Ρίχνοντας μια ματιά στα επιτεύγματα της καριέρας του, θα μπορούσες να την περιγράψεις με μόλις μία λέξη: αξιοζήλευτη. Αν κάποτε θεωρούσαμε τους Di Caprio και Brad Pitt τους πιο αδικημένους ηθοποιούς της σύγχρονης γενιάς του Hollywood, τότε για τον Jake Gyllenhaal θα πρέπει να δημιουργηθεί μια καινούργια κατηγορία για το πώς τον προσπερνάνε κάθε φορά στα βραβεία της Ακαδημίας. Για τον «Nightcrawler» μάλιστα προτάθηκε για Golden Globe, SAG, BAFTA και Critics' Choice Award, αλλά στα Όσκαρ το όνομά του δεν ακούστηκε σε καμία κατηγορία. Ίσως και να μην τον νοιάζει ιδιαίτερα, αλλά σίγουρα ένα μικρό «γιατί» αιωρείται μέσα στο μυαλό του αξεπέραστου Donnie Darko.
Για όποιον τον παρακολουθεί ξέρει πως η ώρα που θα ακούσει το όνομά του στην Τελετή των Όσκαρ είναι θέμα χρόνου να συμβεί. Άλλωστε στην καριέρα του δεν τα βρήκε όλα στρωμένα και έτοιμα, ακόμα και αν προέρχεται από κινηματογραφική οικογένεια –αδερφή ηθοποιός (Maggie), γονείς σκηνοθέτες (Stephen Gyllenhaal και Naomi Foner), ενώ νονοί του είναι οι Jamie Lee Curtis και ο αξεπέραστος Paul Newman-.
Για τους ρόλους που έχει ξεχωρίσει ο Gyllenhaal σου έχουμε γράψει.
Παρότι το υποκριτικό του ταλέντο και η κλίση του προς την ηθοποιΐα είχαν φανεί από μικρή ηλικία, οι γονείς του δεν ήθελαν να πάρουν τα μυαλά του αέρα, επομένως ήταν εκείνοι που του απαγόρεψαν να πάρει μέρος στο «The Mighty Ducks» που έκανε μεγάλη επιτυχία στις αρχές των 90’s.
«Τότε δεν το καταλάβαινα αλλά οι γονείς μου πήραν τη σωστή επιλογή για μένα. Δεν ήθελαν να χάσω 2 μήνες σχολείου. Αλλά εξαιτίας πολλών περιορισμών που μου έβαζαν έμαθα να μην ξεφεύγω και να μπορώ να συμπεριφέρομαι σαν ένα νορμάλ παιδί στην καθημερινότητά μου» έχει πει για τον υπερπροστατευτικό χαρακτήρα τους.
Οι Stephen και Naomi Gyllenhaal μη θέλοντας ο γιος τους να ξεφύγει από την πραγματικότητα ουσιαστικά τον ώθησαν να πάρει τη ζωή στα χέρια του από μικρή ηλικία. Η πρώτη του δουλειά μόλις τέλειωσε το σχολείο δεν ήταν σε κάποια ταινία αλλά ως ναυαγοσώστης την περίοδο του καλοκαιριού.
«Αν θυμάμαι κάτι από την εμπειρία ως ναυαγοσώστης ήταν όταν χρειάστηκε να ουρήσω στο πόδι κάποιου τον οποίο τσίμπησε τσούχτρα» έχει πει σε συνέντευξή του στο People Magazine.
Τα μεγάλα «ΟΧΙ» έφτιαξαν τον Jake του σήμερα
Αν μπορείς να πεις κάτι για τον Gyllenhaal, αυτό είναι ότι δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορεί να παίξει. Μια μετεξέλιξη του Edward Norton, μια ευγενική φυσιογνωμία που το βαθύ γαλάζιο των ματιών και το προβληματισμένο του βλέμμα έχει την ικανότητα να τον μεταμορφώνει σε ό,τι ο ίδιος επιλέγει. Τον έχουμε δει σε όλους τους ρόλους μέχρι σήμερα, μέχρι και σε supervillain. Όσοι είδαν το «Spider-Man: Far From Home» είδαν τα δύο πρόσωπα του, πώς από καλοκάγαθος Quentin Beck μεταμορφώθηκε σε αδίστακτος Mysterio βάζοντας δύσκολα στον Tom Holland.
