Πολλές φορές λέμε υπερβολές όταν θέλουμε να εξυμνήσουμε κάποιον αρκετά ταλαντούχο αλλά συνήθως ό,τι λέμε καταλήγουν λόγια του αέρα. Ίσως αυτή είναι και η ουσιώδης διαφορά του μουσικοσυνθέτη, Βαγγέλη Παπαθανασίου με όλους τους υπόλοιπους συναδέλφους του.
Στον καλλιτεχνικό κόσμο άλλωστε για να ξεχωρίζεις πρέπει να διαφέρεις, αλλά αυτό ήταν κάτι που δεν απασχολούσε τον Έλληνα συνθέτη από μικρή ακόμα ηλικία. Ήταν μόλις έξι χρονών (1949) όταν γνωστοποίησε σε όλους το πόσο διαφορετικός είναι όταν χωρίς καμία μουσική εκπαίδευση έδωσε την πρώτη του παράσταση μπροστά σε κοινό παίζοντας πιάνο. Η μόνη διαφορά ωστόσο ήταν ότι κάθε παρτιτούρα, κάθε νότα δεν ανήκε σε κάποιο άλλο συνθέτη αλλά προερχόταν από το δικό του μυαλό.
Αυτή τη συνταγή φρόντισε να ακολουθήσει και σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Θα μπορούσε να ακολουθήσει μαθήματα πιάνου και να γίνει άσος σε αυτό, ωστόσο η μεγάλη του μανία ήταν να δημιουργεί τη μουσική. Τη δική του μουσική, ακριβώς όπως εκείνη ακουμπούσε το τύμπανο του αφτιού του και όπως εκείνος επιθυμούσε να την μεταδίδει στον κόσμο.
Για το έργο του δεν χρειάζονται σχόλια
Η Ελλάδα ήταν δεδομένο ότι δεν μπορούσε να συγκρατήσει το τεράστιο αυτό ταλέντο το οποίο είχε τεράστια επιτυχία παίζοντας με τους Forminx και σύντομα μετακόμισε στο Παρίσι όπου μαζί με τον Ντέμη Ρούσο δημιούργησαν τους Aphrodite’s Child. Πλέον είχε βάλει πλώρη για τα μεγαλεία και τίποτα δεν μπορούσε να τον περιορίσει. Είτε με συνεργασίες, είτε σόλο η επιτυχία του αναγνωρίζεται παντού και βραβεύεται με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο.
Η μοναδικότητα του ήχου και οι μουσικές επινοήσεις είναι αυτές που του προσφέρουν συνεργασίες με σκηνοθέτες-κολοσσούς όπως ο Ridley Scott στο «Blade Runner», τον Roman Polanski στο «Bitter Moon», μέχρι τον Κώστα Γαβρά στο «Ο αγνοούμενος» ή τον Oliver Stone στο «Alexander».
Ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο προσέγγιζε την μουσική έβγαζαν πτυχές του εαυτού και των ασχολιών του σε κάθε έργο του, με την κορυφαία έμπνευσή του να αποτελεί το διάστημα, προσφέροντας πολλές δημιουργίες του σε έργα γύρω από το σύμπαν, όπως η μουσική επένδυση της τηλεοπτικής σειράς των ΗΠΑ «Cosmos: A Personal Voyage».
Σύντομα το διάστημα ανταπέδωσε και στον ίδιο
Το 1995, το International Astronomical Union Minor Planet Center έδωσε το όνομά του (Vangelis) στον Αστεροειδή 6354 ως ένδειξη εκτίμησης και σεβασμού στη μουσική του προσφορά, αλλά και στην αγάπη του για το διάστημα, ενώ το 2001 η μουσική δημιουργία του με τίτλο «Μυθωδία» συνοδεύει την αποστολή της NASA στον Άρη («Οδύσσεια στον Άρη»).
Οι διακρίσεις δεν σταμάτησαν ποτέ να έρχονται για τον σπουδαίο Έλληνα μουσικοσυνθέτη, ούτε τώρα, ούτε αύριο, ούτε και ποτέ. Άλλωστε ένας άνθρωπος που ανήκει στο σύμπαν ανάμεσα στα αστέρια δεν γίνεται να ξεχαστεί με τίποτα. Θα είναι πάντα εκεί και θα εμπνέεται τον δικό του κόσμο ως ένα από τα πλέον λαμπερά αστέρια.
'Εγραψε τη μουσική για την εναπόθεση της τέφρας του πιο διάσημου κοσμολόγου.
Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου πέθανε την Πέμπτη 17/5 σε νοσοκομείο της Γαλλίας όπου νοσηλευόταν με Covid-19, όπως ανακοίνωσε το δικηγορικό γραφείο που τον εκπροσωπεί.
«Με μεγάλη μας θλίψη ανακοινώνουμε ότι ο μεγάλος Έλληνας Βαγγέλης Παπαθανασίου έφυγε από τη ζωή αργά το βράδυ της Τρίτης 17 Μαΐου», αναφέρει η ανακοίνωση.
