Οι Westies ήταν μια αιμοδιψής, ακόμα και για τα δεδομένα της μαφίας, συμμορία που έκανε κουμάντο στην ευρύτερη περιοχή του Hell’s Kitchen της Νέας Υόρκης καά τις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80. Η φήμη τους ήταν τόσο φοβερή και τρομερή ώστε να χαρακτηριστεί από τον Rudy Giuliani ως η πιο άγρια μαφιόζικη οργάνωση που έχει γνωρίσει ποτέ η πόλη της Νέας Υόρκης.
Η φήμη τους δεν κάποιο αυθαίρετο συμπέρασμα του Giuliani που προκύπτει από την εμμονή του με τη μηδενική ανοχή, αλλά γεγονός που αποδεικνύεται από τα γεγονότα μιας και μόνο ημέρας που έλαβαν χώρα στην καρδιά των 80s. Μια μέρα που παραλίγο να εξαλείψουν όλη την ιταλική μαφία της Νέας Υόρκης.
Ήταν τέτοιος ο θρύλος της σκληρής δράσης τους που πολύ γρήγορα συγκέντρωσε την προσοχή της ιταλικής μαφίας και πιο συγκεκριμένα της οικογένειας Gambino. Στις ηχογραφήσεις της αστυνομίας υπάρχει πλήθος αναφορών των μεγάλων «κεφαλιών» της μαφίας σχεδόν θαυμασμού για τη δράση των σκληροτράχηλων Ιρλανδών. Με τέτοια παράσημα αναγνώρισης από την πιο αδίστακτη οικογένεια της Νέας Υόρκης, αποκλείεται να ήταν μία ακόμα συμμορία της Νέας Υόρκης.
O Paul Castellano, ο «Νονός» της οικογένειας Gambino, ζήτησε από τον ηγέτη των Westies, Jimmy Coonan μια συνάντηση. Η συνάντηση δόθηκε σε ένα ιταλικό εστιατόριο και σκοπός του Castellano ήταν να ψαρέψει τον Ιρλανδό αρχηγό. Βέβαια ο Coonan δεν ήταν τυχαία ο αρχηγός των Westies. Πήρε τα ηνία της συμμορίας αφού πρώτα δολοφόνησε τον προηγούμενο αρχηγό, τον Mickey Spilane, συν κάποιος άλλους κοντινούς του ώστε να μπορέσει να αυτοχριστεί επικεφαλής χωρίς κάποια άλλη «υποψηφιότητα».
Ο Coonan, ο οποίος δεν εμπιστευόταν ούτε τον εαυτό του, δεν μπορούσε να εμπιστευτεί σε καμία περίπτωση τους Ιταλούς. Γι’αυτόν τον λόγο φρόντισε να έχει παρέα τον Mickey Featherstone, το πρωτοπαλίκαρό του. Αυτή όμως δεν ήταν η μοναδική έκπληξη που επιφύλασσε ο Coonan στους Ιταλούς συναδέλφους του. Στο διπλανό κτίριο, μόλις μια μεσοτοιχία χώριζε το εστιατόριο της συνάντησης, βρισκόταν μια επίλεκτη ομάδα των Westies οπλισμένοι μέχρι τα δόντια. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά είχαν μαζί τους κάτι παραπάνω από τα κλασικά πιστόλια που μπορεί να περιμένει κανείς από εκτελεστές συμμορίας. Μεταξύ άλλων «καλουδιών» είχαν αυτόματα τυφέκια, οπλοπολυβόλα και μερικές χειροβομβίδες να βρίσκονται για παν ενδεχόμενο. Η εντολή που τους είχε δώσει ήταν απλή και σαφέστατη. Αν με την παρέλευση δύο ωρών δεν βγει όρθιος, μαζί με τον Featherstone, να μπουκάρουν και μην αφήσουν ούτε ρουθούνι.