Ωστόσο ενδέχεται να μην τον είχαμε δει ποτέ στον συγκεκριμένο ρόλο αν το 2003 δεν ερχόταν αντιμέτωπος με την ατυχία. Ήταν η περίοδος που η Marvel ακόμα δεν είχε το μέγεθος του σήμερα, αλλά ο Sam Raimi με το Spider-Man έδινε ζωή σε ένα franchise που άπαντες περίμεναν πολλά. Έχοντας πάει περίφημα με την πρώτη ταινία, όλα ήταν έτοιμα για το σίκουελ, ωστόσο ο Tobey Maguire έφτασε κοντά στην αντικατάσταση εξαιτίας ενός σοβαρού τραυματισμού από την ταινία Seabiscuit.
O Raimi έκανε οντισιόν και ο Gyllenhaal ήταν ο επικρατέστερος να τον αντικαταστήσει. Τελικώς ο Maguire πρόλαβε να αναρρώσει με αποτέλεσμα να πρωταγωνιστήσει στο κορυφαίο μέχρι τότε φιλμ του Ανθρώπου Αράχνη.
Η ατυχία του είχε χτυπήσει την πόρτα για τα καλά, καθώς μια πιθανή συμμετοχή ως Spider-Man θα εκτόξευε για τα καλά τη φήμη του μετά τη συμμετοχή του στο Donnie Darko. Γενικά τα blockbusters δεν κάθονταν τόσο καλά στον Gyllenhaal, ιδιαίτερα αν σκεφτούμε ότι είδε τους Peter Jackson και Christopher Nolan να φτάνουν κοντά στο να τον επιλέξουν, αλλά τελικώς να μην του δίνουν το ρόλο του Frodo Baggins και του Dark Knight αντίστοιχα.
Αν όμως υπάρχει μια στιγμή που να τον πόνεσε περισσότερο αυτή ήρθε το 2008.
Αν υπάρχει μία ταινία που στα τέλη της πρώτης δεκαετίας των 00’s που συζητήθηκε περισσότερο από όλες, αυτή ήταν με βεβαιότητα το «Avatar» του James Cameron. Πρόκειται για το φιλμ που έδωσε έναν διαφορετικό κόσμο στα εφέ και την αισθητική των ταινιών εκτοξεύοντας κατακόρυφα την καριέρα όσων συμμετείχαν, όπως του αγνώστου τότε, Sam Worthington.
Στη θέση του Jake (του πρωταγωνιστή) η παραγωγή ήλπιζε σε ένα όνομα το οποίο είχε προλάβει να δείξει την αξία του σε κάποια ταινία έτσι ώστε να κόψει περισσότερα εισιτήρια και για αυτό το λόγο ο Gyllenhaal μαζί με τον Matt Damon φάνταζαν ως οι ξεκάθαρες επιλογές για το ρόλο καθώς αμφότεροι είχαν παίξει στα «Zodiac» και «Bourne Identity».
Με το μπάτζετ ωστόσο να βρίσκεται σε κρίσιμα επίπεδα, ο Cameron αποφάσισε να αλλάξει πλεύση και να ακολουθήσει πιο φθηνές και άγνωστες λύσεις. Και κάπως έτσι ο Worthington έγινε Avatar και ο Gyllenhaal συμμετείχε στο «Brothers» εκείνη τη χρονιά. Ακόμα και σήμερα πάντως παραμένει ερωτηματικό το πόσο διαφορετική θα ήταν η καριέρα του, αν ο Cameron τον είχε επιλέξει.
Όπως έχουμε πει η αποτυχία είναι μέσα στη ζωή και αν καταφέρεις να τη δεις από τη σωστή οπτική, μπορεί να εξελιχθεί στην καλύτερη φίλη σου. Ο Gyllenhaal βίωσε από πρώτο γάντι τι θα πει απόρριψη, ωστόσο δεν πτοήθηκε, έμαθε από αυτήν και σήμερα συγκαταλέγεται μέσα στους 5 κορυφαίους ηθοποιούς της εποχής.
Μπορεί να μην κατάφερε να πάρει μέρος σε τόσες μπλοκμπαστεριές, αλλά η πορεία του κατάφερε να δείξει στον κόσμο το αυθεντικό του ταλέντο. Μετά τα Donnie Darko, Zodiac, Nightcrawler, Noctural Animals, Jarhead, Life, Everest, Prisoners και (κυρίως) Southpaw υπάρχει κανείς που αμφισβητεί το μοναδικό του ταλέντο;
