Ξεκινάει κάπως έτσι. Έχεις μόλις ανοίξει τα μάτια και είναι Σάββατο πρωί. Δεν έχεις κανένα λόγο να μπεις στο άγχος για να σηκωθείς, να ετοιμαστείς, να μπεις στο αμάξι ή στο μετρό και να τρέξεις με τα πόδια στην πλάτη για την δουλειά. Όμως είναι κάτι τέτοιες μέρες που η σαπίλα κατακλύζει το κορμί. Που ακόμη και όταν καταφέρνεις να σηκωθείς από το κρεβάτι, η ιδέα και μόνο στο να φορέσεις κάτι πρόχειρο για να φυτοζωήσει η ύπαρξή σου μέσα στο σπίτι, σου φαίνεται Γολγοθάς. Μέχρι που θυμάσαι εκείνη. Σχεδιασμένη κατά τέτοιον τρόπο ώστε να τονίζει την απλότητα και την άνεση. Η ρόμπα που δεν σε κάνει ρόμπα.
Μπορεί να έχεις διαβάσει όλα εκείνα τα κείμενα για «τα ρούχα που μπορείς να φοράς στο σπίτι». Ή τα άλλα που λένε ότι ο μοναδικός άντρας που επιτρέπεται να τριγυρίζει με ρόμπα είναι ο Hugh Hefner. Πάνε αυτά. Ξέχνα τα. Η αντρική ρόμπα μέσα στο σπίτι, το συνώνυμο της ανεμελιάς και το δικαίωμα στη σαπίλα, είναι το αντάρτικο του άντρα στα savoir faire του ντυσίματος. Άστο στην άκρη. Ας πάει σήμερα στο διάολο. Δεν απαξιώνουμε το στυλ, αλλά αναγνωρίζουμε το γεγονός ότι υπάρχουν και εκείνες οι μέρες που δεν θέλουμε να μας απασχολήσει καν. Όπου μία ρόμπα μόνο, αρκεί για να αράξεις, να χαλαρώσεις, να κάνεις όλες εκείνες τις δραστηριότητες που θα έκανες με ένα jean ή μία φόρμα γυμναστικής.
Πρακτικότητα παιδιά. Αυτή που λείπει από την ζωή μας. Γιατί και μπορείς να μαγειρέψεις χωρίς να σε νοιάζει αν θα λερωθείς και να ποτίσεις τα λουλούδια στο μπαλκόνι και να αράξεις στον καναπέ του σαλονιού αγκαλιά με το Xbox ή το τηλεκοντρόλ για το Netflix. Ακόμη καλύτερα, αν θες να κάτσεις μέσα και να πιείς μόνος σου, δεν χρειάζεται να ανησυχήσεις μην τυχόν και κοιμηθείς με τα ρούχα. Η ρόμπα, που σχεδιάστηκε για να καλύπτει μόνο τα απαραίτητα, είναι ίσως το μοναδικό αντρικό ρούχο που σχεδιάστηκε για μετά το μπάνιο αλλά που κανείς δεν την φοράει μετά από αυτό. Κάνεις ό,τι θες, όπως το θες και η ρόμπα δεν σε ενοχλεί. Ακόμη και αν θες να παίξεις με τα nunchakus όπως ο Tyler Durden. Προσωπικά βρήκα ότι έχει και διάφορες ευκολίες, όπως το να ανοίξεις την πόρτα και να σε δει ο διαχειριστής της πολυκατοικίας με το μαλλί ανακατεμένο φορώντας την ρόμπα ζητώντας τα κοινόχρηστα. Αρχίζεις να βήχεις και να φτερνίζεσαι πάνω του λέγοντας ότι είσαι άρρωστος. Πιάνει πάντα. Επίσης έχει πιο πλάκα όταν κατεβαίνεις να πάρεις έτσι την παραγγελία φορώντας και γυαλί ηλίου. Η φάτσα του ντελιβερά που σε κοιτάζει σαν να είσαι ο τρελός του χωριού είναι ανεκτίμητη. Ακόμη και όταν θα βοηθήσεις την σπιτονοικοκυρά σου να βάλει μέσα τα ψώνια από την λαϊκή. «Αν πεταχτεί τίποτα όπως σκύβω μην τρομάξετε κυρία Γιάννα». Προφανώς και σκας στα γέλια μετά από αυτό.
Μην αισθάνεσαι λοιπόν ούτε άβολα και μην απαντάς σε κουβέντες-προκλήσεις που θέλουν να θίξουν την υγιεινή σου ή το στυλ σου. Η ρόμπα δημιουργήθηκε για όλες εκείνες τις ημέρες που θέλεις να ριζώσεις μέσα στο σπίτι και να δώσεις έμφαση στην άνεση και την ανεμελιά.
Δοκίμασέ την. Όλα θα γίνουν καλύτερα.