Ξεκινώντας τη συνάντηση, oι Gambino έκαναν κάποιες αναγνωριστικές ερωτήσεις για έναν δικό τους τοκογλύφο που είχε βρεθεί δολοφονημένος λίγες ημέρες νωρίτερα. Ο Coonan αρνήθηκε σθεναρά κάθε ανάμειξη με το συμβάν και δήλωσε παντελή άγνοια. Χονδροειδές ψέμα, αφού η εκτέλεσή του είχε διαταχθεί από τον ίδιο, αλλά ο Castellano φάνηκε ικανοποιημένος από την απάντηση και στη συνέχεια πέρασε στο ψητό. Έκανε μια πρόταση συνεργασίας στον Coonan ώστε να δουλέψει μαζί με τη συμμορία του για την οικογένεια Gambino. Ήταν μια καλή πρόταση, με την προστασία της ισχυρότερης οικογένειας της Νέας Υόρκης, οι Westies θα μπορούσαν να κέρδη τους και την επιρροή τους. Μοναδικός όρος που έθεσε ο Castellano είναι να σταματήσουν να συμπεριφέρονται σαν αγριάνθρωποι. Όσο δύσκολο κι αν ήταν να δοθεί μια τέτοια υπόσχεση από πλευράς Coonan, δεν ήταν αρκετό ώστε να μην προχωρήσει η συνεργασία. Τα χέρια δόθηκαν και συμφωνία περιελάμβανε τα εξής βασικά κεφάλαια: Οι Westies θα δίνουν ένα μικρό ποσοστό των κερδών τους, οι Gambino θα έδιναν τις εγγυήσεις προστασίας και ασφάλειας και τέλος έμπαιναν τα θεμέλια για, ας πούμε κοινά επιχειρηματικά projects.
Το αίσθημα της βαθιάς ικανοποίησης γέμισε τις καρδιές αμφοτέρων των πλευρών του τραπεζιού και πλέον μπορούσαν να το γιορτάσουν με φαγητό και κρασί. Για την ακρίβεια ο Coonan περνούσε τόσο καλά με τους νέους του φίλους και συνεργάτες που δεν πήρε χαμπάρι ότι είχαν περάσει οι δύο ώρες που είχε δώσει διορία στην ομάδα του για να μπει και να τα κάνει όλα γης μαδιάμ. Κυριευμένος από πανικό ο αρχηγός των Westies επικαλέστηκε μια δικαιολογία και έτρεξε στο διπλανό κτίριο να τους προλάβει πριν μπουκάρουν μέσα στο εστιατόριο και το κάνουν Μογκαντίσου.
Με το που μπήκε ο Coonan στο κτιριο βρήκε την ομάδα του να έχουν αδειάσει μερικά μπουκάλια φίνου ιρλανδέζικου ουισκιού με τα όπλα να παραμένουν παρα πόδα. Ο Coonan που δεν ήξερε αν πρέπει να τους ευχαριστήσει που δεν μπήκαν να τον σκοτώσουν κι αυτόν κατά λάθος ή αν έπρεπε να τους καταχεριάσει που μπεκρόπιναν εν ώρα υπηρεσίας τους ρώτησε σαστισμένος τι ακριβώς συνέβη.
Η αφοπλιστική απάντηση των παλικαριών του ήταν ότι ξεκίνησαν να πίνουν σαν παρέα και όταν έκλεισε το δίωρο είχαν αφήσει ένα μπουκάλι στη μέση. Θεώρησαν ότι αφού οι Coonan και Featherstone δεν είχαν βγει μέχρι εκείνη την ώρα μάλλον οι Gambino τους είχαν ήδη μακελέψει και δεν είχε ιδιαίτερο νόημα να βιαστούν. Θα μπορούσαν να τελειώσουν το μπουκάλι τους, να μην πάει και χαμένο, και μετά να πάνε να πάρουν την εκδίκησή τους.
Κάπως έτσι μισό μπουκάλι ιρλανδέζικο ουίσκι έσωσε την οικογένεια Gambino από τον πλήρη αφανισμό. Καθόλου τυχαίο που το εν λόγω απόσταγμα παίζει τόσο σημαντικό ρόλο στη ζωή των Ιρλανδών.
