Αυτή η χρονιά είχε τεράστιες ζαλάδες για την εθνική υπηρεσία των πληροφοριών μας. Τόσο πολύ, που θα μπορούσε να είναι κάποιο επεισόδιο από το Slow Horses του Gary Oldman. Μετά το σκάνδαλο των υποκλοπών, μια νέα απειλή εμφανίστηκε στον ορίζοντα, με την ΕΥΠ αυτή τη φορά να την ξεσκεπάζει μία υπόθεση κατασκοπείας που θύμισε κάτι από Americans και τους Cambridge Five.
Η ΕΥΠ αποκάλυψε πως μία γυναίκα με το όνομα Μαρία Τσάλλα και παραποιημένο διαβατήριο από τη Λατινική Αμερική, δρούσε ως κατάσκοπος στη χώρα μας έχοντας κατάστημα πλεκτικής και χειροτεχνίας με το όνομα «Γαλάζιο» στο Παγκράτι και συγκεκριμένη στην οδό Αρριανού. Είναι παντρεμένη με Ρώσο κατάσκοπο που δρα στη Βραζιλία με το όνομα Daniel Campos -που σιγά μην είναι αληθινό- και πως το δικό της όνομα προέρχεται από ένα βρέφος που πέθανε στη γέννα το 1991. Σταθερή αξία των κατασκόπων να παίρνουν τα ονόματα νεκρών. Από την ανακοίνωση της ΕΥΠ διαβάζουμε.
«Η αντίστροφη μέτρηση για την αποκάλυψη ξεκίνησε με τον εντοπισμό απόπειρας πρόσβασης τρίτης χώρας σε στοιχεία Ελλήνων πολιτών που έχουν αποβιώσει, μια διεθνώς διαπιστωμένη πρακτική των Υπηρεσιών Πληροφοριών συγκεκριμένης χώρας για τη δημιουργία της ειδικής κατηγορίας κατασκόπων με το προσωνύμιο “illegals”».
Οι τελευταίοι λοιπόν είναι μία γνωστή τακτική πουν ξεκίνησε η Σοβιετική Ένωση στα μέσα του 60, όπου έστειλε Ρώσους πράκτορες να προσποιηθούν ότι είναι Αμερικανοί πολίτες. Όλοι αυτοί που κατάφεραν να φτάσουν, έκαναν οικογένειες, μεγάλωσαν παιδιά και εν τέλει έγιναν ένα μεγάλο δίκτυο κατασκόπων κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου που φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμο στη Μόσχα – άλλωστε από αυτή την επιχείρηση εμπνεύστηκε ο πρώην πράκτορας της CIA και συγγραφέας Joe Weisberg την ιστορία του για το Americans. Και τώρα τα δυσάρεστα. Η Irina, όπως φαίνεται να είναι το πραγματικό της όνομα, μας ξέφυγε.
Διάβασε επίσης: Kim Philby - Ένας κατάσκοπος ανάμεσα σε φίλους.
Όμως όλη αυτή η ιστορία με κατασκόπους και ράφτες, θύμισε μία άλλη, ενός πιο πετυχημένου κατασκόπου που κατάφερε να φορέσει τα γυαλιά σε όλο το βρετανικό Τμήμα D – τον πρόγονο της MI6. Ο λόγος φυσικά για τον Kim Philby που, αφού έφτιαξε ένα ικανό δίκτυο κατασκόπων μαζί με πρώην συμφοιτητές του από το Cambridge, αυτομόλησε τελικά στη Μόσχα για να γλιτώσει την σύλληψη. Κατάφερε όμως για καιρό να αποσπάσει πληροφορίες και μάλιστα να αποδειχτεί πιο έξυπνος από άλλους.
Ο Kim Philby παρότι φοίτησε στο Cambridge δεν προερχόταν από κάποια ιδιαίτερα εύπορη οικογένεια. Δεν ήταν γαλαζοαίματος, δεν υπήρξε καθαρά στρατιωτικός παρά μόνο εκπαιδευτής και αυτό είχε ως αποτέλεσμα για το μεγαλύτερο μέρος των υπαλλήλων και στρατιωτικών της αντικατασκοπίας να μην βάλουν στο μικροσκόπιο ούτε τον ίδιο, ούτε και το lifestyle που ακολουθούσε. Ο ίδιος, στο βιβλίο του «Ο Σιωπηλός μου Πόλεμος», αναφέρει ότι ποτέ του δεν έκθεσε κάποια επαφή του στο Λονδίνο με τη Μόσχα – και αντιθέτως, έβαλε και εκείνος το κομμάτι της ραπτικής στη ζωή του. Ο Philby αγόραζε συχνά γραβάτες, έκοβε παντελόνια σε άλλο μήκος, ξαναέβαζε φόδρες, στένευε ή χαλάρωνε σακάκια. Δεν πήγαινε φυσικά στους ράφτες της Saville Row αλλά σε δικούς του ανθρώπους, όπου άφηνε κωδικά μηνύματα μέσα σε άχρηστα -πλέον- κομμάτια από ύφασμα για να τα βρει ο σύνδεσμός του. Τα άφηνε μάλιστα μαζί με την παραγγελία σε κλειστό φάκελο προπληρώνοντας τα χρήματα και έλεγε ότι κάποιος θα παραλάμβανε το ρούχο όταν θα ήταν έτοιμο. Δεν το ρίσκαρε ωστόσο από την πρώτη στιγμή. Ξεκίνησε αφήνοντας ποιήματα και έμαθε γρήγορα πως ο ράφτης του πίστευε ότι σαν πελάτης ήταν ομοφυλόφιλος και έτσι επικοινωνούσε με τον εραστή του. Φυσικά το «ποίημα» δεν ήταν τίποτα παραπάνω από κωδικές πληροφορίες όπου μόνο ο σύνδεσμος του μπορούσε να αποκρυπτογραφήσει.
Σε καμία περίπτωση δεν έχουμε εδώ μία υπόθεση Kim Philby, αλλά μας έκανε πραγματικά να αναρωτηθούμε αν κάποιος γερόλυκος σε υπηρεσία πληροφοριών, έκανε μία τέτοια συζήτηση όταν ξέσπασε το σκάνδαλο με τα είδη ραπτικής στο Παγκράτι. Ότι ο άλλοτε μεγάλος κατάσκοπος ή μεγάλος προδότης Kim Philby, ακολούθησε την ίδια τακτική και τελικά το μόνο που τον πρόδωσε ήταν Ρώσοι πράκτορες που αυτομόλησαν.
Σίγουρα έχουμε να δούμε και άλλα στη συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά ορίστε ένας καλός λόγος για να δει κανείς πως λειτουργούσαν τα καλοστημένα σχέδια.
