Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την καλοκαιρινή σκοπιά. Αυτό θα στο πει ο κάθε φαντάρος σε κάθε γωνιά του κόσμου και σίγουρα στην Ελλάδα το φαινόμενο είναι πολύ έντονο.
Ποιος δεν έχει μισήσει την βρωμερή αρβύλα, την παραλλαγή που είναι σαν κακό δέρμα πάνω σου, το καπέλο που έχει πιάσει μάκα, το όπλο που σου έχει φάει τον ώμο. Κι αυτά είναι μόνο η αρχή.
Ο φαντάρος το καλοκαίρι υποφέρει αλλά υποφέρει διπλά όταν είναι στη σκοπιά, σε κάποιο ξερονήσι, δίπλα από τα καύσιμα ή τα πυρομαχικά, μόνος του να κοιτάει το κενό ή τις ελιές ή ακόμη καλύτερα το πέλαγος. Ναι, το καλοκαίρι είναι η χειρότερη περίοδος για τον Έλληνα φαντάρο γιατί μόνο και μόνο να φοράς αυτά τα ρούχα είναι άθλος, σκέψου μέσα στη ζέστη.
Και μετά είναι οι ώρες του μεσημεριού που μοιάζουν να σου καταστρέφουν το μυαλό σιγά αλλά σταθερά, χωρίς έλεος. Τα δευτερόλεπτα περνάνε τόσο αργά το καλοκαίρι στη σκοπιά που αναγκαστικά δεν μπορείς να αντέξεις τον πειρασμό να κλείσεις τα μάτια σου…και τελικά ναι σε παίρνει ο ύπνος και ξαφνικά βρίσκεσαι να είσαι αναφερόμενος το άλλο πρωί από κάποιον αξιωματικό υπηρεσίας.
Η σκοπιά το καλοκαίρι είναι η ίδια η κόλαση, πόσοι και πόσοι φαντάροι δεν έχουν μαρτυρήσει μέσα στην ζέστη. Υπήρχε περίπτωση φαντάρου ο οποίος είχε καταλήξει να βλέπει παραισθήσεις με νερά και καταρράκτες.
Η σκοπιά το καλοκαίρι είναι κατάρα, χίλιοι βαθμοί και κάνεις προσευχή να σου τύχει το καλό περίπολο για να είσαι κάτω από τα δέντρα. Και μετά είναι τα ζουζούνια και τα φίδια που πρέπει να προσέχεις περισσότερο από τους αόρατους εχθρούς.
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι σημαίνει σκοπιά μέσα στη ζέστη αν δεν το έχει νιώσει στο πετσί του. Όλοι μας πάνω κάτω γνωρίζουμε τι σημαίνει θητεία στον Ελληνικό Στρατό αλλά σίγουρα η θερινή σκοπιά είναι το χειρότερο βασανιστήριο ever. Ακόμη χειρότερο και από τα σκηνάκια μιας και τα σκηνάκια είναι μία φορά και μετά τέλος.
Με λίγα λόγια θα πούμε το εξής: Αν είσαι φαντάρος το καλοκαίρι πρέπει να έχεις γερά νεύρα και να μάθεις να ζεις στην πολύ ζέστη και στην κακουχία, ξέχνα το κλιματιστικό και πάρτο απόφαση…θα πήξεις.
