρωσης είναι μία μέρα αναμνήσεων για όλους τους Έλληνες.



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved