Ο Κόλπος των Μεγάρων στα δεξιά, η Ολυμπία Οδός ασφαλτοστρωμένη στην πένα, ο ήλιος να λαμπιρίζει στη θάλασσα, η κίνηση ελάχιστη, το αμόρε συνοδηγός και στα πίσω καθίσματα οι γονείς. Το χθεσινό ταξίδι επιστροφής από την Κόρινθο κυλούσε ομαλά, μέχρι που η χιπ χοπ λίστα του CD άρχιζε να ξερνάει ρίμες μίσους για «μπάτσους κι ασφαλίτες». Αν εξαιρέσεις το γεγονός πως ο πατέρας μου είναι συνταξιούχος αστυνομικός και πως δευτερόλεπτα πριν η μητέρα μου είχε ακούσει έναν άλλο αοιδό να λέει επί λέξη «και μάνες τόσο μόνες που παίζουν με δονητές», κατά τα άλλα όχι, καθόλου αμηχανία και καμιά σιγή δεν επικράτησε μέσα στο αμάξι μου για κανά δεκάλεπτο.
Καλώς ή κακώς, η σχέση με τους γονείς μας όσο γερά θεμέλια κι αν έχει, δεν τα αντέχει όλα. Οι στίχοι των Active Member και των Στίχοιμα που κατέληξαν σε αυτιά που δεν θα έπρεπε να τους ακούσουν, μου το υπενθύμισαν με τον πλέον άβολο τρόπο. Κι εντάξει ο πατέρας μου, γνωρίζει ότι δεν συχνάζω σε γιάφκες. Στη μητέρα μου τη δόλια που με ρώτησε αν «είναι λογικό να ακούω τέτοια πράγματα παιδί της παντρειάς», τι να γυρίσω να της πω; Μούγκα.
Με αυτή την αφορμή, λοιπόν, προσπάθησα να μαζέψω όλες εκείνες τις άβολες στιγμές που κατά καιρούς νιώθουμε μπροστά στους γονείς μας (ή στους γονείς της).
1. Σεξ (στην τηλεόραση)
Είναι κάτι που σε κατατρέχει από τα μικράτα σου. Καθισμένοι όλοι μαζί στο σαλόνι και από το πουθενά σκάει hardcore μπαλαμούτιασμα στην οθόνη. Για να μην παρεξηγηθώ, hardcore μπαλαμούτιασμα για κάτι που βλέπεις παρέα με τους δικούς σου, είναι και το απλό γλωσσόφιλο. Μην κάνεις πως δεν θυμάσαι, σου έχει τύχει. Είναι αυτό που ψάχνεις δήθεν ψύχραιμα να βρεις το τηλεκοντρόλ για να αλλάξεις κανάλι και μέχρι να το βρεις, το τηλεοπτικό ζεύγος έχει περάσει από τη σκηνή του one night stand στην αντίστοιχη με το γάμο στην εκκλησία.
2. Σεξ (στην πραγματικότητα)
Αυτό δεν έχει τύχει σε όλους, αλλά στους πιο μαλάκες γενναίους που δεν δίσταζαν στα εφηβικά τους χρόνια να «μπιστάνε» τη στιγμή που οι γονείς τους «κοιμόντουσαν» στο δίπλα δωμάτιο. Το τρίξιμο της πόρτας και η διασταύρωση βλέμματος με μάνα ή πατέρα την ώρα που εσύ διδάσκεις κακομεταφρασμένο Κάμα Σούτρα στο κορίτσι, είναι λίγο χειρότερο και από αυτό που νιώθεις όταν χτυπάς το μικρό σου δάχτυλο στη γωνία του κομοδίνου για πέμπτη φορά μέσα σε ένα πεντάλεπτο.
