Η θερμοκρασία όταν ξεκίνησα να γράφω αυτές τις γραμμές ήταν πάνω από το μηδέν κατά δυο βαθμούς. Σκάρτα, τρεις. Ο ήλιος δεν έπαιζε κάποιο ιδιαίτερο ρόλο στο παγωμένο σκηνικό, ενώ στα ηχεία παίζουν τα «Γυμνά Καλώδια».
Μου αρέσει να τους αποκαλώ ως τα... εξώγαμα του Έντγκαρ Άλαν Πόε. Πολλές φορές τους λέω «Έλληνες Primordial». Τα «Γυμνά Καλώδια» όμως είναι τα... Γυμνά Καλώδια. Ένα συγκρότημα που έχει χαράξει τη δική του διαδρομή στην ελληνική ροκ, έχοντας «καταπιεί» χιλιόμετρα σε περιοδείες από το 2000 μέχρι και σήμερα. Έχουν συνεργαστεί με τεράστια ονόματα της μουσικής, όπως ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Μάνος Ξυδούς αλλά και με την εκπληκτική φωνή που ακούει στο όνομα Τάνια Κικίδη.
Τον Χρήστο και τον Θανάση, τους ξέρω και με ξέρουν από παιδί. Είμαι τυχερός που μένω στο ίδιο τετράγωνο μαζί τους στο Μενίδι και ακούω μέχρι και τις πρόβες τους. Κάθε φορά, σωπαίνω από τα ριφς και τα τύμπανα που ακούγονται σαν ιαχές μέσα στην καθημερινότητα της πόλης.
Ακόμα θυμάμαι τον Ιούνιο του 2005, όταν έπεσε στα χέρια μου ο πρώτος τους δίσκος. Έβαλα το cd μέσα στο μικρό ραδιο-cd που είχα και πάτησα play. Δεν έβγαλα ποτέ το cd από μέσα για τους επόμενους 5 μήνες.
Με τα «Γυμνά Καλώδια» μπορείς να ζήσεις τα πάντα
Την απόγνωση, τον έρωτα (γειά σου κορίτσι με τα καστανά μάτια που έχουν και λίγο πράσινο), την απελπισία, τον πόνο (γειά σου κορίτσι με τα καστανά μάτια που έχουν και λίγο πράσινο) και στο τέλος κάθε ακρόασης την λύτρωση. Μια λύτρωση που ο Χρήστος Καλογράνης (φωνή και κιθάρα), ο Θανάσης Μπουρίκας (ντραμς) και ο Κωνσταντίνος Γεροδήμος (μπάσο), την προσφέρουν σε ζηλευτές ποσότητες αγνού, ποιοτικού ροκ. Πάντα ζωσμένοι με «φυσεκλίκια» που λένε μόνο αλήθεια.
Τα «Γυμνά Καλώδια» ήρθαν στο Ratpack.gr και μας μιλάνε για την μουσική, την εμπειρία 21 ετών στη ροκ και φυσικά για το αν θα... έβαφαν τον Ήλιο μαύρο!
Απολαύστε την πιο αυθεντική ροκ μπάντα μέσα από τις απαντήσεις της.
- Γυμνά Καλώδια από το 2000. Πείτε μας λίγα λόγια για τη δημιουργία, το όνομά σας και την πορεία σας στη ροκ.
Χρήστος Καλογράνης: Δημιουργηθήκαμε μια εποχή που οι εσωτερικές μας αναζητήσεις άρχισαν να εκφράζονται και να προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους. Και το όνομα, ήταν μια προσπάθεια έκφρασης της παρούσας φάσης. Βέβαια, τώρα πια ξέρουμε ότι τα ονόματα δεν έχουν και τόση σημασία.
Θανάσης Μπουρίκας: Τα Γυμνά Καλώδια ξεκίνησαν το 2000,μπήκαν ενεργά το 2005 στη δισκογραφία και έκτοτε συνεχίζουμε αυτή τη δύσκολη πορεία στη ροκ σκηνή.το όνομα προέκυψε από εμένα και το Χρήστο λόγω του ότι όταν ξεκινήσαμε να παίζουμε οι 2 μας το στούντιο μας ήταν σκόρπια παντού καλώδια. Οπότε έτσι ήρθε και η ιδέα.
