Οι Livae Nanjikana και Junior Qoloni είναι δύο φίλοι και φιλόδοξοι θαλασσόλυκοι από τα Νησιά του Σολομώντα και έβαλαν ρότα για το νησί της New Georgia, αλλά το GPS τους παρέδωσε πνεύμα κι έτσι αναγκάστηκαν να στηριχθούν στις παραδοσιακές μεθόδους πλοήγησης των παλιών ναυτικών. Όχι και με τόσο μεγάλη επιτυχία αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος.
Υπολόγισαν να κρατήσουν στα αριστερά τους τη δυτική ακτή των νησιών Vella Lavella και Gizo, αλλά μάλλον μπερδεύτηκαν όπως είχε μπερδευτεί κι εκείνος με τη κάμπριο Mercedes στο «Ας περιμένουν οι γυναίκες» που ήθελε να έχει στα δεξιά του τη θάλασσα, αλλά μπερδεύτηκε με τη Βόλβη που την είχε στα αριστερά του.
Ο Nanjikana μιλώντας στην Guardian θεώρησε πως θα είναι εξαιρετικά εύκολο να κάνουν το ταξίδι αυτό χωρίς GPS, αφού και οι δύο είναι έμπειροι ναυτικοί. Όμως η θάλασσα του Σολομώντα είχε άλλη άποψη, μια θάλασσα γνωστή για το πόσο απρόβλεπτη μπορεί να γίνει. Η βροχή και ο αέρας έκαναν αδύνατο να κρατήσουν οπτική επαφή με τα νησιά που είχαν ως σημάδι και τελικά αποφάσισαν να κάνουν ένα διάλειμμα από την προσπάθεια. Έσβησαν τις μηχανές και περίμεναν να περάσει η κακοκαιρία.
Όταν ο καιρός έφτιαξε είχαν χαθεί εντελώς και αναγκάστηκαν να επιβιώσουν με μερικά πορτοκάλια που είχαν μαζί τους, κάποιες καρύδες που επέπλεαν στη θάλασσα μετά την κακοκαιρία και βρόχινο νερό που μάζευαν με τα αδιάβροχά τους. Όλα αυτά μέχρι να περάσουν 29 μέρες και να τους βρει τυχαία τυχαία ένας ψαράς στα ανοιχτά της Παπούα-Νέας Γουινέας.
Ήξεραν ότι είχαν χαθεί εντελώς, όμως δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι βρέθηκαν σε μια διαφορετική χώρα, και παρά την περιπέτειά τους που κράτησε 29 μέρες, πιστεύουν πως είχε και μερικά καλά. Ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα από τη ρουτίνα και όλα αυτά που τους ταλαιπωρούν υπό κανονικές συνθήκες, όσο κανονικές μπορείς να τις πεις. Όμως το καλύτερο ήταν κάτι άλλο σύμφωνα με τον Nanjikana, για 29 ολόκληρες μέρες δεν άκουσαν το παραμικρό για κορονοϊό, πανδημία και Covid-19, δεν είναι και λίγο εδώ που τα λέμε.
