Στο GNTM μπορείς να βρεις τη μικρογραφία μιας συγκεκριμένης "κοινωνίας": δεν είναι μια τυπική μικρογραφία κοινωνίας, καθώς υπάρχουν μόνο κορίτσια στο διαγωνισμό και όχι αγόρια και επιπλέον τα κορίτσια αυτά είναι μοντέλα ή wannabe μοντέλα και είναι απόλυτα λογικό να υπάρχει και ανταγωνισμός και συναγωνισμός και "μαλλιοτραβήγματα" και κακίες και υποτιμητικά σχόλια. Όλα όμως θα έπρεπε να έχουν ένα όριο.
Διαφωνώ κάθετα, οριζόντια και διαγώνια με την τοποθέτηση της κριτικής επιτροπής "δεν μας ενδιαφέρει τι γίνεται στο σπίτι ή στα παρασκήνια της φωτογράφισης, εμάς μας νοιάζει μόνο η εικόνα σας και το πώς τα πάτε στις δοκιμασίες". Εντάξει, καταλαβαίνουμε όλοι πως είναι ένας διαγωνισμός με στοιχεία reality και το reality "πουλάει" συχνά περισσότερο από τον διαγωνισμό αυτόν καθαυτόν, αλλά δεν χρειάζεται παραμύθιασμα: ένα κορίτσι που είναι βαθιά προβληματικό, συμπλεγματικό, διπρόσωπο και με κάκιστο χαρακτήρα, ποιος θα το πάρει στα σοβαρά; Και ποιος θα του δώσει δουλειά μόλις σβήσουν οι κάμερες και περάσει η τηλεοπτική του μπογιά; Εγώ λέω κανείς απολύτως, εκτός αν είναι η σούπερ - μοντελάρα που περνάει και λιποθυμούν όλοι μόλις τη δουν. Αλλά τέτοια μοντέλα, δεν φυτρώνουν στα δέντρα και φυσικά δεν ευδοκιμούν σε έναν διαγωνισμό όπως το GNTM - η Βίκυ Καγιά και η Ηλιάνα Παπαγεωργίου το ξέρουν σίγουρα καλύτερα απ' όλους: δεν χρειάστηκαν κανένα τηλεοπτικό διαγωνιστικό reality για να κάνουν καριέρα και επιπλέον μας απασχόλησαν με τη δουλειά τους και την ομορφιά τους κι όχι με τον χαρακτήρα τους ή τον τρόπο που προσέβαλαν άλλους ανθρώπους.
Μια από τις παίκτριες του GNTM, ονομάζεται Μαρτίνα.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη και την σχεδόν 20ετή θητεία μου σε lifestyle και αντρικά περιοδικά ως συντάκτης, αρχισυντάκτης και διευθυντής, όσο καλό σώμα κι αν διαθέτει, έχει ένα πρόσωπο που δεν θα της επιτρέψει ποτέ να κάνει όχι "μεγάλη καριέρα" αλλά καριέρα γενικώς. Αλλά αυτό δεν είναι το θέμα - μπορεί να κάνω και λάθος και στην τελική περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα. Το θέμα είναι ότι η συγκεκριμένη δεσποινίς, είτε διότι έχει επιλέξει να υποδυθεί το ρόλο της "κακιάς" (διότι αυτό "πουλάει" και της εξασφαλίζει και μερικά έξτρα δευτερόλεπτα στην κάμερα), είτε διότι βαθιά μέσα της είναι όντως ένας κακός άνθρωπος και απλά βρήκε το βήμα να το "φωνάξει" παντού, μιλάει άσχημα για μερικές συμπαίκτριες της. Βασικά για όλες, πέρα από τις τέσσερις που κάνει παρέα και συγκατοικεί στο δωμάτιο. Πράγμα που θα είχε πλάκα ή θα ήταν θεμιτό (είπαμε, διαγωνισμός είναι, όπου συνυπάρχουν ένα σωρό όμορφα και ανταγωνιστικά κορίτσια), αν δεν μας εμφάνιζε μέσα στα μούτρα μας την πιο σκατένια πλευρά του εαυτού της.
Η ατάκα "η Μαρία πιστεύει πολύ στον εαυτό της, μπράβο της. Κρίμα όμως, που σύντομα θα βρεθεί πάλι στον πάγκο της λαϊκής", για τη συμπαίκτρια της που δούλευε στον πάγκο της λαϊκής πριν μπει στο διαγωνισμό, δεν έχει πλάκα. Δεν είναι καν "βιτριολικό χιούμορ" ή "κακόγουστο αστείο". Είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι η τηλεόραση, η ξαφνική δημοσιότητα, η προβολή, μπορεί να βγάλει στην επιφάνεια ό,τι πιο σκοτεινό, βρωμερό και δυσώδες κρύβουμε μέσα μας. Να συζητήσουμε τα προφανή, δηλαδή αν είναι "κακό" ή "υποτιμητικό" να δουλεύεις στη λαϊκή και να κυνηγάς το όνειρό σου να γίνεις μοντέλο; Νομίζω πως δεν χρειάζεται: η Μαρία και η κάθε Μαρία είναι υπερήφανη για τη δουλειά της, τη ζωή της, το δρόμο που διάλεξε και τράβηξε, την καταγωγή της. Είμαι σίγουρος ότι και η οικογένειά της, οι συγγενείς και οι φίλοι της, είναι επίσης υπερήφανοι για τα όσα έχει καταφέρει ως τώρα.
Δεν ξέρω από την άλλη πλευρά πόσο υπερήφανη μπορεί να νιώθει η Μαρτίνα και η κάθε Μαρτίνα με αυτό που βγάζει προς τα έξω. Και αντίστοιχα η οικογένειά της, οι συγγενείς και οι φίλοι της, βλέποντας ένα κορίτσι ξιπασμένο, με ένα μόνιμα ειρωνικό χαμόγελο όταν στέκεται μπροστά στην κάμερα και ένα "υπέρλαμπρο χαμόγελο καλοσύνης" όταν στέκεται μπροστά στους κριτές. Καμαρώνουν άραγε γι' αυτήν; Ντρέπονται; Νιώθουν καμάρι ή νιώθουν άβολα; Έτσι "την μεγάλωσαν", με αυτές τις αρχές και αυτές τις απόψεις απέναντι σε συνανθρώπους τους που δεν είχαν το προνόμιο να είναι πλούσιοι ή "ξεστράτισε" στην πορεία; Εκείνοι μέσα τους ξέρουν.
Αυτό που ξέρω εγώ, είναι πως κάτι τέτοιες περιπτώσεις, σε βοηθούν - εσένα, που στέκεσαι στην άλλη άκρη της τηλεόρασης - να διαλέξεις πού θες να είσαι και με ποιον ή με ποιαν: με τη Μαρία, "το κορίτσι της λαϊκής" ή με τη Μαρτίνα, "το κορίτσι του βόθρου";