Κωνσταντίνος Γεροδήμος: Για τη δημιουργία και το όνομα, καλύτερα να σου πει ο Χρήστος και ο Θανάσης που είναι οι ιδρυτές της μπάντας! Στα " Καλώδια" εγω παίζω απο το 2017. Οι δρόμοι μας ήταν πάντα κοινοί στη ροκ σκηνή με τα παιδιά, μιας και συναντιόμασταν αρκετά συχνά σε διάφορες μουσικές σκηνές και στέκια!
-Πολλοί στίχοι είναι πιο «μαύροι», πιο σκληροί. Είναι αυτή τελικά η πραγματικότητα της ζωής ή είναι αυτό που πρέπει να βιώσουμε για να βγούμε στο φως; Είναι βιωματικοί οι στίχοι σας;
Χ.Κ: Στην όλη αυτή πορεία, οι στίχοι αλλάζουν όπως αλλάζουμε και εμείς άλλωστε. Τώρα, εάν πιστεύεις ότι είναι μαύροι και σκληροί, μπορεί. Η πραγματικότητα είναι μαύρη και σκληρή καμιά φορά. Έτσι ίσως και κάποιοι στίχοι που προσπαθούν να την εκφράσουν. Πιστεύω βαθιά ότι εάν αγκαλιάσουμε το σκοτάδι μας, τότε μόνο μπορούμε να αντιληφθούμε την χαρά και την ευτυχία.
Σε μία μπάντα, τα πάντα πρέπει να είναι βιωματικά. Αλλιώς τραγουδάς μια πραγματικότητα που δεν ανταποκρίνεται στην δική σου, λες ψέματα δηλαδή.
Θ.Μ: Σίγουρα στη ζωή μας ποτέ δεν είναι καλά τα πράγματα και ζούμε και έχουμε δύσκολες και κακές στιγμές.το θέμα είναι ότι πρέπει να είσαι,να φανείς δυνατός καινά βλεπεις με αισιοδοξία τη ζωή.
Κ.Γ: Δε θα έλεγα οτι έχουμε «μαύρους» στίχους αλλά αληθινούς. Και η αλήθεια πολλές φορές είναι σκληρή και "μαύρη" . Ούτως ή άλλος η ζωή είναι δύσκολη , αλλά για αυτό είναι ωραία! Αν ήταν εύκολη θα είχαμε βαρεθεί. Πολλές φορές θα βρεθούμε σε τούνελ στην πορεία μας. Το θέμα είναι αν θέλουμε να βγούμε και να συναντήσουμε το φως -μέχρι να μπούμε στο επόμενο- ή να μείνουμε μέσα σε αυτό. Είναι εσωτερικοί οι στίχοι, πολλές φορές αρκετά βαθιά. Και πηγάζουν σίγουρα από αυτά που βιώνουμε όπως όλοι.
- Θα βάφατε τελικά όντως Μαύρο τον Ήλιο αν μπορούσατε;
Χ.Κ: Έχει σημασία στην ζωή μας να κάνουμε ότι θέλουμε, όπως το θέλουμε, χωρίς βέβαια ποτέ να βλάπτουμε τον άλλο. Το να βάψεις μαύρο τον ήλιο είναι για εμάς μια μεταφορική πράξη επανάστασης. Σημαίνει το να αναπροσδιορίσεις ότι ξέρεις και να το δεις από μια άλλη σκοπιά.
Θ.Μ: Θεωρώ πως ο κάθε καλλιτέχνης έχει βιώματα τα οποία τα περνάει μέσα στους στοίχους του. Οπότε ναι είναι οι στίχοι μας βιωματικοι.τον Ήλιο τον βαφεις μαύρο αλλά μέσα από αυτόν βγαίνεις αλώβητος και γεμάτος φως για τη ζωή.
Κ.Γ: Αν ζούσαμε όλοι ξανά, θα ξανακάναμε πάλι το ίδιο! Άλλωστε το μαύρο, έχει πολλές έννοιες... για άλλους είναι πένθος, για άλλους επισημότητα, για άλλους το κενό, για άλλους επανάσταση, για άλλους ένα απλό χώμα!
