Έκανα και φέτος την ετήσια αποτοξίνωσή μου από τα social media κατά τη διάρκεια των διακοπών μου. Και όσο και αν «κολάστηκα» να ανεβάσω διάφορα πράγματα, όπως ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα ή τον φρέντο εσπρέσο στο καράβι που κόστιζε 4,5 ευρώ ή μια ωραία παραλία ή μια φαγητάρα, αποφάσισα και φέτος να μην το κάνω. Διότι για μένα οι διακοπές μου αφορούν σε εμένα και τους ανθρώπους που είμαι μαζί (και το σκυλί μου επίσης) και όχι όλους τους διαδικτυακούς μου φίλους - αν θέλω κάποιος φίλος ή συγγενής να δει κάτι, μπορώ να του το στείλω πριβέ. Γιατί να κάνω «ποζεριές»; Γιατί να συγχύσω έναν άνθρωπο που δεν πήγε διακοπές ακόμα ή δεν θα πάει γενικώς ή πήγε και γύρισε και είναι στη δουλειά;
Πολλή κατάρα…
Έχετε σκεφτεί ποτέ τι κατάρες ρίχνουν διάφοροι «καλοί άνθρωποι» όταν σας βλέπουν να περνάτε τέλεια στις διακοπές σας κι αυτοί είτε δεν πήγαν διακοπές, είτε είναι διακοπές αλλά δεν περνάνε καθόλου τέλεια; Προσωπικά δεν πιστεύω στο μάτι, αλλά πολλοί από εσάς πιστεύετε. Πείτε το λοιπόν μάτι, πείτε το γλωσσοφαγιά ή κατάρα, το ίδιο είναι πάνω - κάτω. Θέλεις να κάνεις διακοπές, να περνάς ουάου, να ανεβάζεις φοβερές φωτό και να έχεις διάφορους μίζερους και κομπλεξικούς να «εύχονται» να σου κάτσει το παϊδάκι στο λαιμό ή να σε φάνε τα κουνούπια ή να σε πάει τσιρλί - πιπί; Εγώ δεν θα το ήθελα.
Ξέρουν ότι λείπεις κι αυτοί που δεν πρέπει
Ανεβάζεις στόρι στο ίνστραγκραμ. Και ξέρουν όλοι σου οι φίλοι και οι «φίλοι» ότι είσαι στο τάδε νησί. Πότε πήγες, με ποιο καράβι πήγες, πώς περνάς, με ποιους είσαι, πότε γυρνάς. Μόνο που είναι πιθανόν να το μάθουν και κάποιοι άνθρωποι που καλό είναι να μην ξέρουν ότι δεν είναι κανένας σπίτι σου και ότι θα είναι ερημικό και αφύλακτο για τάδε μέρες ακόμα. Τι καλύτερο (γι' αυτούς) και τι χειρότερο (για σένα) να σου κάνουν μια επίσκεψη και να σε απαλλάξουν από ό,τι πολύτιμο έχεις στο σπίτι σου;
Ένα σωρό άσχετοι
Ίσως ο μόνος λόγος που μετάνιωσα λιγάκι που δεν ανέβασα κάτι στα social media, ήταν ότι την ίδια περίοδο βρέθηκαν στο ίδιο μέρος άνθρωποι που θα ήθελα να συναντήσω. Από την άλλη όμως, την ίδια περίοδο και στο ίδιο μέρος βρέθηκαν και άνθρωποι που δεν θα ήθελα να συναντήσω με τίποτα, πολύ απλά διότι τους αποφεύγω στην Αθήνα και με την καμία δεν θα ήθελα να βρεθούμε στις διακοπές. Αν όμως ανεβάζεις το πού είσαι και τι κάνεις, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να σου κατσικωθεί στο σβέρκο ένας άσχετος, ένας μπάκουρος που ξέμεινε, ένας ανεπιθύμητος, ένα «τσιμπούρι» που θα σε βρει στο μπιτσόμπαρο και θα θεωρήσει υπέροχη ιδέα να ακολουθήσει το πρόγραμμά σου κατά γράμμα μέχρι πρωίας.
Παράγουμε περισσότερο πατουσάκι απ' ό,τι μπορούμε να μεταβολίσουμε
Συνεχίζεται και φέτος αυτή η καταστροφική τάση με το πατουσάκι και το ποδαράκι στην ξαπλώστρα, που ο άλλος ή η άλλη ξαπλώνει και τραβάει φωτό τα πόδια του πάνω στην ξαπλώστρα, με φόντο την παραλία ή τη θάλασσα. Και δεν είναι θέμα ποδιών, αν δηλαδή μιλάμε για τίποτα δίμετρες ποδάρες ή τίποτα στραβοκάνικες τριχωτές, είναι ότι πήξαμε στο πατουσάκι και το ποδαράκι γενικώς τόσα χρόνια. Μπορεί φέτος επίσης να μειώθηκαν το ροζ φλαμίνγκο, να αποδήμησαν σε άλλα μέρη ή να έσκασαν ή να ψόφησαν, αλλά είχαμε μια σχετική αύξηση στους φουσκωτούς μονόκερους. Κι αν είσαι 10 ετών έχει μια πλάκα. Αλλά αν είσαι 30 και πλατσουρίζεις όλη μέρα παρέα με ένα φουσκωτό φλαμίνγκο ή έναν μονόκερο, το λες και κομματάκι θλιβερό.
Η «διαφήμιση» της χοιρινής μπριζόλας δεν είναι μαγκιά. Είναι αυτοταπείνωση.
Δεν καταλαβαίνω τι το ενδιαφέρον ή τι το μαγευτικό έχει μια χοιρινή μπριζόλα ή μια χωριάτικη σαλάτα ή ένα ποτήρι κρασί και πρέπει να το ανεβάσεις στα social. Τα πλήρωσες 100 ευρώ και θέλεις να δείξεις πόσο «άπλας» είσαι; Πιο πιθανό είναι να σε κοροϊδέψει το σύμπαν και να να σε πει «κορόιδο», παρά «μάγκα». Είναι το λάδι της σαλάτας μαγικό και χαρίζει αιώνια ζωή; Αν είναι έτσι μπράβο σου, αλλά πιθανότατα είναι «Άλτις» οπότε δεν έχει κάτι το φαντασμαγορικό. Να το δεχτώ ότι έχεις πάει κάπου και τρως κάτι μοναδικό, κάτι τοπικό, κάτι που το φτιάχνουν μόνο εκεί και θέλεις να το μοιραστείς με όλο τον κόμσο, πολύ ωραία. Αλλά μια μπριζόλα, μια σαλάτα και ένα κρασί, με θέα τη θάλασσα, μπορείς να βρεις, με πρόχειρους υπολογισμούς, σε περίπου δέκα εκατομμύρια μέρη σε όλη την Ελλάδα.
