Το Game 1 στο ΟΑΚΑ, δεν ήταν απλώς ένα παιχνίδι. Ήταν το πρώτο βήμα προς την «κόλαση» του Euroleague Final Four. Ο Παναθηναϊκός AKTOR πάλεψε με θεριά, τον εαυτό του (και τους διαιτητές) και όταν η Αναντολού Εφές τον έριξε στο -12 και όλα έμοιαζαν μάταια, ο πράσινος… οργασμός «ξύπνησε» στο ΟΑΚΑ. Ένα κάρφωμα με το αριστερό από τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ σήμανε την αντεπίθεση και από εκεί και πέρα το σκηνικό ήταν σύνηθες. Ο αντίπαλος έπαθε «κόμπλα», οι «πράσινοι» δάγκωναν σε κάθε άμυνα και το τελικό σκορ 87-83 έγραψε την ιστορία του πρώτου αγώνα.
Ήρωας του αγώνα; Προφανώς και ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Μυθικός ή όπως είπε και ο Γιάννης Κουβόπουλος στην Magic Euroleague, o «σκακιστής της άμυνας» ήταν σαν να έπαιζε με cheat code. Όμως εκείνος, όταν στάθηκε μπροστά στην κάμερα, δεν μίλησε για τον εαυτό του. Δεν είπε «κοίτα τι έκανα». Είπε ένα όνομα: Κέντρικ Ναν.
Ο Κέντρικ Ναν μας ανάγκασε να δούμε πρωτοσέλιδα εφημερίδων για πάρτη του
«Ο MVP είναι ο Ναν. Τον ακολουθούμε»
Ο Ναν στον χτεσινό αγώνα δεν θύμιζε σίγουρα τον MVP της σεζόν, τον παίκτη που θαύμασε όλη η Euroleague, αναγκάζοντας κοτζάμ Isiah Thomas να του γράψει «αν υπάρχει χώρος στον Παναθηναϊκό για την επόμενη σεζόν». Δεν πέταξε τις γνωστές του 30άρες, καθώς η Εφές και ο Λούκα Μπάνκι τον είχαν διαβάσει πολύ καλά.
Στο τέταρτο δεκάλεπτο, όμως, εκεί που τα πνευμόνια καίνε και το παρκέ θυμίζει… ναρκοπέδιο, εκείνος έβγαλε ψυχραιμία και όχι φαντεζί ενέργειες. Έδωσε τη σωστή πάσα. Έβγαλε το κρίσιμο play. Τροφοδότησε τον Τζέριαντ Γκραντ για το τρίποντο που έκρινε το ματς, όπως και νωρίτερα με τις ασίστ στον Ερνανγκόμεθ.
Και στο τέλος, όταν το ΟΑΚΑ έλιωνε τραγουδώντας το «χόρτο μαγικό», ο Ναν στεκόταν στη μέση. Δεν χαμογελούσε, δεν φώναζε. Μόνο κοίταζε. Ψυχρά. Με το βλέμμα του John Wick, ο οποίος ετοιμάζεται να ξαναμπεί στο «παιχνίδι». Λες και περίμενε να φύγουν όλοι για να κάνει σουτ.
Τζέντι Όσμαν: Ο «καλπασμός» που κέρδισε ένα ολόκληρο ΟΑΚΑ
Σαν τον ήρωα που, αφού καθάρισε τη σκηνή, βάζει τα γυαλιά ηλίου και χάνεται στη νύχτα της πόλης. Δεν ζητάει χειροκρότημα. Δεν χρειάζεται αποδοχή. Γιατί ξέρει ότι όλοι τον βλέπουν, ακόμα κι όταν δεν μιλάει.
Ο Χουάντσο είπε την αλήθεια: τον ακολουθούν όλοι. Όχι γιατί φωνάζει. Αλλά γιατί όταν μιλάει το παιχνίδι, εκείνος το καταλαβαίνει πριν απ’ όλους. Ο Ναν δεν ήρθε για να γίνει θρύλος. Ήρθε για να το κάνει να μοιάζει φυσικό.
Η βραβιά που ο Εργκίν Αταμάν κέρδισε τον ίδιο του τον εαυτό!
Και είναι βέβαιο ότι στο παιχνίδι της Πέμπτης στο Game 2, με πιο καθαρό μυαλό θα ξέρει ακριβώς τι να κάνει. Δεν είναι MVP χωρίς λόγο άλλωστε.
