Η βλακεία είναι ανίκητη και δυστυχώς αυτό επιβεβαιώνεται καθημερινά στη ζωή μας. Καμιά φορά παίρνουμε πράγματα αψήφιστα, σκεφτόμαστε πως όταν κάτι βγάζει μάτι ότι είναι λάθος, καλή ώρα όπως οι στραγγαλισμοί με καλώδια για χάρη του περιβόητου «Blackout Challenge» από το TikTok. Ακούγεται ανόητο ε; Καλώς ή κακώς ο κόσμος δεν έχει ίδιες απόψεις, κυρίως όταν υπάρχουν ηλικιακές διαφορές.
Όπως έχει διαμορφωθεί η καθημερινότητά μας, με τις σειρές και τα social media να έχουν εξελιχθεί σε ρυθμιστές συμπεριφοράς και διαφόρων πράξεων των ανθρώπων, ήρθε και αυτό το challenge για να μας θυμίσει τις μέρες εκείνες που στα σχολεία έπαιζαν δοκιμασίες Squid Game, θεωρώντας ότι είναι παιχνίδια για το διάλειμμα όπως το ποδόσφαιρο ή τα μήλα.
Θυμηθείτε τι γινόταν με το Squid Game στα σχολεία.
Στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, η 10χρονη Nylah Anderson βρέθηκε αναίσθητη μέσα στην ντουλάπα της μητέρας της, με την ίδια να κατηγορεί το το TikTok για προώθηση ελαττωματικού προϊόντος και αμέλεια, αφού το επικίνδυνο challenge προωθήθηκε στο παιδί μέσω της σελίδας «for you» στην πλατφόρμα.
Μήπως όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα;
Αν θέλουμε να εξετάσουμε το πρόβλημα με πρόχειρη ματιά, ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης που προβάλλει μια ενέργεια παράλλογη που στην ουσία έχει σκοπό να βλάψει παρά να βγάλει ένα πρωτότυπο υλικό, είναι λογικό να συγκεντρώνει τα περισσότερα βέλη αναβρασμού. Δυστυχώς όμως ένα παιδί δεν έχει τη διαφάνεια, τις εμπειρίες και την κριτική σκέψη ενός ενήλικου για να καταλάβει ότι αυτό που του προωθούν τα social media είναι ουσιαστικά κάτι στο οποίο δεν πρέπει να συμμετάσχει. Όπως στην εποχή του Spider-Man του Sam Raimi πολλά ανήλικα παιδιά νόμιζαν ότι μπορούν να ελιχθούν με ιστούς από ένα κτίριο στο άλλο γιατί κανείς δεν τους είπε ότι πρόκειται για μυθοπλασία, το αποτέλεσμα ήταν να πηδήξουν από το παράθυρο και να βρουν τραγικό θάνατο. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και εδώ.
Είναι εύκολο να κατηγορεί κανείς τα social media τα οποία προβάλλουν το ίδιο υλικό τόσο σε ενήλικες, όσο και σε μικρά παιδιά. Ευθύνη όμως έχουν κυρίως οι γονείς και ας κρύβονται πίσω από τις κατηγορίες τους. Όταν μεγαλώνει κανείς παιδιά είναι πολύ εύκολο να θεωρεί δεδομένο ότι κάποια πράγματα είναι ανόητα ή επικίνδυνα, ένα παιδί όμως με την ίδια λογική που θα σκεφτεί ότι αυτό που βλέπει δεν είναι σοβαρό, θα το δει εξίσου σαν μόδα και θα το εφαρμόσει.
Ένας γονιός γνωρίζει πάντα τι είναι σωστό και τι λάθος για το παιδί του, για αυτό και είναι υπεύθυνος μέχρι τη μέρα που εκείνο θα γνωρίζει πλέον τι πρέπει να κρατήσει από κάτι που μόλις βίωσε. Κυρίως όμως και τι να αποβάλλει από αυτό που βλέπει στην τηλεόραση, στα social media, ακόμα και στο δρόμο.
Αναμφίβολα όταν βλέπεις έναν ενήλικα να αυτοστραγγαλίζεται απλώς για να βγάλει ένα βίντεο όπου θα τον δείχνει να «σβήνει» με την ελπίδα ότι θα ζωντανέψει, απλώς σε γεμίζει με στενοχώρια που ο κόσμος είναι γεμάτος με στόκους που θα έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή τους για να μαζέψουν πολλά views. Όταν όμως το κάνουν 10χρονα ή ανήλικα παιδιά απλώς αναθεματίζεις που κανείς δεν πρόλαβε να τους υποδείξει ότι αυτό που είδαν δεν είναι σοβαρό.
