INTERVIEWS | 29/03/2017

Το In Edit Festival φτιάχτηκε για 'σένα που «λιώνεις» στις ταινίες και τη μουσική

Μιλήσαμε με τον Μιχάλη Σπανό, συνδιοργανωτή του πιο φασαριόζικου κινηματογραφικού φεστιβάλ της χώρας.

Μουσική και κινηματογράφος. Σχέση πάθους (καλλιτεχνικού και όχι μόνο). Και αυτή τη σχέση υποστηρίζει με όλο του το είναι το In Edit Festival που ξεκινάει αύριο (30/4) και μέχρι τις 5/4 στον κινηματογράφο Ολύμπιον στη Θεσσαλονίκη. Αυτή είναι η τέταρτη συνεχόμενη χρονιά που διοργανώνεται ελληνική στην πόλη (από την τρομερά δραστήρια ομάδα της Parenthesis) ), ενώ τον προσχεχή Νοέμβρη θα κατηφορίσει για τέταρτη, επίσης, φορά στην Αθήνα.

To Ratpack μίλησε με το Μιχάλη Σπανό, μέλος της Parenthesis) για το φετινό In Edit, την προαιώνια «κόντρα» blur-ικών και oasis-ικών αλλά και πώς είναι να γύρω στα 30 και να στήνεις κινηματογραφικά φεστιβάλ στην Ελλάδα του 2017.

Μιχάλη, τι ακριβώς είναι το Ιn Edit Festival που φέτος κλείνει 4 χρόνια ζωής στην Ελλάδα;

To In Edit Festival είναι ίσως το μεγαλύτερο φεστιβάλ μουσικού ντοκιμαντέρ στον κόσμο. Ντοκιμαντέρ για μεγάλους καλλιτέχνες, συγκροτήματα αλλά και γενικότερα για τα παρασκήνια όλης της μουσικής βιομηχανίας. Ξεκίνησε πριν 14 χρόνια από τη Βαρκελώνη, και στα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει έχει λάβει χώρα σε περισσότερες από 20 πόλεις σε 8 χώρες στον κόσμο. Στην Ελλάδα έγινε πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη το 2014 και την Αθήνα το 2015 και από τότε γίνεται κάθε χρόνο και στις 2 πόλεις.

Μετά από 4 In Εdit στη Θεσσαλονίκη και 3 στην Αθήνα, μπορούμε να πούμε ότι πλέον το φεστιβάλ είναι «η συνήθεια που έγινε λατρεία», που έλεγε και ένα παλιό διαφημιστικό μότο;

Θα φανεί στο «χειροκρότημα» που λέμε, αλλά νομίζω ότι όλα αυτά τα χρόνια ο κόσμος το έχει στηρίξει, αγαπήσει και το περιμένει με ανυπομονησία.

Φέτος πού κινούνται μουσικά τα ντοκιμαντέρ;

Όπως κάθε χρόνο το εύρος είναι πολύ μεγάλο, για όλα τα μουσικά γούστα και προτιμήσεις. Νομίζω ο καθένας θα δει και θα ακούσει αυτό που θέλει. Από την ηλεκτρονική μουσική σκηνή του Ιράν (Ναι υπάρχει!!) μέχρι το καινούριο φιλμ για το Nick Cave και από τη Madonna και τους χορευτές της μέχρι την brit pop τους Oasis και τους Blur.

Μπορείς να δώσεις ένα-δύο άχαστα για όσους δεν είναι από Θεσσαλονίκη και δεν θα προλάβουν να δουν περισσότερες από μία ή δύο ταινίες;

To «The Possibilities Are Endless» για τον Edwyn Collins. O ίδιος ο Collins θα δώσει ένα live gig αμέσως μετά την προβολή. Άχαστος! Και σίγουρα η πρώτη προβολή στη Θεσσαλονίκη του Nick Cave: «One more time with feeling».

Προσωπικό αγαπημένο από το φετινό πρόγραμμα;

To «battle» μεταξύ Oasis και Blur. Και τα 2 ντοκιμαντέρ είναι πολύ δυνατά.

Αφού αναφέρθηκες στην κλασική κόντρα των 90s, εσύ σε ποια πλευρά βρίσκεσαι;

Είμαι Oasisικός. Καλώς ή κακώς μεγαλώσαμε με το Wonderwall. Και ας μην το παραδεχόμαστε. Ας μην κρυβόμαστε πλέον.

Στο ντοκιμαντέρ για τον Cave («One more time with feeling») θα χρειαστούμε χαρτομάντιλα μαζί μας; Γενικά πόσο εύκολο είναι να μην γίνεις, ξέρεις, ανθρώπινα και αναμενόμενα μελό όταν γυρίζεις ένα ντοκιμαντέρ για την ηχογράφηση ενός δίσκου που η αίσθηση της απώλειας και τη τραγωδίας στοίχειωσε ολόκληρο το άλμπουμ;

Δεν ξέρω αν θα χρειαστεί χαρτομάντηλα. Θα χρειαστεί πάντως γερό στομάχι! Πόλύ δυνατά συναισθήματα. Μαύρο και πολύ έντονο το φιλμ. Η δήλωση του Cave για το χαμό του παιδιού του. Ίσως η μόνη επίσημη δήλωση του για αυτό μέσω του ντοκιμαντέρ. Ίσως το έκανε έτσι ώστε να μην χρειαστεί να μιλήσει ποτέ ξανά για αυτό.

