Τα δύσκολα χρόνια της ανασυγκρότησης που ακολούθησαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το θέαμα ενός ιδιωτικού αυτοκινήτου ήταν εξαιρετικά σπάνιο. Το πόσο συνδεδεμένη ήταν η κατοχή ενός αυτοκινήτου με το κοινωνικό status ήταν προδίδεται από τις σποραδικές εικόνες πολυτελών αυτοκινήτων που βλέπαμε στις παλιές ελληνικές ταινίες. Οι κάτοχοί τους σπάνια ήταν άνθρωποι του μόχθου και τις περισσότερες φορές πίσω από το τιμόνι ήταν κάποιος βιομήχανος ή κάποιος υπουργός.
Αυτό φαίνεται και στις Άγριες Μέλισσες. Η ποιότητα της παραγωγής μπορεί να συγκριθεί άνετα με τηλεοπτικές παραγωγές του εξωτερικού, με τα εξωτερικά γυρίσματα να δίνουν το κάτι παραπάνω στην απόδοση του πνεύματος και της ατμόσφαιρας της εποχής. Αυτό φυσικά δεν μπορούσε να αποδοθεί τόσο παραστατικά χωρίς την παρουσία κάποιου αυτοκινήτου. Μόνο τυχαία δεν ήταν η επιλογή του αυτοκινήτου, καθώς έπρεπε να ταιριάζει γάντι στο κύρος της οικογένειας του Δουκα Σεβαστού.
Η τετράτροχη μαύρη καλλονή είναι μια Mercedes W120 και σεναριακά είναι η πιο λογική επιλογή για έναν πλούσιο μεγαλογαιοκτήμονα του θεσσαλικού κάμπου σαν τον Δούκα Σεβαστό. Η Ponton, όπως είναι το προσωνύμιό της ήταν μαζί με τον Σκαραβαίο της VW τα δύο σημαντικότερα βιομηχανικά σύμβολα της νεαρής Δυτικής Γερμανίας και δικά της σύμβολα μεταπολεμικής αναγέννησης. Απέκτησε το προσωνύμιο Ponton εξαιτίας του σχήματος τριών όγκων που εγκαινίασε στην κατηγορίας, ένα σχεδιαστικό στυλ που εισήχθη από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.
Τα μεγάλα εντυπωσιακά φτερά που εξείχαν του αμαξώματος, τα μακρόστενα καπό μηχανής που στένευαν στο ψυγείο και άλλα σχεδιαστικά στοιχεία που παρέπεμπαν σε προπολεμικές εποχές, είχαν αφανιστεί εντελώς. Το νέο, μονοκόμματο, σχήμα ήταν πιο εύκολο στην παραγωγή, πιο αεροδυναμικό και έδειχνε την οριστική ρήξη της δεκαετίας του ‘50 με το παρελθόν.
Στις τεχνολογικές του καινοτομίες συμπεριλαμβάνονται το αυτοφερόμενο σασί, οι ζώνες ελεγχόμενης παραμόρφωσης σε περίπτωση πρόσκρουσης, τα διπλά ψαλίδια της ανάρτησης στο μπροστινό μέρος και η εισαγωγή της επιλογής ντιζελοκινητήρα.
Με μήκος που έφτανε 4,5 μέτρα δεν ήταν τυχαίο που αποτέλεσε σύμβολο κοινωνικής καταξίωσης και σήμερα θεωρείται παππούς της E- Class για την Mercedes. Μέχρι το 1959 οπού και παρέδωσε τη σκυτάλη της στις εξίσου αμερικανικής εμπνευσης fin tail, κατασκευάστηκε σε 450.000 αντίτυπα, αριθμός εξαιρετικά υψηλός αν σκεφτούμε τη μειωμένη ζήτηση για πολυτελή αυτοκίνητα στη μεταπολεμική Ευρώπη.
