Λένε πως πολλά μπορούν να ξεκινήσουν και να τελειώσουν για τα μάτια μιας γυναίκας. Αν βρισκόταν εν ζωή, o Riley B. King θα το επιβεβαίωνε αν και από διάφορες συνεντεύξεις του, το άφησε να αιωρείται, όπως ακριβώς έκαναν και οι blues μελωδίες του στο αποπνικτικό από τους καπνούς nightclub που έπαιζε σε σχετικά μικρή ηλικία. Πριν πατήσει τα 25 χρόνια ζωής και εμπειριών, κατάλαβε με τον πλέον σκληρό τρόπο, πως μια γυναίκα είναι ικανή να διαλύσει τη σχέση δύο ατόμων και παράλληλα να δημιουργήσει μια άλλη, δυνατή και άκαμπτη που θα κρατήσει μέχρι τα βαθιά γεράματα. Στην κατηγορία αυτή, άνηκε και η Lucile.
Η σχέση αγάπης και καθόλου μίσους του Riley B. King, γνωστού μετέπειτα ως B.B. King, με τη Lucile, ξεκίνησε στο Twist του Arkansas, έναν υπερβολικά κρύο χειμώνα του 1949. Στο μαγαζί που έπαιζε τα blues του, δεν υπήρχε θέρμανση και το χτύπημα του ποδιού στον ρυθμό της μουσικής, δεν αρκούσε για να ζεσταθούν οι θαμώνες. Ένας εύκολος τρόπος για να αυξήσεις τη θερμοκρασία σε ένα παγωμένο δωμάτιο, είναι να πάρεις ένα μεγάλο τσίγκινο βαρέλι και να το γεμίσεις με κηροζίνη. Στη συνέχεια, απλά πετάς ένα σπίρτο και το βαρέλι «αρπάζει» στο εσωτερικό του. Έτσι, παράγεται μια θερμότητα που είναι οικονομική, τουλάχιστον για εκείνα τα χρόνια που τα χρήματα ήταν λίγα και το κρύο πολύ.
Έτσι έγινε και εκείνη νύχτα. Οι πελάτες έπρεπε να ζεσταθούν. Στο κέντρο του μαγαζιού τοποθετείται ένα τσίγκινο βαρέλι γεμάτο κηροζίνη που μετά από λίγο, θερμαίνει το χώρο. Στην συνέχεια, θα είναι η αιτία που το nightclub θα καεί ολοσχερώς. Δύο άντρες ξεκινούν έναν καυγά μεταξύ τους για τα μάτια μια γυναίκας με το όνομα Lucile και μετά από κάποια λαβή ή άστοχη γροθιά, ρίχνονται πάνω στο βαρέλι και εκείνο πέφτει στο πλάι. Το ξύλινο πάτωμα παίρνει φωτιά και όλοι βγαίνουν στο δρόμο πανικόβλητοι. Σε αυτές τις περιπτώσεις, με τους παλμούς σου να βρίσκονται στα ύψη, κανένα κρύο δεν μπορεί να σε νικήσει. Ανάμεσα σε αυτούς που βλέπουν το μαγαζί να φλέγεται, είναι και ο B.B. King. Μπορεί να ήταν μαζί με άλλους, αλλά ήταν στην πραγματικότητα μόνος. Η κιθάρα του, βρισκόταν ακόμα εντός και εκατοστά μακριά από τις φλόγες.
Τι είναι ένας μουσικός που παίζει τα blues χωρίς την κιθάρα του; Ίσως αυτό αναρωτήθηκε ο King και έτρεξε ξανά μέσα για να την γλιτώσει από τον αφανισμό. Το να βλέπεις ένα μουσικό όργανο να λιώνει, μοιάζει με αμάρτημα απέναντι στην Τέχνη. Το να χάνεις τη ζωή σου με τον ίδιο τρόπο, όπως έκαναν δύο άτομα εκείνη τη νύχτα, μοιάζει με αμάρτημα απέναντι στην ανθρώπινη ύπαρξη. Σύμφωνα με τον ίδιο, λίγο έλειψε να πεθάνει προσπαθώντας να σώσει την κιθάρα του.
Ο καβγάς που ξέσπασε για χάρη της Lucile, έκαψε ένα ολόκληρο μαγαζί, αφαίρεσε δύο ανθρώπινες ζωές και δημιούργησε τη μεγαλύτερη αγάπη μεταξύ ενός υλικού αγαθού και του ιδιοκτήτη του. Για τον B.B. King, κάθε κιθάρα που πέρασε από τα χέρια του, ήταν η Lucile.
