Ο Charles Augustus Lindbergh, γνωστός και ως Slim, Lucky Lindy και The Lone Eagle ήταν ένας και μοναδικός στο είδος του. Ένας άνθρωπος ατρόμητος όσο κανείς άλλος εκεί έξω. Τόλμησε να κάνει αυτό που κανείς άλλος πιο πριν δεν είχε σκεφτεί ή έστω ονειρευτεί.
Ο Αμερικανός αεροπόρος έγινε γνωστός καθώς το 1927 κατάφερε να διασχίσει τον Ατλαντικό, διανύοντας, μόνος του και χωρίς στάση, 5.800 χιλιόμετρα με το μονοθέσιο μονοκινητήριο αεροπλάνο του Spirit of St. Louis.
Ένας μοναδικός άθλος που έμεινε στην ιστορία. Άθλος όμως που θα επισκιαστεί τελικά από κάτι φαινομενικά μικρότερο στην προσωπική του ζωή.
Για το κατόρθωμά του αυτό έλαβε το έπαθλο των 25.000 δολαρίων που προσέφερε ο Raymond Orteig σε όποιον θα κατάφερνε να διασχίσει χωρίς στάση τον Ατλαντικό. Του απονεμήθηκε επίσης το Μετάλλιο της Τιμής, το πιο μεγάλο στρατιωτικό βραβείο.
Μετά από αυτό το κατόρθωμα ήρθε το μοιραίο γεγονός που συγκλόνισε ολόκληρη την Αμερική της εποχής αλλά και τον κόσμο όλο.
Το παιδί του Lindbergh έπεσε θύμα απαγωγής. Το 1932, η απαγωγή του 20 μηνών γιού του, που τελικά θα βρεθεί νεκρός αργότερα, απασχόλησε ολόκληρο τον πλανήτη και χαρακτηρίστηκε λίγο αργότερα ως το «Έγκλημα του αιώνα».
Στην αρχή κανείς δεν σκέφτηκε το προφανές και φυσικά οι αρχές βρήκαν τον υποτιθέμενο απαγωγέα του μικρού αγοριού του Lindbergh.
Ο υποτιθέμενος απαγωγέας μπήκε στη φυλακή από τις αρχές και τελικά καταδικάστηκε σε θάνατο. Την ώρα της εκτέλεσης του ο ίδιος φώναξε πως ήταν αθώος.
Τι ακριβώς έγινε εκείνη την μοιραία νύχτα;
Γύρω στις δέκα τη νύχτα η νταντά του μικρού πήγε να δει αν είναι καλά το παιδί στο δωμάτιο του. Έκπληκτη διαπίστωσε πως το μωρό έλειπε. Πήγε αμέσως στη μητέρα του για να δει αν το είχε πάρει εκείνη. Φυσικά η Αnne Lindbergh δεν είχε το μωρό κι έτσι η νταντά πήγε στο γραφείο του ίδιου του Charles.
Όλοι μαζί πήγαν πάλι στο δωμάτιο κι εκεί διαπίστωσαν πως όντως το μωρό ήταν άφαντο. Στο παράθυρο όμως ανακάλυψαν ένα ανορθόγραφο σημείωμα που έγραφε πως το μωρό το είχαν απαγάγει και πως ζητούσαν 50.000 δολάρια για να το φέρουν πίσω.
Το σημείωμα έλεγε πως δεν έπρεπε να καλέσουν την αστυνομία, κάτι που ο Lindbergh αγνόησε. Στο δωμάτιο είχαν ανέβει με μία σκάλα που κάποιος είχε παρατήσει εκεί.
Ακόμη και ο Al Capone προσπάθησε να βοηθήσει
Ο διάσημος γκάνγκστερ ήταν εκείνη την εποχή στη φυλακή και έστειλε μήνυμα μέσω των εφημερίδων πως προσέφερε χρήματα σε όποιον ήξερε κάτι για την απαγωγή του παιδιού του Lindbergh. Φυσικά όλο αυτό γινόταν για να μειωθεί η ποινή του και για να πάρει την κοινή γνώμη με το μέρος του.
Οι διαπραγματεύσεις με τους υποτιθέμενους απαγωγείς συνεχίστηκαν για αρκετό καιρό. Τα λύτρα είχαν ήδη αυξηθεί σε 70.000 δολάρια. Τελικά συμφώνησαν να αφήσουν το παιδί σε ένα σκάφος κάπου στην Μασαχουσέτη. Ποτέ όμως δεν βρέθηκε εκείνο το σκάφος από τις αρχές.
