Διάβασα με ενδιαφέρον το ξεκάθαρο μήνυμα του Δημήτρη Μελισσανίδη, όπως το μετέφερε ο Βασίλης Βέργης στη Live Sport: «Επίδειξη πλούτου δεν πρόκειται να κάνει η ΑΕΚ. Μεταγραφές και ανανεώσεις μόνο με λογική. Εκείνο που προέχει είναι η οικονομική υγεία του κλαμπ. Πάνω από αυτό εγώ δεν βάζω τίποτα. Έτσι χτίσαμε την ΑΕΚ που πήρε πρωτάθλημα, Κύπελλο και έκανε πορεία στο Europa League, παίζει φέτος στο Champions League και ταυτόχρονα κατασκευάζει το γήπεδό της. Και έτσι, με λογική και σύνεση, θα συνεχίσουμε. Αδιαπραγμάτευτα. Εμείς δεν υπάρχει περίπτωση να δημιουργήσουμε συμβόλαια που μαζί με την εφορία θα φθάνουν τα 2,5 και 3 εκατ. ευρώ όπως κάνουν κάποιοι άλλοι... Δεν πρόκειται να επαναλάβουμε τα εγκλήματα του παρελθόντος που η ομάδα τα πλήρωσε με τον χειρότερο τρόπο». Όλα αυτά, με αφορμή την υπόθεση Σιμόες, τα φημολογούμενα χρήματα που ζητάει ο παίκτης, την απροθυμία της ΑΕΚ να ανέβει πάνω από τις 450 χιλιάδες ευρώ ετησίως που έχει ήδη προτείνει στον Πορτογάλο.
Μελισσανίδεια λογική
Δεν υπάρχει «σωστό» ή «λάθος» στα λόγια του διοικητικού ηγέτη της ΑΕΚ – είναι η δική του φιλοσοφία και ο δικός του τρόπος. Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει στους φίλους της ομάδας, έτσι «ξελάσπωσε» η ΑΕΚ από τα αλώνια της Γ’ Εθνικής, έτσι ανέβηκε στη Σούπερ Λίγκα, πήρε Κύπελλο, πήρε πρωτάθλημα. Χωρίς «ταρζανιές» και οικονομικές ακροβασίες. Χωρίς αλόγιστες σπατάλες. Χωρίς να μπαίνει σε λογικές πλειστηριασμού για να πάρει κάποιον παίκτη που διεκδικούσε και κάποια άλλη ομάδα. Τοποθετώντας το «ταβάνι» στις αποδοχές του αρχηγού της, του Πέτρου Μάνταλου. Για το θέμα αυτό, σύμφωνα με τα όσα διαβάσαμε στη Live Sport, ο Δημήτρης Μελισσανίδης είπε: «Στον αρχηγό μας, τον Μάνταλο, δώσαμε συμβόλαιο 600.000 ευρώ αλλά είχαμε και πρόταση 8 εκατ. ευρώ να τον πουλήσουμε και την απορρίψαμε. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να έρθει νέα μεγάλη πρόταση για τον Μάνταλο, τον Λιβάγια, τον Μπάρκα. Είμαι σίγουρος ότι θα έρθει και για τον Γαλανόπουλο, που εξελίσσεται διαρκώς και εντυπωσίασε τους πάντες στο ματς με την Μπάγερν».
Το «ταβάνι» όμως του Μάνταλου, φαίνεται να «ζήλεψαν» ή να «ζηλεύουν» κι άλλοι, που ζήτησαν ή ζητούν «Μαντάλειο συμβόλαιο»: ίσως ο Γιόχανσον, μάλλον ο Σιμόες, πιθανότατα ο Βράνιες, μπορεί ο Κονέ, παίκτες σημαντικοί για την ομάδα που επέμειναν ή επιμένουν να αμειφθούν σε τελείως διαφορετική βάση και λογική απ’ ό,τι παλιά. Και με κάποιον περίεργο τρόπο, έχουν τα δίκια τους όλες οι πλευρές: και ο Δημήτρης Μελισσανίδης που δεν θέλει να χαλάσει τις ισορροπίες, αλλά και οι παίκτες που διεκδικούν συμβόλαια ανάλογα της κατάκτησης του πρωταθλήματος και της συμμετοχής στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Οι αυξημένες επιτυχίες όμως δημιουργούν και μεγαλύτερες προσδοκίες – ακόμα και μεγαλύτερες «υποχρεώσεις»: κουμάντο στην τσέπη ενός παράγοντα κανείς δεν έχει δικαίωμα να κάνει, αλλά από την άλλη οι φίλοι της ομάδας έχουν την προσδοκία ή την «απαίτηση» να δουν την ΑΕΚ να ενισχύεται, να επενδύει, να κρατάει τους σημαντικούς της παίκτες, να μπολιάζει στο σύνολο ακόμα μεγαλύτερη ποιότητα – ακόμα κι αν πρέπει να γίνουν κάποιες υπερβάσεις γι’ αυτό. Αν τελικά φύγει ο – κάθε – Λάζαρος, να έρθει ένας «αντίστοιχος Λάζαρος» ή Βράνιες ή Αραούχο ή Γιόχανσον και πάει λέγοντας. Με την υποσημείωση ωστόσο, ότι με άλλα χρήματα ήρθαν τότε, όταν η ομάδα ανέβηκε ξανά στη Σούπερ Λίγκα και ήταν στη διαδικασία του «ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ» ή του «ΜΑΣ ΘΥΜΑΣΤΕ;» ή του «ΜΟΛΙΣ ΞΑΝΑΡΘΑΜΕ» και διαφορετικά χρήματα ζητούν τώρα, με ένα πρωτάθλημα στο σακίδιο και συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Αποδυναμώθηκε η ΑΕΚ το καλοκαίρι;
