Από την εποχή που θυμάμαι τον εαυτό μου, υπήρχε πάντα ένα ρεπορτάζ σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Από μερικά λεπτά στα δελτία ειδήσεων που έδειχναν την απειλή σε χλωρίδα και πανίδα και φυσικά ένα σωρό πλάνα με πάγους να λιώνουν. Το τελευταίο, είναι το συνηθέστερο που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια και για καλό λόγο. Δεν είναι προπαγάνδα, αστικός μύθος ή κάποια λόξα στο μυαλό διαφόρων ανθρώπων. Είναι επιστημονική παρατήρηση που λέει κάτι πολύ απλό: ότι θερμοκρασία του πλανήτη ανεβαίνει.
Πέρα όμως από την μακρινή Ανταρκτική και τους πάγους που κατεδαφίζονται ο ένας μετά τον άλλο λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου, ένα παρόμοιο πρόβλημα είναι πολύ πιο κοντά μας από ότι θα περίμενε κανείς. Περίπου δηλαδή. Αν η Ανταρκτική είναι το ακρογωνιαίο πρόβλημα του πλανήτη, η Ελβετία είναι το πρόβλημα της Ευρώπης. Ή καλύτερα οι πάγοι της από την πλευρά των Ελβετικών Άλπεων. Το χωριό Bondo είναι το τελευταίο σύνορο ανάμεσα σε Ελβετία και Ιταλία. Γραφικός προορισμός για όσους θέλουν να περάσουν μερικές ξεκούραστες ημέρες με φόντο τις Άλπεις. Το τελευταίο διάστημα ωστόσο, οι δυνατοί ήχοι σαν βροντές κλονίζουν όλη την περιφέρειά του. Οι κάτοικοι ξέρουν καλά τι είναι. Πρόκειται για κατολισθήσεις που το τελευταίο διάστημα γίνονται όλο και πιο ισχυρές, με βράχους που φτάνουν στο μέγεθος ενός μεγάλου αυτοκινήτου. Το φαινόμενο έχει ξεκινήσει να προκαλεί μεγάλα προβλήματα στην περιοχή, αφού καταστρέφονται δρόμοι και εγκαταστάσεις, ενώ υπάρχει διαρκής κίνδυνος για περαστικούς οδηγούς και τουρίστες που βρίσκονται στην περιοχή. Η κατάσταση δεν είναι καλύτερη στις κορυφές από όπου ξεκινάει υο πρόβλημα. Μόνο από το χιονοδρομικό κέντρο του Flüela Wisshorn, τον Μάρτιο μόνο έπεσαν 100.000 τόνοι βράχων.
Το πρόβλημα είναι απλό. Οι Άλπεις δεν χτίστηκαν σε μία ημέρα. Οι μορφολογικές αλλαγές που δέχτηκε το έδαφος μέσα στα εκατομμύρια χρόνια της διαμόρφωσης του εδάφους της Γης, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο πως συγκροτήθηκαν οι Άλπεις. Με απλά λόγια, ο γίγαντας έχει πήλινα πόδια. Όπου πηλός, βάλε τους πάγους που έχουν σχηματιστεί και κρατούν εδώ και εκατομμύρια έτη τις οροσειρές και τους βράχους από τις διαρκείς κατολισθήσεις. Αλλά όχι πια. Με την άνοδο της θερμοκρασίας ένα τεράστιο κομμάτι των πάγων έχει αρχίσει να λιώνει διαλύοντας τα θεμέλια, ξεκινώντας μία αλυσιδωτή αντίδραση κατολισθήσεων που ξεκινά από τους πρόποδες και καταλήγει χιλιόμετρα μακριά σε μέρη όπως το χωριό Bondo. Μην σκοτίζεστε λοιπόν για την Ανταρκτική. Ή μάλλον καλύτερα, ναι, ας προβληματιστούμε, αλλά ας έχουμε και υπόψιν ότι με την υπάρχουσα θερμοκρασία, οι μισοί πάγοι των Άλπεων θα έχουν λιώσει μέχρι το 2050 προκαλώντας εκτός από κατολισθήσεις και άλλα τρομαχτικά φαινόμενα όπως διαρκείς πλημμύρες. Ένα μεγάλο μέρος από τα χωριά που βρίσκονται κάτω από τις Άλπεις, κινδυνεύουν κυριολεκτικά να πνιγούν ή να θαφτούν ολοσχερώς κάτω από τα βράχια. Δες τις παρακάτω φωτογραφίες.
Οι Άλπεις δείχνουν υπέροχες από το Bondο. Αλλά όλα αυτά είναι μέχρι να ξεκινήσουν οι βροντές από τα βράχια που πέφτουν. Ένα ακόμα καμπανάκι για το οικοσύστημα που αλλάζει, για τον πλανήτη που αργοπεθαίνει και για την κλιματική αλλαγή που δεν χρειάζεται να φτάσεις μέχρι την Ανταρκτική για να την δεις.
