Μετά από καλοκουρεμένο σβέρκο, μπόλικα γυαλιά ηλίου και εξαιρετικές μαγειρικές ικανότητες, ήταν ο Σταύρος Βαρθαλίτης που σήκωσε το τιμημένο τρόπαιο του Master Chef, κατακτώντας μάλιστα και το 30/30 στη δεύτερη δοκιμασία. Ήταν ένας μακρύς και δύσκολος δρόμος , αλλά ο Σταύρος έδωσε κάτι παραπάνω από εκπληκτική γαστρονομική παρουσία. Έδωσε μαθήματα αντρικής φιλίας.
Τα ξέρετε γιατί τα έχουμε ξαναπεί σε αυτό το σάιτ. Εμείς δίνουμε μεγάλη αξία στην ανδρική φιλία. Είναι από τα πιο ιερά πράγματα που μένουν σε όλη την ζωή ενός άντρα, αν φυσικά και ο ίδιος επιλέξει να τους δώσει την ανάλογη αξία. Ο Σταύρος και ο Σταυρής το τίμησαν αυτό και όχι μόνο μέσα στον τελικό, αλλά στην μέχρι τώρα παρουσία τους μέσα στο παιχνίδι. Ειλικρινά, ακόμη και αν είχαμε στο μυαλό μας να δούμε έναν προκλητικό τελικό, με κοντραρίσματα ανάμεσα στους παίκτες, η άμιλλα ανάμεσα στα δύο παιδιά είναι ξεκάθαρα ένα μάθημα ζωής, που έρχεται να θυμίσει πως όταν όλα γίνονται με ομόνοια και καλή διάθεση, το αποτέλεσμα είναι ακόμη πιο απολαυστικό.
Μπορεί λοιπόν τα γαστρονομικά περιοδικά να συζητούν αύριο για τις δημιουργίες των δύο παιδιών και τα διάφορα τηλεοπτικά έντυπα να ασχοληθούν για το ποιος κέρδισε ή έχασε στα σημεία, αλλά όπως είπε και ο Λεωνίδας ο Κουτσόπουλος αυτό δεν έχει απολύτως καμία σημασία. Ο τελικός αυτός, ήταν ένας τελικός συνεργασίας, χαβαλέ, ανδρικής αυθεντικής φιλίας. Έτσι όπως ακριβώς έπρεπε ανάμεσα σε δύο φίλους. Χωρίς κακίες, χωρίς κολλήματα, χωρίς πισώπλατο μαχαίρωμα ο ένας στον άλλο. Μία εικόνα που μέχρι και οι κριτές απόλαυσαν εκτός από την μαγειρική. Μία εικόνα που πρέπει να γίνει δίδαγμα σε όλους τους υπόλοιπους που μίλησαν άσχημα και έβαλαν φυτιλιές. Μία εικόνα που πρέπει να θυμίζει και σε εμάς τους ίδιους πόσο καλύτεροι μπορούμε να γίνουμε. Όλα αυτά μέσα από τις χθεσινές εικόνες που μας έδωσαν.
Και ορίστε και μία σκέψη για τα δύο παιδιά σε περίπτωση που αυτό το κείμενο πέσει στα χέρια τους και το διαβάσουν. Από σήμερα θα μαγειρέψουν εκατοντάδες φορές στη ζωή τους, με άλλους κορυφαίους σεφ, εύκολους και δύσκολους σαν ανθρώπους. Θα κάνουν μοναδικά πιάτα, θα ζήσουν μοναδικές στιγμές σε κουζίνες, εστιατόρια, ενδεχομένως και σε άλλες εμφανίσεις και διαγωνισμούς. Θα χαρούν και θα κλάψουν, θα νιώσουν περηφάνεια και θα θυμώσουν, θα νιώσουν δικαίωση και θα φτάσουν στα όριά τους. Μακάρι να μαγειρέψουν και με τους σεφ που πάντα είχαν ως ινδάλματα.
Ό,τι όμως και να κάνουν δεν θα ξεχάσουν την χθεσινή κορυφαία στιγμή. Που μαγείρευαν πλάτη με πλάτη, μέσα στο χαμόγελο και το πείραγμα, χωρίς να νοιάζονται για το ποιος θα βγει νικητής. Γνωρίζοντας πως αυτό στον διαγωνισμό, δεν υπήρχε ουσιαστικά κάποιος χαμένος γιατί είχε κερδίσει ήδη.
Σε αυτή την κορυφαία αντρική φιλία που οι δεσμοί της σπάνε τόσο μα τόσο δύσκολα.
