Ποιος να το περίμενε ότι πριν από μια δεκαετία περίπου βλέποντας το κοντέρ στα βενζινάδικα να γράφουν πως 1 λίτρο βενζίνης ξεπερνάει το 1€, θα φτάναμε σε σημείο να προσευχόμαστε να μην δούμε τον αριθμό 2 (ευρώ) στην αντίστοιχη τιμή. Τότε αισθανόμασταν πως ήμασταν στο χείριστο σημείο μην μπορώντας να σκεφτούμε ότι έχει και άλλο πάτο το βαρέλι. Μας κακοφαινόταν για όσους καταριούνταν την οικονομική κρίση, μια και μέχρι να μπουν οι φόροι από τις παλαιότερες κυβερνήσεις το κόστος ανά λίτρο κυμαινόταν κοντά στα 0.40 € ανά λίτρο. Ακούς τη συγκεκριμένη τιμή και αισθάνεσαι πως ήταν άλλη εποχή, «ΠΑΣΟΚικά χρόνια». Για όσους οδηγούσαν από τις αρχές του 2000 αυτή την αίσθηση ενδεχομένως να τη θυμούνται σαν ένα παιχνιδάκι του μυαλού. Ένα όνειρο που σε ξυπνάει ευχάριστα αλλά έπειτα από λίγο σε ξενερώνει συνειδητοποιώντας ότι πρόκειται για κάτι άπιαστο ή απλά αδύνατο να συμβεί.
Γιατί είναι χειρότερο το ότι έπεσε η τιμή της βενζίνης;
Πλέον όμως τα αυτοκίνητα είναι κάτι σαν «βαρίδια»
Ο λόγος δεν είναι άγνωστος φυσικά. Τα καύσιμα πλέον δεν είναι απλώς μια ενοχλητική ανάγκη για την τσέπη μας και αναγκαίο εφόδιο για τα αμάξια αλλά μια σπουδαία αφορμή να πουλήσεις το αγαπημένο σου όχημα ή ένα σοβαρό βήμα προς το εγκεφαλικό βλέποντας τις ακραίες τιμές. Το ότι είδαμε τον αριθμό 2 (ευρώ) για την απλή αμόλυβδη δεν ήθελε και πολύ για να σκεφτούμε σοβαρά να αφήσουμε το αμάξι στο γκαράζ (αν έχουμε) ή να το αφήσουμε σε κάποιο δρόμο μέχρι οι τοπικές Αρχές να αφήσουν σημείωμα πως πρόκειται για «δημοτικό απόβλητο».
Μάλλον θα αφήσουμε τα αμάξια και θα αρχίσουμε παραπάνω το περπάτημα.
Ήρθε βέβαια και η «γενναία» οικονομική ένεση από την κυβέρνηση αλλά σαν να το ξέραμε, πως το αποτέλεσμα θα ερχόταν σαν προσβολή στη νοημοσύνη μας παρά σαν ένα επίδομα που θα διευκόλυνε την καθημερινότητά μας.
Φτηνή βενζίνη αξίας 1.9 €
H κατάσταση πλέον στα βενζινάδικα θυμίζει «παιχνίδια» προσφορών στα καταστήματα, που ένα ψυγείο κοστίζει 999 ευρώ αντί για 1000 και αναγράφεται ως προσφορά καθώς διαφορετικά διαβάζεται ο τετραψήφιος, αλλιώς ο τριψήφιος στα μάτια του καταναλωτή.
«Βρήκα βενζίνη με 1.98 €» μου είπε ένας φίλος τις προάλλες και ένιωσα τη χαρά του αλλά ταυτόχρονα και την αγανάκτησή του για αυτό που βιώνουμε όλοι μαζί σαν κοινωνία. Το πήρα σαν πλάκα το λίτρο αξίας «1.98» αλλά η αλήθεια είναι ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει αυτή τη μιζέρια που δείχνει να μας περικυκλώνει αυτές τις μέρες.
Η αλήθεια είναι ότι τα καύσιμα αρχίζουν και μειώνονται τις τελευταίες μέρες ωστόσο κάτι τέτοιο θα φανεί σε κάνα διβδόμαδο. Για την ώρα βιώνουμε την κοροϊδία και την ψευδαίσθηση ότι κάτι βελτιώνεται. Τι μας έχει μείνει άλλωστε αυτή τη στιγμή; Η δυνατότητα να καταπιανόμαστε από μικρές λεπτομέρειες στην καθημερινότητά μας. Η χαρά στο «1.98» βενζίνης και με το € 1.95 που ενδεχομένως να γίνει μεθαύριο δεν είναι κάτι σημαντικό αλλά μια ψευδαίσθηση. Το μόνο που μας έμεινε μέχρι σήμερα.
