Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία ποιος είναι ο Τάσος Ξιαρχό, ο άνθρωπος που κορόιδεψε διαδικτυακά μια γυναίκα που έτρωγε δίπλα του για τα κιλά της και την επιλογή ρούχου που έκανε με τις οριζόντιες ρίγες – θέλω να πω ότι κακώς εστιάζουμε στο αν είναι «σοβαρός» ή «ανθυπο-σελέμπριτι» ή «μαϊντανός», στο αν πρέπει να του δίνουμε σημασία ή να τον αγνοήσουμε εντελώς. Όπως δεν έχει και μεγάλη σημασία η «συγνώμη» του, που συνοδεύτηκε από την εξιστόρηση του μπούλινγκ που είχε δεχθεί όταν ήταν μικρότερος για τις στυλιστικές του επιλογές ή τις σεξουαλικές του προτιμήσεις: σίγουρα θα όφειλε, ως ένας άνθρωπος που δέχθηκε μπούλινγκ, να έχει μια πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία και να δείχνει μια πολύ μεγαλύτερη προσοχή στο τρόπο που σχολιάζει και εκθέτει ανθρώπους, χωρίς καν την άδειά τους.
Αντιθέτως έχει πολύ μεγαλύτερη αξία η αντίδραση των ανθρώπων που στάθηκαν απέναντί του, ποζάροντας με ρούχα με οριζόντιες ρίγες: η Δανάη Μπάρκα, η Κατερίνα Ζαρίφη, η Σίσσυ Χρηστίδου, γυναίκες που έχουν γίνει αποδέκτες ειρωνικών και κακεντρεχών σχολίων εδώ και χρόνια για τα κιλά τους, βγήκαν και συμπαραστάθηκαν με τον δικό τους τρόπο όχι μόνο στην κοπέλα που έπεσε θύμα μπούλινγκ από τον Ξιαρχό, αλλά και σε κάθε άνθρωπο – άντρα ή γυναίκα – που έχει πέσει θύμα μπούλινγκ ή συνεχίζει να πέφτει, που χλευάζεται και ακούει ειρωνικά σχόλια για τα κιλά του, για τον τρόπο που ντύνεται ή το χρώμα των μαλλιών που επιλέγει, για τη φωνή ή τα γυαλιά που φοράει, για οτιδήποτε μπορεί να βρει ο κάθε κομπλεξικός για να «χτυπήσει» και να «πονέσει» κάποιον άλλον άνθρωπο.
Μην ξαναλέμε τα ίδια: Οι άνθρωποι που κάνουν μπούλινγκ σε άλλους ανθρώπους, πιθανότατα προσπαθούν να κρύψουν τις δικές τους ανασφάλειες, τα κόμπλεξ τους, να ξεφορτώσουν τα σκουπίδια που κουβαλάνε στο κεφάλι τους στους άλλους, μπας και αισθανθούν καλύτερα. Δεν πρόκειται φυσικά να νιώσουν καλύτερα οι ίδιοι, απλά προσπαθούν να κάνουν τους άλλους ανθρώπους να νιώσουν χειρότερα. Δεν προσπαθούν να ξεπεράσουν τα – όποια – προβλήματά τους, απλά θέλουν να φορτώσουν με προβλήματα τους άλλους.
Σε μια εποχή όπου κανονικά τέτοιου είδους θέματα θα έπρεπε να τα είχαμε λύσει και τέτοιου είδους συμπεριφορές θα έπρεπε να τις είχαμε ξεπεράσει και να τις έχουμε αφήσει πίσω, οι διάφοροι «Ξιαρχό», άνθρωποι – υποτίθεται – που ζουν στο «καλύτερο σήμερα» κι όχι στο «αμαρτωλό τότε», άνθρωποι που έχουν δεχθεί μπούλινγκ για τις επιλογές τους και ξέρουν πόσο μπορεί να σου διαλύσει την ψυχή αν είσαι περισσότερο ευαίσθητος, άνθρωποι που κυκλοφορούν στην κοινωνία και δεν μένουν σε κάποιο βουνό αποκομμένοι από τα προβλήματα της εποχής, εξακολουθούν να είναι μέρος του προβλήματος, αντί να είναι μέρος της λύσης. Η συγκεκριμένη κοπέλα «με τις οριζόντιες ρίγες», μπορεί να στάθηκε με αξιοπρέπεια απέναντι στη διαδικτυακή διαπόμπευση και να μην σήκωσε τους τόνους, να απάντησε με ειρωνεία και χιούμορ και να έκανε λόγο για έναν μεθυσμένο άνθρωπο που λίγο – πολύ είχε το ακαταλόγιστο, αλλά δεν είναι όλα τα «θύματα» τόσο συγκροτημένα και τόσο ψύχραιμα – για κάποιους το ποτήρι ξεχειλίσει από τέτοιες συμπεριφορές. Και μπορεί να κλειστούν ακόμα περισσότερο στον εαυτό τους. Ή μπορεί να χάσουν μερικά πολύτιμα μέτρα στη διελκυστίνδα που τόσα χρόνια «παίζουν» με την κατάθλιψη.
Το έχουμε πει και καλό είναι να το λέμε ξανά και ξανά μέχρι να σβήσει ο ήλιος: εκτός από το να θέλουμε να καμαρώνουμε τα παιδιά μας «επιστήμονες», να ανεβάζουμε στα social media τη μαύρη ζώνη που πήραν στο ταεκβοντό και τη διάκριση στη ρυθμική, ας βρούμε λίγο χρόνο να καθόμαστε και να τους μιλάμε. Για να μαθαίνουμε αν τους βασανίζει κάποιος ή κάτι αλλά και για να τους «μάθουμε» τον σεβασμό απέναντι στον συνάνθρωπο, απέναντι στη διαφορετικότητα, απέναντι στη γυναίκα, τον αδύναμο, τον κάθε άνθρωπο που θα συναντήσουν στη ζωή τους. Ώστε να μην γίνουν ποτέ τους «Ξιαρχό» αλλά και να είναι θωρακισμένοι και δυνατοί απέναντι σε κάθε «νταή», κομπλεξικό, μεθυσμένο ή ανόητο, που θα προσπαθήσει να τους μειώσει, να τους προσβάλει ή να τους ειρωνευτεί, πιθανότατα διότι δεν έχει τη δύναμη να αντικρύσει το ίδιο του το πρόσωπο στον καθρέφτη.