Κάποια μέρα ο ήλιος θα «σβήσει» για όλους, ωστόσο μέχρι να συμβεί αυτό ποτέ δεν πιστεύεις πραγματικά ότι θα φύγεις από τούτο τον κόσμο. Ο John Cazale ήταν ακόμα 43 ετών όταν έμαθε πως το νήμα της ζωής του σύντομα θα κοβόταν εξαιτίας του προχωρημένου καρκίνου στον πνεύμονα, βάζοντας φρένο σε όποια προοπτική και σκέψη είχε για το μέλλον. Μια ζωή σύντομη και γεμάτη προοπτική, μια καριέρα έτοιμη για απογείωση και έναν έρωτα παράφορο με την Meryl Steep που δεν έσβησε ούτε όταν τα μάτια του έκλεισαν οριστικά, σαν την αυλαία που ολοκληρώνει τη θεατρική παράσταση.
Δύο ήταν τα τινά για τον Fredo Corleone εκείνη τη στιγμή. Να κλείσει τις όποιες εκκρεμότητες είχε περιμένοντας παράλληλα το αναπόφευκτο ή να συνεχίσει να ζει με τον ίδιο τρόπο μέχρι να «δύσει» οριστικά ο ήλιος. Τελικά «έφυγε» όπως κάθε άνθρωπος που φροντίζει πράγματα στο σήμερα χτίζοντας παράλληλα και στο μέλλον. Δούλευε με τον ίδιο ζήλο και την ξεχωριστική οπτική που αντιμετώπιζε τη δουλειά του, αποχαιρετώντας τον κόσμο υπό ένα status που οι περισσότεροι θα ζήλευαν. Ερωτευμένος και καθόλου μόνος.
«Η αγάπη της Meryl για τον John με ξεπερνάει σαν άνθρωπο. Δεν έχω δει ξανά τέτοια αφοσίωση σε κάποιον που καταρρέει» έχει πει ο Al Pacino, ο οποίος ήταν στο νοσοκομείο τις τελευταίες ώρες του Cazale.
Αναμφίβολα, ο τραγικός ρόλος του Fredo Corleone στο Godfather Franchise θα τον ακολουθεί πάντα και παντού και είναι ο κύριος λόγος που τον γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος, ασχέτως αν ποτέ κανείς δεν θυμάται το πραγματικό του όνομα. Γεγονός άδικο για έναν τύπο που στη σύντομη καριέρα έπαιξε μεν σε μόλις 5 ταινίες, που κάθε μία εξ αυτών όμως προτάθηκε για Όσκαρ.
«Κανείς δεν μου έμαθε περισσότερα από τον Cazale για την υποκριτική» έχει πει το κολλητάρι και «αδερφός» του στα Godfather, Al Pacino. Οι δυο τους μάλιστα έπαιξαν μαζί στη συγκλονιστική ερμηνεία του «Dog Day Afternoon» σε μια ταινία που ο φωνακλάς Pacino έδωσε ρέστα, ταυτόχρονα όμως ο Cazale άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις με τον τρόπο που σιγοντάριζε τον φίλο του. Δύο ερμηνείες που έδεσαν τέλεια και ακόμα και σήμερα ο κόσμος απορεί που κανένας εκ των δυο δεν βραβεύτηκε με Όσκαρ.
