Δυστυχώς δεν είναι από εκείνες τις εκδοχές της ζωής που θα διαλέγαμε αν είχαμε την επιλογή, όσο και αν τελικά χαράχτηκαν μέσα μας όσα συνέβησαν στις 6 Δεκεμβρίου του 2008. Ένα Σάββατο ανήμερα του Αγίου Νικολάου, που κάθε νυχτερινό πρόγραμμα της τηλεόρασης διακόπηκε προκειμένου να διαδοθούν τα θλιβερά μαντάτα που άλλαξαν τη ζωή των Millennials της Ελλάδος σε μια μόλις στιγμή. Μια είδηση ανατριχιαστική, ένα έγκλημα αποτρόπαιο που περιλάμβανε μια σφαίρα και δυστυχώς μια χαμένη ψυχή. Πώς αλλιώς να περιγράψει κανείς τη δίχως λόγο δολοφονία ενός νεαρού παιδιού, όπως ήταν ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος.
Όσα και να ειπωθούν για εκείνη τη νύχτα, για τα κίνητρα, για τη δίχως λόγο και αιτία κίνηση του δολοφόνου Κορνονέα να τραβήξει το όπλο και να πυροβολήσει, ακόμα και σήμερα εγείρουν ερωτήματα ωστόσο η μεγάλη αλήθεια είναι ότι κανείς δεν νοιάζεται. Η ουσία είναι ότι χάθηκε μια ζωή. Μια μητέρα έχασε το παιδί της, μια παρέα έχασε το φίλο της και η Ελλάδα ένα κομμάτι από το μέλλον της. Τα νούμερα 6-12-08 έχουν χαραχθεί στη μνήμη μας και δεν ξεχνιούνται. Μαζί με όλους τους παραπάνω όμως η απώλεια του Γρηγορόπουλου άνοιξε μια πληγή μέσα στους νέους της Ελλάδος, σαν μια ουλή που ήρθε και έκατσε μέσα στην καρδιά, συνειδητοποιώντας ότι θα μπορούσαν κάλλιστα να ήταν στη θέση του άτυχου νεαρού.
Εκείνη τη νύχτα λοιπόν και τις επόμενες που η Ελλάδα ολόκληρη βγήκε στους δρόμους, είτε γνώριζες είτε όχι τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο ένιωθες ότι έχανες μια ιδέα για τον κόσμο τον οποίο ζεις.
Η αίσθηση πως πλέον άνοιγες τα μάτια σου σε ένα κόσμο που δεν γνωρίζεις καν, που ταυτόχρονα όμως δεν έβλεπες κανένα θεμέλιο, καμία σιγουριά για το αύριο. Κυρίως ήταν μια μέρα που μια ολόκληρη γενιά έκανε ένα βήμα μακριά από τη γυάλα στην οποία την είχαν τοποθετήσει οι προηγούμενες και πλέον αποκτούσε απότομα αίσθηση για όσα την περιτριγυρίζουν. Μια νέα εποχή ανέτειλε ξαφνικά χωρίς να το καταλάβει κανείς.
Μοιάζει ακραίο που ο δολοφόνος είναι ελεύθερος.
Ο νέος κόσμος έπαψε να αγοράζει μονάχα αθλητικές εφημερίδες και ξεκίνησε να ενημερώνεται για τα κοινά και τα πολιτικά, να αποκτάει συνείδηση, να ενημερώνεται παραπάνω για τα προβλήματα της κοινωνίας, να μαθαίνει ότι υπάρχουν και άλλα κόμματα εκτός από Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ. Ήταν μια ξαφνική ένεση ωρίμανσης για όλους, μια αλλαγή νοοτροπίας που άλλαξε τα δεδομένα μιας ζωής πολλών με παρωπίδες.
Το «Πολυτεχνείο» των Millennials
Η ιστορία στην Ελλάδα έχει δείξει ότι κάθε γενιά έχει διαμορφωθεί από τις μόδες αλλά και από τις κακουχίες που βίωσε. Για τους παππούδες μας αυτό το γεγονός ήταν η κατοχή, για τους πατεράδες μας το Πολυτεχνείο. Για μας τους νεότερους αναμφίβολα (χωρίς να απαξιώνουμε τα προηγούμενα) το γεγονός που μας τάραξε περισσότερο μαζί με την οικονομική κρίση και τον κορονοϊό ήταν η έκτη μέρα του Δεκεμβρίου πριν από 15 ολόκληρα χρόνια.
Όσα έτη και αν περάσουν θα τα θυμόμαστε πάντα τόσο έντονα, σαν να τα ζούμε πάλι.
