Ο Rob Delaney έγινε καλύτερος φίλος δουλεύοντας στο «Dying for Sex»

Συνέντευξη στη Δέσποινα Λάνου

Η νέα, πρωτότυπη μίνι σειρά του FX, «Dying for Sex», κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 4 Απριλίου αποκλειστικά στο Disney+ με όλα τα επεισόδια να είναι διαθέσιμα την ημέρα της πρεμιέρας. Η σειρά «Dying for Sex» του FX, είναι εμπνευσμένη από την ιστορία της Molly Kochan, την οποία μοιράστηκε αρχικά σε ένα podcast του Wondery, που δημιούργησε μαζί με την καλύτερή της φίλη, Nikki Boyer. Όταν η Molly (Michelle Williams) διαγνώστηκε με μεταστατικό καρκίνο του μαστού σταδίου IV, αποφάσισε να επαναστατήσει και ζήσει το υπόλοιπο της ζωής της ακριβώς όπως ήθελε.

Στο πλαίσιο, λοιπόν, της έλευσης της σειράς στη Disney+ μιλήσαμε με έναν από τους πρωταγωνιστές της, τον Rob Delaney. Ο Rob Delaney είναι ένα από τα σημαντικά πρόσωπα της σειράς, καθώς η γνωριμία του με τη Molly ανοίγει και για τους δύο δρόμους που δεν είχαν φανταστεί. Το παράδοξο είναι ότι δεν μαθαίνουμε ποτέ το όνομα του Rob Delaney στη σειρά, αφού αναφέρεται ως «Νeighbour guy» μόνο. 

Με τον Rob Delaney, μιλήσαμε εκτός από τον ρόλο του, τη σειρά, τα θέματα που πραγματεύεται όπως την αρρώστια, τη ζωή και τη γυναικεία φιλία.

-Τι ελπίζεις να αποκομίσει το κοινό βλέποντας το Dying for Sex;

«Eλπίζω να δουν μια όμορφη φιλία μεταξύ δύο γυναικών που μεγαλώνει και δυναμώνει σε μερικές πολύ δύσκολες στιγμές. Ξέρεις μπορεί η σειρά να έχει να κάνει με το σεξ, φυσικά, αλλά έχει να κάνει επίσης με την αγάπη, με την εξερεύνηση και την αποδοχή των πραγματικά δύσκολων καταστάσεων στη ζωή. Και έχει επίσης και χιούμορ.

Έτσι ελπίζω ότι οι άνθρωποι όταν δουν τη σειρά είτε θα γελούν είτε θα κλαίνε. Αλλά όταν τελειώσει η σειρά, ελπίζω να νιώσουν ότι έμαθαν μερικά πράγματα για το τι είναι σημαντικό στη ζωή και πώς να είναι ίσως λίγο πιο ευγενικοί και να ζουν τη ζωή τους περισσότερο».

- Πιστεύεις ότι η σειρά συμβάλλει στη συζήτηση γύρω από τη σεξουαλικότητα, την ασθένεια και τη φιλία;

«Ναι, και υποθέτω ότι διασταυρώνονται αυτές οι καταστάσεις στη σειρά. Ξέρεις υπάρχει ένα αστείο μέρος της σειράς, όπου ο χαρακτήρας της Nikki και ο χαρακτήρας μου μιλούν για το γεγονός ότι η Νikki μπορεί να κάνει πολλά για τη Molly, αλλά δεν μπορεί να κάνει σεξ μαζί της και για αυτό υπάρχει ο «Νeighbour guy», όπου είναι αστείο και παράλληλα ενδιαφέρον γιατί η Molly παράλληλα κάνει σεξ με όλους αυτούς τους τύπους.

Ωστόσο, η βαθύτερη σχέση της είναι ξεκάθαρα με τη Nikki και αυτό έχει μεγάλη ομορφιά. Ξέρεις, η ασθένεια μπορεί να τελειώσει φιλίες, μπορεί να τις αποδυναμώσει, αλλά σε αυτή την περίπτωση, είναι πραγματικά όμορφο να το βλέπεις ότι ενισχύει μια σχέση.

Οπότε νομίζω, ναι, υπάρχουν πολλά ειδικά πράγματα που μπορούν να πάρουν οι θεατές από τη σειρά».

-Έμαθες κάτι καινούργιο για τη γυναικεία φιλία που ίσως δεν είχες σκεφτεί νωρίτερα;

«Ναι, εννοώ, για μένα, επειδή είμαι άντρας, παρακολουθώντας αυτή τη φιλία σκέφτηκα ότι είναι πολύ όμορφη. Θέλω να το έχω αυτό με ανθρώπους στη ζωή μου, είτε είναι άντρες είτε είναι γυναίκες. Και έτσι, ξέρετε, και μάλλον δεν είναι τυχαίο, αλλά από τη σειρά και μετά προσπάθησα να είμαι περισσότερο ειλικρινής, ανοιχτός και ευάλωτος με τους φίλους μου, γιατί είναι δώρο όταν το κάνεις αυτό, το λατρεύουν.

Λοιπόν, ναι, ελπίζω ότι αυτή η σειρά με έκανε καλύτερο φίλο. Δουλεύω πάνω σε αυτό και ελπίζω ότι αυτό συμβαίνει».