Η πρώτη ματιά λέει «ναι», αλλά στην πραγματικότητα δεν καταφέραμε να το διαπιστώσουμε αυτό με ασφάλεια: ο Μπογέ τραυματίστηκε νωρίς, ο Λιβάγια με τον Λόπες έθεσαν εαυτούς εκτός Ευρώπης για 4 ματς με τις ανόητες τιμωρίες τους (ο Λόπες τραυματίστηκε στη συνέχεια σοβαρά), ο Άλεφ ήρθε για να αντικαταστήσει το Γιόχανσον, ο Οικονόμου τον Βράνιες και ο Πόνσε για αντι-Αραούχο, η σύγκριση προφανώς γίνεται αυτόματα και προφανέστερα αδικεί τους νεοφερμένους σε σχέση με τους προκατόχους τους – αλλά στην πραγματικότητα οι νεοφερμένοι δεν είχαν ούτε την πίστωση χρόνου, ούτε την «περίοδο χάριτος» που συνήθως έχουν οι καινούργιοι παίκτες: ο Οικονόμου όφειλε να παίξει σαν το Βράνιες από το πρώτο επίσημο ματς για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, ο Μπογέ να είναι ηγετικός σαν το Λάζαρο, ο Πόνσε να βάλει μίνιμουμ τα γκολ του Αραούχο. Και παράλληλα να «κουμπώσουν» άμεσα με τους νέους τους συμπαίκτες αλλά να μάθουν και τα χούγια ενός επίσης καινούργιου προπονητή. Δύσκολα πράγματα όλα αυτά…
Κάν' το(;) όπως ο Παναθηναϊκός
Διαβάζουμε τέλος στη Live Sport πως στον Δημήτρη Μελισσανίδη φέρεται να αρέσει πολύ το πλάνο του φετινού Παναθηναϊκού, ο οποίος στηρίζεται σε παίκτες από την ακαδημία και θεωρεί και ο ίδιος αυτός είναι ο ιδανικός τρόπος για να δουλεύει μια ομάδα στην Ελλάδα. Ωραία όλα αυτά, μόνο που στον Παναθηναϊκό έγιναν αναγκαστικά και όχι βάσει σχεδίου. Δεν ήταν μια επιλογή αγωνιστική αλλά λόγω απαγόρευσης μεταγραφών και μη-συμμετοχής στην Ευρώπη: αν στον Παναθηναϊκό δεν υπήρχε απαγόρευση μεταγραφών και ταυτόχρονα δεν υπήρχε η οικονομική αβεβαιότητα της περασμένης σεζόν, αν συμμετείχε στο Europa, πιθανότατα δεν θα επένδυε στους πιτσιρικάδες, δεν θα έβγαζε νέους πρωταγωνιστές, δεν θα έστρεφε τη ματιά του στις Ακαδημίες, θα πήγαινε σε ξένους με μεγαλύτερη ή μικρότερη πιθανότητα ρίσκου και σήμερα θα κάναμε άλλη κουβέντα. Κι επειδή η ΑΕΚ δεν είχε το καλοκαίρι ούτε απαγόρευση μεταγραφών, ούτε διοικητική ανασφάλεια ή οικονομική σφίξη, επειδή δεν της επέβαλε κανείς να ψωνίσει μόνο έναν παίκτη άνω των 23 ετών και τους υπόλοιπους να είναι αποκλειστικά Έλληνες και κάτω των 23 κι επειδή συμμετείχε στην Ευρώπη, οι οπαδοί της είχαν μεγαλύτερες απαιτήσεις – και εξακολουθούν να έχουν ενόψει Γενάρη.
Εφόσον όμως ο Δημήτρης Μελισσανίδης ξεκαθάρισε τη θέση του, ότι και να «απαιτεί» ή να περιμένει ο φίλος της ΑΕΚ, δεν έχει μεγάλη σημασία: η ομάδα θα εξακολουθήσει να κινείται με την ίδια φιλοσοφία, θα έχει ένα πλαφόν στις ανανεώσεις και τα συμβόλαια που θα προσφέρει, δεν θα μπει στη λογική «να δώσω παραπάνω για να μην πάει π.χ. ο Σιμόες σε κανέναν Ολυμπιακό» και θα πορευτεί με όσους βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος. Ανησυχητικό όπως και να έχει, αν συνυπολογίσουμε ότι πέραν του Σιμόες, η ΑΕΚ έχει μπροστά της κι άλλες «καυτές πατάτες» με διάφορα ακόμα συμβόλαια να τελειώνουν το καλοκαίρι (Μπακασέτας, Λαμπρόπουλος, Γκάλο), είναι όμως ταυτόχρονα μια πραγματικότητα την οποία πρέπει να κοιτάξουν οι φίλοι της ομάδας κατάματα.