- Ο νέος σας δίσκος είναι ποιήματα μελοποιημένα από τα Γυμνά Καλώδια. Πως προέκυψε η ιδέα; Θα παίξετε ζωντανά το «Κοράκι» (σ.σ. είναι τραγούδι 22 λεπτών!) ποτέ ή δεν βγαίνει;
Χ.Κ: Η ιδέα υπήρχε πάντα. Απλώς κάποια στιγμή ήρθε ο χρόνος του να πραγματοποιηθεί. Το Κοράκι πήρε πολλά χρόνια συγγραφής. Και τώρα ήρθε η ώρα που αισθανθήκαμε ότι ήταν σε μια μορφή που μπορεί να εκδοθεί. Μπορεί να παιχτεί ζωντανά, εάν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Δηλαδή ο χρόνος του Live να είναι αρκετός και να υπάρχει λόγος να παιχθεί. Έχει τις ιδιαιτερότητες του, καθώς δεν μπορούμε να το καταλογίζουμε σαν ένα τραγούδι σαν τα άλλα.
Θ.Μ: Αγαπάμε την ποίηση και ήταν στις σκέψεις να μελοποιήσουμε αγαπημένους ποιητές αρκετό καιρό πριν. Ετσι κι έγινε. Με σεβασμό και ταπεινότητα πάντα στα ιερά τέρατα της ποίησης.Τα πάντα παίζονται και τα πάντα βγαίνουν με σκληρή δουλειά.
Κ.Γ: Το θέλαμε πολύ, αρκετά χρονιά τώρα! Το κάναμε με αγάπη και σεβασμό! Η ποίηση από μονή της κρύβει μέσα της νότες. Όλα μπορούν να παιχτούν με την κατάλληλη προετοιμασία και τα κατάλληλα μέσα σε ένα συναυλιακό concept.
- Από πιο σπιντάτο ροκ στις αρχές και στα στακάτα ριφς πήγατε σε πιο σκοτεινά μονοπάτια, πιο βαριές μελωδίες. Τι έχουμε να περιμένουμε σαν εξέλιξη στη μουσική σας;
Χ.Κ: Αυτό είναι κάτι που πάει και έρχεται. Πιθανώς, εάν παρατηρήσουμε καλά, να ισχύει ανά φάσεις και το ανάποδο. Πάντως δεν είναι για εμάς αυτό ούτε κάποιος περιορισμός, ούτε κάποιος μπούσουλας. Προσπαθούμε να εξυπηρετήσουμε το τραγούδι και το ύφος του.
Θ.Μ: Ακριβώς επειδή στη μουσική πρέπει να υπάρχει εξέλιξη να περιμένετε σπιντατες μουσικές, στακατα ριφς, δυνατές ερμηνείες, μα πάνω από όλα ταπεινή μου άποψη όμορφα,ωραία τραγούδια.
Κ.Γ: Η μουσική συνεχώς εξελίσσεται όπως και οι άνθρωποι. Εμείς θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε και να κάνουμε αυτό που αγαπάμε.
Τα τελευταία χρονιά ασχολούμαστε και με την ακουστική μορφή της μπάντας. Έχει και αυτό την ιδιαίτερη αμεσότητα του με τον κόσμο και την δική του ομορφιά.
- Είστε ένα πολιτικοποιημένο συγκρότημα και το δείχνετε. Μπορεί η ροκ τελικά να αλλάξει τον κόσμο;
Χ.Κ: Η τέχνη γενικά μπορεί και όντως αλλάζει τον κόσμο. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Δεν χρειάζεται παρά να κοιτάξουμε πόσες είναι οι απόπειρες για την φίμωση της.
Θ.Μ: Τον κόσμο δεν τον αλλάζει η ροκ ή οποιαδήποτε άλλου είδους μουσική.Το κόσμο τον αλλάζεις εσύ κι εγώ."οι παρέες ".
Κ.Γ: Οι άνθρωποι αλλάζουν τον κόσμο. Η μουσική είναι ένας τρόπος επικοινωνίας μεταξύ αυτών. Η ροκ μουσική είναι μια καλή τροφή για τη σκέψη, ούτως ώστε να σε οδηγήσει να την κάνεις τρόπο ζωής. Αυτό που πραγματικά είναι δηλαδή.
- Μεγαλώσατε και ζείτε στο Μενίδι, έναν πολύ σκληρό κόσμο αντικειμενικά. Επηρεάζει τελικά το καθημερινό ερέθισμα τους στίχους και τις μουσικές σας;
Χ.Κ: Φαντάζομαι ότι όντως επηρεάζονται η μουσική και οι στίχοι από τα καθημερινά ερεθίσματα. Ίσως εάν ζούσαμε κάπου αλλού, να γράφαμε για λουλούδια και έρωτες. Αλλά οι σημερινές δυσκολίες είναι παντού. Προτιμώ να λέω στον εαυτό μου ότι βράζω στο ίδιο καζάνι με όλους, παρά ότι βρίσκομαι εγώ στον πάτο. Ίσως αυτό με βοηθάει να κατανοώ καλύτερα την πραγματικότητα μου. Δεν ξέρω.