3. Μαλακίες
Στην κυριολεξία. Μιλάω για όλες εκείνες τις εκατοντάδες χιλιάδες φορές στη γυμνασιακή και στην λυκειακή σου ζωή, όπου κατέφευγες στο χιλιοπαιγμένο χόμπι του αυνανισμού. Απλά μαθηματικά είναι: κάποιες από αυτές τις εκατοντάδες χιλιάδες φορές, οι γονείς σου σε τσάκωσαν. Απλά ένιωσαν τόσο αμήχανα που το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν ήταν να σου πουν «Γιώργο, μπορείς να σταματήσεις για λίγο να ταλαιπωρείς τη μαλαπέρδα σου; Θέλω να περάσω από το σαλόνι για να πάω στην κουζίνα και να πιω νερό». Νομίζεις ότι δεν συνέβη μπροστά τους, αλλά συνέβη. Να' σαι σίγουρος γι' αυτό.
4. Συγυρίσματα
Οι μάνες λατρεύουν να έχουν το σπίτι συμμαζεμένο και να τοποθετούν το κάθε τι στη θέση τους. Ακόμη κι αν αυτό το «κάθε τι» είναι το προφυλακτικό που ξέχασες στην τσέπη εκείνου του τζιν που έβαλες στα άπλυτα, ή εκείνη η αναθεματισμένη μαλμποριά που πριν ένα χρόνο ορκιζόσουν ότι είναι του κολλητού σου, ή η ζελατίνα εκείνη που περιείχε ολίγον τι από το ωφέλιμο φορτίο του περσικού βαποριού. Νιώθεις ωραία όταν τα βλέπεις ακουμπισμένα πάνω στο κομοδίνο σου και ξεφυσάς που δεν είχαν χαθεί, αλλά όχι.
5. Γεροσαλιαρίσματα
Σε νιώθω που γυρνάς το πρόσωπό σου από την άλλη όταν τους βλέπεις να αγκαλιάζονται και να κατευθύνουν ο ένας στα χείλη του άλλου, αλλά ξεκόλλα αφού. Μπορεί να σου φαίνεται παράταιρο, αλλά αυτά που έκαναν οι γονείς σου στα ντουζένια τους όταν ήταν μόνοι στην κρεβατοκάμαρα, ενδεχομένως και να σε κάνουν να φαντάζεις αθώο προσκοπάκι μπροστά τους.
6. Κι αμήχανα πεθερικά
Όσο περισσότερη ώρα περνάς με τους δικούς της, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να βρεθείς εκτεθειμένος και -εκ των πραγμάτων- αμήχανος. Ίσως το χειρότερο που μπορεί να σου τύχει είναι η κλασική ατάκα που θα ειπωθεί ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ από έναν τρίτο στην παρέα: «πότε λέτε να βάλετε μπροστά για παιδάκι;» (τα έχουμε γράψει κι αυτά. Τα έχεις διαβάσει;). Είναι η στιγμή που κοιτάζεις τον πατέρα της και αναρωτιέσαι αν κάποιο ημισφαίριο του εγκεφάλου του πασχίζει εκείνη τη στιγμή να σε κάνει εικόνα να θωπεύεις το κοριτσάκι του. Κι αν ένας πατέρας φρικάρει στο ενδεχόμενο κάποιος να ασχολείται με την κόρη του, η μητέρα της είναι ικανή να σκοτώσει άνθρωπο αν της θίξεις τις μαγειρικές ικανότητες. Δεν υπάρχει πιο αμήχανη στιγμή από εκείνη που σε έχει καλέσει η πεθερά για τραπέζωμα και στην πρώτη μπουκιά που θα βάλεις στο στόμα σου , σε κοιτάζει με γουρλωμένα μάτια περιμένοντας να βγάλεις υστερικές κραυγές θαυμασμού. Κι εσύ σωπαίνεις. Κι εσύ βυθίζεσαι ολοένα και περισσότερο στην καρέκλα σου. Κι εσύ αναπολείς το παστίτσιο της μαμάς σου...
Ακολούθησε τον Ντίνο Ρητινιώτη στο Facebook
ΥΓ: Περιμένω να με εξιλεώσετε στα σχόλια με τις δικές σας στιγμές αμηχανίας.