Το παιδί ήταν νεκρό
Μετά από 2 μήνες που έγινε η υποτιθέμενη απαγωγή, το παιδί βρέθηκε νεκρό 8 χιλιόμετρα από το σπίτι των Lindbergh. Στο κεφάλι του είχε μία τεράστια τρύπα και του έλειπε το χέρι και το πόδι.
Το πτώμα αναγνωρίστηκε ότι άνηκε στον μικρό Charles και αποτεφρώθηκε έπειτα από απαίτηση των γονέων του αμέσως την επόμενη μέρα. Ο ιατροδικαστής αποφάνθηκε ότι το παιδί ήταν νεκρό περίπου δύο μήνες και ότι αιτία του θανάτου ήταν το πλήγμα στο κεφάλι.
Ο Bruno Hauptmann ήταν ο ένοχος…αλλά όμως κάτι δεν πάει καλά εδώ
Οι αρχές μετά από έρευνα που έγινε βρήκαν τις πινακίδες από το όχημα που οδηγούσε ο απαγωγέας. Στο σπίτι του βρήκαν διάφορα ύποπτα έγγραφα που αφορούσαν την απαγωγή του παιδιού.
Επίσης ανακαλύφθηκαν και πολλά άλλα αποδεικτικά στοιχεία, όπως ένα τετράδιο με το σκίτσο συναρμολογήσεις μία μιας πτυσσόμενη σκάλας σαν εκείνη που βρέθηκε στο σπίτι των Lindbergh. Ανακαλύφθηκε ακόμη και ένα χαρτάκι με το τηλέφωνό του διαμεσολαβητή συνταξιούχου.
Στον Hauptmann αποδόθηκαν κατηγορίες και η δική του άρχισε τον Ιανουάριο του 1935. Τα αποδεικτικά στοιχεία που βρέθηκαν στο σπίτι του μαζί με τα δείγματα γραφικού χαρακτήρα από τα σημειώματα των λύτρων οδήγησαν στην καταδίκη του σε θάνατο. Παρόλο που οι συνήγοροι υπεράσπισης έκαναν έφεση η απόφαση εκτελέστηκε και ο Hauptmann πέθανε στην ηλεκτρική καρέκλα το πρωί της 3ης Απριλίου του 1936.
Ο ίδιος ο Hauptmann δεν ήθελε να υπογράψει την ομολογία του μιας και ο ίδιος επέμενε πως ήταν αθώος. Έτσι ψήθηκε στην ηλεκτρική καρέκλα.
Ποιος όμως ήταν ο αληθινός δολοφόνος του παιδιού;
Μετά από κάποια χρόνια μία άλλη θεωρία ήρθε στο φως που έλεγε πως τα τραύματα του παιδιού ήταν αδικαιολόγητα και πως δεν θα μπορούσε να είχε κάνει κάτι τέτοιο ο Hauptmann. Δεν είχε κανέναν λόγο να του κόψει τα χέρια και τα πόδια. Τότε μία άλλη θεωρία συνομωσίας βγήκε στο φως που έλεγε πως ο ίδιος ο πατέρας έκανε το φονικό καθώς έπαιζε με το γιο του στη σκάλα. Επίσης υποψίες σήκωσε και το γεγονός πως οι Lindbergh βιάστηκαν να κάψουν τη σωρό του παιδιού προτού γίνει κάποια υποτυπώδης νεκροψία.
Η θεωρία της ευγονικής
Οι Lindbergh ήταν οπαδοί του Χίτλερ και της ευγονικής που υποστήριζε διάφορα περίεργα πράγματα για το πως πρέπει να είναι το τέλειο ανθρώπινο σώμα. Ο ίδιος ο Charles Lindbergh ένιωθε πάντα παράξενα με το παιδί του και νόμιζε πως είχε πολύ μεγάλο κεφάλι. Λέγεται πως μαζί με τον διάσημο γιατρό της εποχής Alexis Carrell έκαναν χειρουργικές επεμβάσεις στο μικρό παιδί έτσι ώστε να του «φτιάξουν» το σώμα όπως το ήθελαν ο γονείς του. Ο Charles Lindbergh ένιωθε δυστυχισμένος που ο πρωτότοκος γιος του ήταν «αδύναμος» με ασυνήθιστα μεγάλο κεφάλι, που ενδεχομένως να είχε υποστεί προγεννητική βλάβη όταν η Anne Lindbergh εισέπνευσε τοξικές αναθυμιάσεις καθώς το ζευγάρι έκανε μια πτήση αντοχής τον Απρίλιο του 1930.
Μάλλον δηλαδή πως το παιδί πέθανε στο χειρουργικό τραπέζι του γιατρού. Ποτέ όμως δεν κατάφεραν να το αποδείξουν.