-Εσύ προσωπικά πώς θα περιέγραφες την προσωπικότητα του Νeighbour guy; Ποια πιστεύεις ότι είναι τα χαρακτηριστικά του;

«Λοιπόν, είναι πραγματικά ενδιαφέρον γιατί στην αρχή είναι απλώς ενοχλητικός. Ξέρεις, είναι ένας βρώμικος, ακατάστατος, θορυβώδης γείτονας, σαν ένα μικροσκοπικό, ενοχλητικό πράγμα.

Αλλά όσο περισσότερη προσοχή του δίνει η Μolly, τόσο περισσότερο μεγαλώνει και γίνεται άνθρωπος με συναισθήματα, θέλω, ανάγκες και φόβους. Λοιπόν, ναι, αυτός ο τύπος είναι ένα είδος σαν ένα ωραίο εργαστήριο για τη Molly, η προσοχή της είναι κάτι σαν φως του ήλιου για εκείνον αφού η προσοχή της τον μεγαλώνει πραγματικά ως χαρακτήρα και ως άτομο. Αυτό μπορεί να συμβεί στη ζωή όταν δεν σου αρέσει ένα άτομο, αλλά όταν τους δώσεις πραγματικά, προσοχή, ίσως σε εκπλήξουν».

-Τι είδους δυναμική πιστεύεις ότι έχουν αυτά τα δύο πρόσωπα;

«Λοιπόν, ξεκινάει απλώς ως σεξ, αλλά και οι δύο λένε σ' αγαπώ ο ένας στον άλλον μέχρι το τέλος. Και έχουν κάποια αυθεντική οικειότητα μεταξύ τους και έτσι το σεξ γίνεται ίσως όχι το λιγότερο σημαντικό, αλλά όχι το πιο σημαντικό κομμάτι.

Ξέρεις, εννοώ, της ανοίγεται πραγματικά και μοιράζεται πράγματα μαζί της. Και έτσι, ναι, είναι ένας πολύ ενδιαφέρον τύπος. Και μου αρέσει που δεν μαθαίνουμε καν το όνομά του, είναι αυτό το ασαφές αρσενικό που μετατρέπεται από κάτι μικροσκοπικό σε κάτι μεγαλύτερο και αληθινό».

-Ποια ήταν λοιπόν η αντίδρασή σου, όταν διάβασες πρώτη φορά το σενάριο;

«Ως άντρας όταν διάβαζα αυτά τα τρελά σεξουαλικά πράγματα γέλασα, ωστόσο προς το τέλος έκλαιγα. Ξέρεις, είναι αστείο. Όλοι έκλαψαν πολύ στο πλατό, είναι κατανοητό. Και ναι, δεν είχα ποτέ ξανά μια δουλειά όπως αυτή με τόσα πολλά συναισθήματα. Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία».

- Ποιο ήταν αυτό το στοιχείο που έκανε την εμπειρία τόσο ξεχωριστή;

«Θα ξεκινήσω από τους ανθρώπους. Liz Merriweather, Kim Rosenstock, Shannon Murphy -παραγωγός, συγγραφέας, σκηνοθέτης-  είναι προνόμιο να συνεργάζεσαι μαζί τους. Όπως και να δουλεύω με τις Michelle Williams, Sissy Spacek και Jenny Slate. Το περιβάλλον λοιπόν στο πλατό ήταν πολύ ιδιαίτερο.

Το δεύτερο στοιχείο που κάνει αυτή την εμπειρία ξεχωριστή είναι η αληθινή ιστορία, από την πραγματική ζωή της Molly και της Νikki. Ένα μοναδικό σενάριο. Έτσι, πολλά πήγαν καλά για να εξελιχθεί καλά αυτή η δουλειά».

-Η σειρά έχει ως κεντρικό θέμα το καρκίνο. Φαντάζομαι υπήρχαν πολλές δύσκολες σκηνες για να κατανοήσεις τα συναισθήματα αρχικά του ασθενή και μετά των συγγενών.

«Απολύτως. Έκλαιγα συχνά ανάμεσα στις σκηνές καθώς ετοιμαζόμασταν να τις γυρίσουμε. Και το ίδιο έκανε και πολύς κόσμος στα γυρίσματα. Υπήρχαν πολλά δάκρυα σε αυτό το σετ που ήταν ένα χαρούμενο σετ γιατί όλοι ένιωθαν πραγματικά τυχεροί που μπορούσαν να δουλέψουν στη σειρά. Σίγουρα όμως πολλές από τις σκηνές του νοσοκομείου ήταν βασανιστικές.

Πολλές από τις σκηνές πονούσαν στο γύρισμα και ήταν πολύ δύσκολες. Και νιώθω ότι ο λόγος που πόνεσε ήταν επειδή ήταν τόσο ρεαλιστικές σεβόμενοι το πώς είναι αυτό το περιβάλλον και αυτές οι καταστάσεις».

-Τέλος, τι θαυμάζεις περισσότερο στον χαρακτήρα της Μolly;

«Λοιπόν, θα έλεγα ότι υπάρχει μια χάρη. Και ήταν σχεδόν σαν να ήταν καπετάνιος ενός πλοίου που κατευθυνόταν σε ένα μέρος όπου εμείς οι υπόλοιποι δεν είχαμε χάρτη. O χαρακτήρας της στη σειρά είχε μια πραγματική ορμή που έφερε τους πάντες μαζί με έναν όμορφο και δυνατό τρόπο. Ναι. Θα έλεγα λοιπόν ότι η δύναμη και η χάρη είναι δύο από τις πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτομαι το ταξίδι της Molly».