Για εσένα ως επιμελητή και διοργανωτή του φεστιβάλ τι είναι πιο ιντριγκαδόρικο: να παρουσιάσεις στο κοινό άγνωστες πτυχές μια τεράστιας προσωπικότητας/μπάντας (Cohen, Dylan, Beatles, Joplin, Zappa κτλ) ή να μας συστήσεις τη house σκηνή του Ιράν ή τι συμβαίνει τώρα μουσικά στην Αφρική;

Δεν θα πάω διπλωματικά. Θα σου πω ότι είναι το να συστήσω στο κοινό τι γίνεται στην Αφρική, στο Ιράν και αλλού. Είναι ντοκιμαντέρ που δεν θα τα δεις εύκολα, ούτε είναι «εμπορικά». Παρόλα αυτά οι ιστορίες τους και οι εικόνες τους είναι το ίδιο δυνατές και πολλές φορές δυνατότερες από αυτές των αστέρων της μουσικής. Είναι δύσκολο αλλά σαν φεστιβάλ έχουμε την «υποχρέωση» απέναντι στο κοινό μας να το κάνουμε.

Εκτός από τις ταινίες, θα τρέξουν παράλληλες δράσεις;

Όπως σου είπα και πιο πριν, η παρουσία του Edwyn Collins με το live που θα δώσει στα πλαίσια του φεστιβάλ είναι άχαστη. Παράλληλα events με lives και DJ sets θα τρέχουν σχεδόν κάθε μέρα. Από DJ Set αφιερωμένο στην Βρετανική σκηνή, μέχρι party με φόντο τη Madonna. Από skinny jeans μέχρι κολάν.

Κρίνοντας από τα διάφορα μεγαλύτερα ή μικρότερα φεστιβάλ ντοκιμαντέρ που γίνονται στη χώρα μας, το είδος το αγαπούν οι δικοί μας σκηνοθέτες και το κοινό, ωστόσο δεν υπάρχει κενό στο κομμάτι του μουσικού ντοκιμαντέρ ή είναι ιδέα μου;

Ισχύει απόλυτα αυτό που λες. Η παραγωγή μουσικών ντοκιμαντέρ στην Ελλάδα είναι μικρή αυτή τη στιγμή. Νομίζω υλικό υπάρχει πολύ. Θεωρώ ότι είναι θέμα χρόνου πάντως να αρχίσουν παραγωγές μουσικών ντοκιμαντέρ και στην Ελλάδα. Σαν φεστιβάλ πάντως θέλουμε όσο τίποτα να δώσουμε βήμα και στου Έλληνες δημιουργούς να προβάλλουν τη δουλειά τους.

Για ποιον Έλληνα μουσικό ή μπάντα θα ήθελες να δεις ένα ντοκιμαντέρ;

Για τις Τρύπες. Και λόγω Θεσσαλονίκης αλλά και λόγω ήχου. Ως τριαντάρης, μεγάλωσα με τις Τρύπες.

Ο κωδικός σου στην εφορία είναι «διοργανωτής φεστιβάλ μουσικών ντοκιμαντέρ»; Πόσο εύκολο είναι να «στήνεις» κάτι τόσο ειδικό στην Ελλάδα σήμερα; Μήπως οι φίλοι σας σας θεωρούν τρελούς;

Στην αρχή σίγουρα μας θεωρούσαν. Δεν ξέρω αν τους έχουμε πείσει ακόμα βέβαια. Είναι δύσκολο, αρκετά δύσκολο θα έλεγα, να στήνεις κάτι τόσο ειδικό, αλλά κάποιος δεν έπρεπε να το κάνει;

Η «αθηνέζικη» έκδοση του In Edit πότε με το καλό θα κατηφορίσει;

Αρχές Νοέμβρη θα κατηφορίσουμε. Και φέτος στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Στη Στέγη νομίζω βρήκαμε το χώρο που ταιριάζει για το In Edit Festival στην Αθήνα.

Πριν λίγες εβδομάδες γύρισες και από το κινηματογραφικό Φεστιβάλ South By Southwest (SXSW) στο Τέξας. Μπορείς να μας δώσεις ένα μικρό τηλεγράφημα εν είδει ανταπόκρισης;

Αν σου απαντήσω Θεσσαλωνικιώτικα, άλλλλλλο πράμα. Ένα τεράστιο event, με παγκόσμιες πρεμιέρες στο κινηματογραφικό κομμάτι, καινούριες και πολύ ενδιαφέρουσες μουσικές που θα μας απασχολήσουν και πολλή τεχνολογία. Ήταν μια μοναδική εμπειρία. Μια ατέλειωτη φιέστα στο Ώστιν. Η πόλη αυτές τις μέρες κινείται στους ρυθμούς του φεστιβάλ.

Τι άλλο να περιμένουμε από την Parenthesis) στο επόμενο διάστημα;

Μετά το In Edit Festival ελπίζω να πάρουμε off κανένα 3ήμερο και μετά ετοιμαζόμαστε για το Offside Festival στα τέλη Μαΐου. Το πρώτο φεστιβάλ με ντοκιμαντέρ για ποδόσφαιρο! Οι φίλοι μας για αυτό μας λένε παλαβούς αλλά δεν ξέρουν τι λένε. Το ξέρεις καλά.