Ήταν ωραίο το σποτάκι με το Χρήστο Λούλη, που ήρθε να πάρει τη σκυτάλη από το Σπύρο Παπαδόπουλο και τη Βίκυ Σταυροπούλου; Στα δικά μου μάτια δεν ήταν καλό - κι αυτό το είπα όταν το πρωτοείδα κι όχι όταν έγινε ο κακός χαμός. Αλλά, για μένα τουλάχιστον, δεν ήταν καλό όχι διότι ήταν σεξιστικό ή ό,τι άλλο είπαν γι' αυτό πολλοί και διάφοροι, αλλά αισθητικά: παρά το γεγονός ότι ο Λούλης είναι ένας πολύ ταλαντούχος ηθοποιός και - σύμφωνα με τις κυρίες - ένας πολύ γοητευτικός άντρας, δεν κατάφερε να «υπηρετήσει» το «πλάνο του προπονητή» (όπου «προπονητής», βάλτε «Νίκος Χαρδαλιάς»). Έφταιγε το σενάριο, που έμοιαζε λίγο απλοϊκό; Έφταιγε το μακρινό πλάνο και το μίνιμαλ, λευκό background; Η ερμηνεία του Λούλη; Ό,τι και να έφταιξε, ο σκοπός, που ήταν να μας υπενθυμίσει ότι ο κίνδυνος δεν πέρασε και ότι η άρση περιορισμού της κυκλοφορίας δεν σημαίνει ότι πρέπει να μαζευόμαστε απερίσκεπτα σε πλατείες και να παρτάρουμε, ο ένας πάνω στον άλλον, μάλλον δεν εκπληρώθηκε.
Αυτή λοιπόν είναι η μια όψη, αυτή της αισθητικής, του κατά πόσον σου άρεσε το σποτάκι, αν το βρήκες πετυχημένο ή όχι, αν εκπληρώνει το στόχο του, αν σου «κολλάει» στο μυαλό όπως συνέβη με αυτό του Σπύρου Παπαδόπουλου. Η άλλη όψη, είναι αυτή του καθωσπρεπισμού, της «κορεκτίλας» που μας χτύπησε το κουδούνι μέσα στην άγρια νύχτα και των τσιρίδων περί σεξισμού, που οδήγησαν σε μια άρον - άρον απόσυρση του σποτ. Και την αντικατάστασή του με το σποτ με την Κατερίνα Λέχου, που «δεν είναι σεξιστικό», παρόλο που - στα δικά μου μάτια επίσης - ούτε αυτό είναι ωραίο.
Και αναρωτιέμαι: αλήθεια τώρα ρε «καθωσπρεπιστές» σας ενόχλησε τόσο πολύ το σποτάκι; Σοβαρά τώρα το βρήκατε τόσο σεξιστικό, που σας έκανε να βγείτε από την καραντίνα σας και να ξεσπαθώσετε; Που γεμίσατε με dislike το βίντεο στο youtube και κάνατε τόσο μεγάλη φασαρία στα social media; Τόσο πολύ χάραξε αυτό το σποτ τη γυάλινη σφαίρα που ζείτε μέσα; Τόσο πολύ έγδαρε το κουκούλι σας; Καλωσήρθατε λοιπόν στον πραγματικό κόσμο! Διότι υπάρχει και σεξισμός και ρατσισμός και πολλά ακόμα άσχημα και κατακριτέα πράγματα τριγύρω μας. Αλλά το σποτάκι αυτό, ούτε τα «διαφημίζει», ούτε τα αβαντάρει, ούτε φέρει κάποια ευθύνη. Αν το σποτάκι και ο Λούλης και ο Χαρδαλιάς ή όποιος άλλος, ήταν ο εύκολος τρόπος να ξεφορτώσερε τα νεύρα σας, την κλεισούρα σας, την κατάθλιψη ή τη σκατίλα σας, αν ήταν ο βολικός τρόπος για να τα χώσετε και να ξελαφρώσετε, τότε πάω πάσο. Αλλά κατά τα λοιπά, ας μην υπερβάλλουμε τόσο για κάτι που δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία.
Θέλετε να «υπερβάλλουμε» και να υπερθεματίσουμε με κάτι που πραγματικά έχει σημασία; Ας μιλήσουμε για τους κακομαθημένους χάβαλους που μαζεύονται κατά εκατοντάδες στις πλατείες, αδιαφορώντας αν η δική τους «ανάγκη για ανεμελιά και επανάσταση», μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υγεία συνανθρώπων τους. Ας μιλήσουμε για τους μπάχαλους που βρήκαν μια καλή ευκαιρία να εκτονωθούν, σπάζοντας αυτοκίνητα, μηχανές και βιτρίνες στην Κυψέλη. Ας μιλήσουμε γι' αυτούς που κάνουν fake τηλεφωνήματα για να έρθει η Αστυνομία και να πεταχτούν από τις σκιές να τους χτυπήσουν. Βεβαίως και να μιλήσουμε γι' αυτόν που πήρε την απόφαση να αμολήσει τα ΜΑΤ στην Πλατεία της Αγίας Παρασκευής, λες και δεν υπήρχε άλλος τρόπος να διαλυθεί το πλήθος, με συζήτηση και ήρεμους τόνους κι έπρεπε κατευθείαν να πάμε στα γκλομπ και τις ασπίδες.
Ας μιλήσουμε για όλα αυτά που πραγματικά μετράνε, ειδικά σήμερα, που περάσαμε πρωτόγνωρα πράγματα. Αλλά και αύριο, για όσα μας έρχονται, για όλα αυτά που δεν έχουμε ιδέα, που κανένας δεν μας μίλησε και δεν μας προετοίμασε, για μήνες που για κάποιους θα είναι εφιαλτικοί, για έναν τουρισμό που δεν θα υπάρχει, για την οικονομία που θα χτυπηθεί στα βράχια. Για τις ανθρώπινες σχέσεις, για το φλερτ, για τη φιλία, για τον έρωτα, που θα πασαλειφθούν με αντισηπτικό από εδώ και πέρα και θα κρατάνε αποστάσεις, για την χειραψία και την αγκαλιά που έχουν ποινικοποιηθεί. Ας συζητήσουμε ψύχραιμα για το πώς θα ξαναφτιάξουμε τον κόσμο μας με βάση τα νέα δεδομένα και πώς θα ετοιμαστούμε καλύτερα στην περίπτωση επανεμφάνισης του ιού ή κάποιου άλλου. Αλλά όχι να σπαταλάμε φαιά ουσία και να πλακωνόμαστε για το σποτάκι με το Λούλη και να σηκώνουμε τόσο μεγάλη πολεμική και αντι-πολεμική περί σεξισμού από μια διαφήμιση. Έχουμε σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθούμε και μεγαλύτερα βάσανα να θεραπεύσουμε...