Θ.Μ: Όπως είπα και πιο πριν,ανάλογα με το πώς βιώνεις το περνάς και στα τραγούδια σου.Οπότε νομίζω πως θα σε επηρεάσει κάποιες φορές και η περιοχή που αγαπάς και μεγαλώνεις σ'αυτήν.
Κ.Γ: Εγώ προσωπικά , ζω και μεγάλωσα στους Αγίους Αναργύρους, δίπλα σας δηλαδή. Η κάθε γειτονιά κρύβει τη δική της σκληρότητα . Πολλές φορές δεν την βλέπουμε! Μα αυτό είναι ακόμα χειρότερο! Οι στίχοι μας, επηρεάζονται από τα πάντα. Και πρώτα από εμάς τους ίδιους
- Ο πλανήτης δίνει τη μάχη με τον κορονοϊό και εσείς κάνετε ένα φανταστικό λάιβ στην πρώτη καραντίνα. Πώς προέκυψε η ιδέα;
Χ.Κ: Κατά λάθος. Όπως οι περισσότερες ιδέες. Απλώς είχαμε βάλει τα κινητά και έγραφαν. Και ήταν η τελευταία πρόβα πριν την καραντίνα. Μετά δεν μπορούσαμε να ξαναβρεθούμε, οπότε το βαφτίσαμε έτσι: Live σε Καραντίνα.
Θ.Μ: Λόγω καραντίνας γνωρίζουμε ότι απαγορεύονταν τα πάντα,όπως και το να παίξεις, κάνεις μια συναυλία. Έτσι μας ήρθε αυτή ιδέα ,να κάνουμε μία προβα-λάιβ στο στούντιο μας και θέλαμε να τη μοιραστούμε με το κόσμο. Όπως κι έγινε.
Κ.Γ: Όπως είπα και πριν, η μουσική είναι ένας τρόπος επικοινωνίας. Διαλέξαμε αυτόν τον τρόπο για να μην απομονωθούμε. Να χαίρουμε εμείς που παίζουμε και ο κόσμος που μας βλέπει.
- Είστε ροκάδες, παραδοσιακοί. Η ψηφιακή εποχή τελικά έχει σκοτώσει ή βοηθάει την μουσική; Μπορεί πλέον να βιοποριστεί καθαρά από τη μουσική;
Χ.Κ: Το να βιοποριστείς από την ροκ μουσική, είναι κάπως αστείο τέτοιες εποχές. Και βέβαια δεν μπορείς, Δεν μπορείς όμως και να μην το κάνεις, γιατί μπορείς να μην βιοπορίζεσαι από την μουσική, αλλά ζεις από αυτήν. Η ψηφιακή εποχή είναι μια πραγματικότητα και ευτυχώς δεν είμαστε τόσο μεγάλοι σε ηλικία για να μην μπορούμε προς το παρόν να συμβαδίσουμε. Πιστεύω ότι η εμπορευματοποίηση σκότωσε την μουσική και όχι η ψηφιακή εποχή. Απλώς είμαστε σε μια εποχή που σκοτώνονται τα περισσότερα πράγματα της τέχνης.
Θ.Μ: Η τεχνολογία εξελίσσεται συνέχεια, οπότε θα πρέπει να βαδίζεις μαζί της όσο και όπως μπορεί ο καθένας.
Κ.Γ: Αν χρησιμοποιήσεις σωστά την τεχνολογία, βοηθάει. Βασικός κανόνας όμως, πρέπει να συνυπάρχει πάντα μαζί με τις αισθήσεις της αφής και της άμεσης όρασης στην τέχνη.
- Στη γειτονιά σας ακούμε στις πρόβες σας. Έχει έρθει ποτέ κανείς να σας κάνει παράπονα;
Χ.Κ: Όχι, για παράπονα δεν έχει έρθει ποτέ κανείς. Έχουν έρθει όμως πολλές φορές να μας ζητήσουν να ακούσουν την πρόβα.
Θ.Μ: Αγαπάμε την γειτονιά και τους γείτονες που μεγαλώσαμε παρέα τους.Κανένα παράπονο δεν μας έχουνε κάνει όλα αυτά τα χρόνια και τους ευχαριστούμε! Με σεβασμό και επικοινωνία όλα λύνονται!
