Τι έχουν πάθει όλοι με αυτό το Fidget Spinner;

Κι έρχομαι να ρωτήσω: ρε είστε στα καλά σας; Ή έχετε παλαβώσει τελείως εκεί έξω; Έχουμε δοκιμάσει να πάμε για μπύρες μετά τη δουλειά, να πιούμε τρία ουίσκια μονοκοπανιά στο σπίτι, να βάλουμε χαλαρωτική μουσική σε σημείο που νομίζαμε πως παίζουμε σε διαφήμιση κρεμοσάπουνου, έχουμε πάει για ταϊλανδέζικο μασάζ, έχουμε κάνει γιόγκα λες και είμαστε Νίντζα, έχουμε επισκεφτεί ειδικούς, έχουμε στείλει μεταμεσονύχτια sms σε κολλητούς με δάκρυα σχεδόν στα μάτια να τους εκμυστηρευτούμε «πως δεν πάει άλλο ρε μαλάκα, νομίζω θα τρελαθώ», τη μάνα μας πήραμε τηλέφωνο και της ζητάγαμε μια αγκαλιά μπας και σωθούμε από το άγχος. Όλα αυτά την ίδια μέρα, απλά όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά, και θα μας σώσει το fidget spinner; Σε ποιον τα ΠΟΥΛΑΤΕ αυτά ρε τέρατα μου λέτε;

Αλλά ξέρω τι κάνετε, ό,τι κάνατε πάντα. Όπως τότε στο γυμνάσιο, που μας πείσατε πως το μπεγλέρι είναι ένα must-have. Εκείνο το μαγικό αντικείμενο που θα σου χάριζε ερωτικό modgo αντάξιο του «μαμιά της γειτονιάς»· και μια care-free διάθεση λες και έχεις πιει δέκα σφηνάκια ούζο.

Και τι μας προσφέρατε; Τίποτα. Εσείς τσεπώσατε τα λεφτουδάκια μας και εμείς μείναμε με το μπεγλέρι στο χέρι. Πενήντα «μαμάκες» στο προαύλιο του σχολείου να τα χτυπάμε λες και είμαστε μαϊμουδες που παίζουμε με τα «κειμήλια» μας. Γιατί την άλλη μόδα, τα βραχιολάκια power balance, νομίζετε τη ξεχάσαμε; Που κυκλοφορούσαμε όλη «μαρκαρισμένοι», σαν τρόφιμοι σωφρονιστικής αποικίας, σαν τρελοί σε τρελάδικο που μαζευόμαστε και φωνάζουμε όλοι μαζί «Με λένε τάδε και είμαι καλά, το power balance βραχιολάκι να είναι καλά»!

Όχι δεν τα ξεχάσαμε ποτέ αυτά, μερικοί από εμάς. Γιατί αρκετά βάσανα είχαμε στη ζωή μας, δε θέλουμε κι άλλα. Και ξέρετε κάτι, όταν κρατάω το fidget spinner στο χέρι μου, το μόνο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μου είναι το εξής: εγώ δεμένος σε ένα στύλο κι ένα ελικόπτερο να πλησιάζει για να μου κόψει το κεφάλι τελετουργικά. Όχι δε μου παίρνει το άγχος μακριά, κρίσεις πανικού μου προκαλεί κανονικές ρε κερατάδες!