«Θα έδινα τα πάντα για αυτόν» - Meryl Streep
Λένε ότι ο έρωτας είναι η μεγαλύτερη απάτη, ένα συναίσθημα μεταξύ δυο ανθρώπων που δεν γνωρίζονται καλά το οποίο όμως ξεθωριάζει μόλις αρχίσουν να μαθαίνουν ο ένας τον άλλον. Στην περίπτωση του κεραυνοβόλου έρωτα μεταξύ Cazale και Streep το 1976, αναμφίβολα δεν χρειάστηκε χρόνος για να νιώσουν μια πρωτόγνωρη έλξη, η οποία σύντομα τους έφερε κάτω από την ίδια στέγη. Σύμφωνα με φίλους και συγγενείς, η χημεία τους ήταν μοναδική και ο έρωτας αντί να συρρικνώνεται μεγάλωνε με τον καιρό. Αυτή η «απάτη» ενδέχεται σήμερα να τους κρατούσε μαζί, ωστόσο ο καρκίνος του πνεύμονα ήταν σε προχωρημένο στάδιο. Ο Cazale δεν είχε πολύ χρόνο μπροστά του ωστόσο το συναισθηματικό του δέσιμο με την Streep του έδινε δύναμη να συνεχίζει, σαν να μην τρέχει τίποτα. Ποιος ο λόγος άλλωστε να ζεις, αν δεν νιώθεις ζωντανός; Και για τον Cazale ζωή σήμαινε υποκριτική και Meryl.
Στο «Deer Hunter», την τελευταία του ταινία όπου εργάστηκε πλάι στους Robert De Niro, Christopher Walken αλλά και τη Meryl Steep, ο Cazale είδε την παραγωγή να τον απειλεί με απόλυση καθώς δεν ήθελαν να ρισκάρουν τη συμμετοχή εξαιτίας της ασθένειάς του την οποία και έκρυβε, κυρίως όμως λόγω του υψηλού κόστους ασφάλειας. Η ρομαντική εκδοχή αναφέρει ότι η στάση της Streep αλλά και του σκηνοθέτη, Michael Cimino που απείλησαν να αποχωρήσουν ήταν αυτή που έπεισε την παραγωγή να αλλάξει η γνώμη, με αποτέλεσμα ο Cazale να δώσει μια υπέροχη ερμηνεία ως Stosh.
«Με απείλησαν ότι θα σταματούσαν την παραγωγή εάν δεν τον έδιωχνα» έχει πει για τους παραγωγούς της ταινίας ο Cimino καθώς κανείς δεν δεχόταν να πληρώσει τόσα πολλά λεφτά για κάποιον που πάσχει από ανίατη ασθένεια. Η λύση τελικά ήρθε από τον ίδιο τον De Niro ο οποίος ανάλαβε εξ ολοκλήρου τα ασφάλιστρα, ακόμα και αν ο ίδιος δεν το παραδέχεται μέχρι σήμερα.
Μετά τα γυρίσματα η υγεία του Cazale χειροτέρευε συνεχώς αλλά η Streep ήταν μονίμως δίπλα του. Ο καρκίνος είχε κάνει πλέον μετάσταση στα οστά και ο πόνος ήταν αφόρητος. Το ήξεραν και οι δυο τους ότι η άμμος στην κλεψύδρα σύντομα τελειώνει αλλά δεν δέχονταν να αποχωριστούν. «Η φροντίδα είναι το μόνο πράγμα που αξίζει για αυτόν που αγαπάς. Το καθήκον είναι η πανοπλία που φοράς επάνω σου για να παλέψεις για ό, τι αγαπάς» έχει πει σε δηλώσεις της για τον μοναδικό άνθρωπο που δέθηκε τόσο και ο έρωτάς της για εκείνον ήταν τόσο δυνατός που δεν πίστευε ότι οι στιγμές τους τελειώνουν.
«Meryl όλα είναι οκ» της είπε ο Cazale τα ξημερώματα της 12ης Μαρτίου του 1978, όταν εκείνη είχε πιστέψει ότι τον έχασε. Ήταν η τελευταία ομολογία, ένας επίλογος ελάχιστων λέξεων, γεμάτες ανακούφιση και δυνατό νόημα. Ένα «αντίο» που θα ήθελε κάθε άνθρωπος ο οποίος περιμένει τον θάνατό του. Περιτριγυρισμένος από αγάπη, μαζί με τον άνθρωπο που σημαίνει τα πάντα για εκείνον.
Ύστερα έκλεισε τα μάτια και κοιμήθηκε για πάντα.