- Πείτε μας κανένα περίεργο σκηνικό από τα 21 χρόνια σας
Χ.Κ: Το πιο περίεργο σκηνικό, εντελώς ειλικρινά όμως, είναι που 21 χρόνια έχουμε μπάντα που παίζει Ελληνικό Ροκ!
- Οι θαυμαστές σας είναι... σκληροπυρηνικοί. Έχει έρθει ποτέ κάποιος να σας πει «Ξέρετε, ταυτίστηκα με αυτό» ή «Μου αλλάξατε τη ζωή με το τάδε στίχο»;
Χ.Κ: Έχουν υπάρξει πάρα πολλές φορές που φίλοι μας έχουν συγκινήσει βαθιά. Πάρα πολλές φορές. Όμως και εμείς από πλευράς μας, φροντίζουμε να είμαστε πάντα ειλικρινείς και άμεσοι. Είμαστε αυτό που φαινόμαστε. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Θ.Μ: Δε θυμάμαι κάτι,αλλά πιστεύω ότι όλοι ταυτίζονται με κάτι.Αν τους αλλάζουμε τη ζωή προς το καλύτερο θα ήταν πολύ ευχάριστο για εμάς.
- Χρήστο, κατάγεσαι από μουσική οικογένεια. Θείος (ο Μιχάλης Μενιδιάτης), ξάδερφος (ο Χρήστος Μενιδιάτης), αλλά εσύ έγινες ροκάς. Πώς μπήκε μέσα σου το μικρόβιο;
Χ.Κ: Σε ένα σπίτι που η μουσική υπάρχει, μάλλον το θεωρείς δεδομένο ότι και αυτό είναι μια επιλογή. Δεν είμαι από αυτούς που “θυμάμαι τον εαυτό μου να τραγουδάω από πέντε χρονών” κτλ. Θυμάμαι όμως πάντα, από μικρός, να κάνω κάτι που ήταν δημιουργικό. Από την άλλη, παίζοντας αυτή την μουσική, δεν είναι σαν έχει μπει μέσα σου το μικρόβιο. Είναι σαν να είσαι το μικρόβιο.
- Ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι από τα 21 χρόνια σας;
Χ.Κ: Πάντα λέω, όπως και θα πω και σε εσένα τώρα, ότι δεν έχω αγαπημένο τραγούδι. Όλα παιδιά μου είναι. Ίσως το αγαπημένο μου τραγούδι και να μην το έχω γράψει ακόμα. Ποιος ξέρει...
Θ.Μ: Είναι όντως δύσκολο.Τα πιο πολλά συναισθήματα και ιδιαίτερα στο λάιβ μου τα βγάζει το "Οι Ποιήτριες της Γης",οπότε ας είναι αυτό το πιο αγαπημένο. Όχι ότι τα υπόλοιπα δεν τα αγαπάμε...
Κ.Γ: Αγαπημένο τραγούδι είναι αυτό που ταυτίζεσαι μαζί του, εκείνη τη μικρή χρονική στιγμή που διαρκεί.
- Κλείνοντας, μια ευχή για την επόμενη μέρα στις δύσκολες εποχές που ζούμε;
Χ.Κ: Να προσέχουμε όσους αγαπάμε και να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά. Η αγάπη, η αλληλεγγύη και η κατανόηση είναι το μέλλον μας. Χωρίς αγάπη και αλληλεγγύη, δεν υπάρχει μέλλον. Να φυλάξουμε μια αγκαλιά για όλους, και μόλις τελειώσει όλο αυτό, να αγκαλιαστούμε με ανακούφιση.
Και να έχουμε πάντα κατά νου ότι οι δύσκολες εποχές πάνε και έρχονται. Όπως και όλοι εμείς. Ας φτιάξουμε ένα κόσμο με αγάπη.
Θ.Μ: Υγεία,υπομονή και αγάπη εύχομαι.θα περάσει και αυτό.
Κ.Γ: Η ευχή μου είναι , η τωρινή κατάσταση να μας βγάλει πιο υγείες σκεπτόμενους και πραγματικά ελευθέρους έξω!
Βρείτε τα «Γυμνά Καλώδια» στο Facebook
Ακολουθήστε τα «Γυμνά Καλώδια» στο Instagram
Φωτογραφίες: Ηλίας Μωραΐτης
