Είναι τουλάχιστον εμπαθής όποιος αποκαλεί τον τομ κρουζ κακό ηθοποιό. Ακόμα και αν κοιτάξουμε πίσω στην καριέρα του και πόσο μάλλον τώρα που έχει πατήσει τα 60 του χρόνια, ο Τομ Κρουζ δεν έχει παίξει σε κακές ταινίες. Γράψτε λάθος. Ακόμη και όταν ο Τομ Κρουζ έπαιξε σε κάποιες ταινίες που δεν ήταν τόσο καλές όσο άλλες, κατάφερε με την υποκριτική του να το σώσει. Σε καμία περίπτωση δεν θα λέγαμε ότι είναι ένας Ρεξ Χάρισον ή Πήτερ Ο’Τουλ -άλλωστε ποτέ δεν θέλησε κάτι τέτοιο- αλλά δεν υπήρξε ρόλος ο Τομ Κρουζ να μην προσπάθησε να τον προσεγγίσει στο 100%.
Ανά τα έτη έχει υποδυθεί τον πιλότο, τον μυστικό πράκτορα, τον δικηγόρο, τον χρηματιστή, τον playboy. Και όλοι αυτοί οι ρόλοι είχαν μια δόση περιπέτειας, τρέλας, σασπένς, αλλά λίγοι από αυτοί ήταν δραματικοί. Βέβαια ο κρουζ δεν ήταν ποτέ ένας ηθοποιός τον οποίο θα το συνδύαζε κανείς με το δράμα. Είχε κάνει κάποιες μικρές προσπάθειες, όπως με το Μάτια Ερμητικά Κλειστά, αλλά στο μυαλό του κόσμου ήταν ο άνθρωπος που πιλόταρε τα F-16, που μάθαινε τρικς από τον Πολ Νιούμαν και που κάθισε στο εδώλιο τον Τζακ Νίκολσον. Τίποτε από τα παραπάνω δεν ήταν λίγο για την καριέρα του.
Ίσως όμως η πιο ουσιαστική ταινία στο κομμάτι του δράματος, ήρθε από ένα σκηνοθέτη που γνώριζε καλά το πολεμικό δράμα από το 1989, όταν μας σύστησε για πρώτη φορά έναν τότε άγνωστο ηθοποιό με το όνομα Ντενζέλ Γουάσινγκτον στο Glory. Αυτή τη φορά ωστόσο θα μας ταξίδευε στο λυκόφως των σαμουράι, με τον Κεν Γουατανάμπε σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ίσως πιο επική ταινία που έχει υπάρξει ο Κρουζ. Στο Last Samurai.
Το πιο σημαντικό είναι να αντιληφθεί κανείς τον αληθινό χαρακτήρα αυτής της ταινίας. Το εύκολο είναι να πεις ότι πρόκειται για μια πολεμική ταινία. Να σκεφτείς ενδεχομένως την πρώτη μάχη μέσα στο δάσος, μια δεύτερη μάχη στο χωριό των σαμουράι όπου αντιμετωπίζουν τους νίντζα δολοφόνους και φυσικά την τρίτη και μεγαλειώδης τελευταία τους. Και όλα αυτά δεν είναι λάθος. Παρότι όμως πρωταγωνιστεί στην ταινία ο Γουατανάμπε, το αληθινά δραματικό πρόσωπο της υπόθεσης είναι Τομ Κρουζ. Είναι ένας κατεστραμμένος ψυχολογικά άνθρωπος, πρώην καριερίστας, ο οποίος παλεύει με τους δαίμονες των προσωπικών του επιλογών. Ως στρατιωτικός δεν γνωρίζει κάτι διαφορετικό από το καθήκον και την Τυφλή πίστη στις εντολές, αλλά οι σφαγές των ινδιάνων από το ιππικό, ήταν κάτι που θα στοίχειωνε πάρα πολλούς άντρες οι οποίοι θα έβαζαν την ανθρώπινη ύπαρξη και την τιμή πάνω από το καθήκον. Ο Άλντρεν, ο χαρακτήρας του Κρουζ, είναι ένας άνθρωπος χωρίς ελπίδα που περιμένει να πεθάνει. Είναι μια φιγούρα που θεωρεί ότι δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία για εκείνον στον δήθεν πολιτισμένο κόσμο που ζει και που τελικά βρίσκει ξανά την ελπίδα για ζωή στα χέρια του «εχθρού».
Όλη η ταινία έχει να κάνει με την τιμή. Έχει σίγουρα πολεμικό χαρακτήρα, αλλά το επίκεντρο είναι πως όταν οι άνθρωποι αποφασίζουν να αντισταθούν και να επιλέξουν την ανθρωπιά από τη δολοφονία και την αυτοθυσία από την υποταγή, τότε οι πράξεις τους μπορούν να επηρεάσουν και να εμπνεύσουν μέχρι και τον ίδιο τον αυτοκράτορα της Ιαπωνίας. Αυτή η μετάλλαξη του χαρακτήρα του Τομ Κρουζ φαίνεται στην ταινία. Έχει φροντίσει ο ίδιος σκληρά να το κάνει σαφές στο κοινό. Ο Άλντρεν ξεκινάει ως μέθυσος και καταλήγει ως πραγματικός πολεμιστής της ελευθερίας. Ως άνθρωπος που είναι έτοιμος να πεθάνει για την τιμή και τα ιδανικά του. Όπως δηλαδή ένας αληθινός σαμουράι. Η υποκριτική του δεν είναι ούτε υπερβολική, ούτε αδέξια γλυκανάλατη, ούτε προσπαθεί να εντυπωσιάσει. Είναι τόσο δραματική όσο πρέπει δείχνοντας μια πλευρά του Τομ Κρουζ που τότε κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί.
Προσωπικά το μεγάλο μου παράπονο, είναι πως η ακαδημία παρότι πρότεινε την ταινία για 4 Όσκαρ και τον Κεν Γουατανάμπε για το Β’ Ανδρικού, δεν έκαν όμως την ίδια τιμή και στον Τομ Κρουζ . Ο Γουατανάμπε Ήταν σε κάθε περίπτωση ο μεγάλος σταρ, αλλά η θεαματική μεταμόρφωση του Τομ Κρουζ σε τραγικό πρόσωπο ήταν κάτι που δεν έπρεπε να περάσει απαρατήρητο. Σίγουρα βέβαια δεν πέρασε στο κοινό και σίγουρα δεν είναι το μοναδικό λάθος που έχει κάνει η Ακαδημία στα χρόνια λειτουργίας της.
Παρότι λοιπόν ο Maverick και το Top Gun 2 αποτελούν την πιο κερδοφόρα ταινία του μέχρι σήμερα, το Last Samurai θα είναι πάντα η τύχη του Τομ Κρουζ που πιστεύαμε ότι δεν υπάρχει. Και στη νεότερη κινηματογραφική ιστορία κανείς δεν φόρεσε τη στολή του σαμουράι πιο επάξια από εκείνον.
