Τόπος: Μόντε Κάρλο
Event: Κλήρωση Ομίλων Τσάμπιονς Λιγκ
Ημερομηνία: 30 Αυγούστου 2018
Όλα είναι έτοιμα για το μεγαλειώδες γεγονός. 32 ομάδες, πολλοί καλεσμένοι, όμορφα κορίτσια, σαμπάνια, κρασιά, καναπεδάκια και λοιπά εδέσματα, το αφάν – γκατέ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου είναι εκεί, συζητάει, χαριεντίζεται, κάνει προβλέψεις για τους ομίλους, «τζογάρει» για τους πιθανούς αντιπάλους.
Σε μια γωνία της αίθουσας, ένας κύριος πλησιάζει σαν νίντζα την κληρωτίδα. Οι κάμερες τον συλλαμβάνουν να κοιτάζει δεξιά – αριστερά σαν τσιλιαδόρος, να βγάζει από την τσέπη του κάτι που μοιάζει με βαποριζατέρ, να πλησιάζει την κληρωτίδα και να την ψεκάζει με κάτι. Χτυπάει ο συναγερμός, κινητοποιούνται οι σεκιουριτάδες, σε λίγα δευτερόλεπτα ακινητοποιούν τον μεσήλικα άνδρα.
«Είσαι ο και λέγεσαι».
«Dimitriades. Bill Dimitriades. Also known as Vasilompilaros».
«Και τι ακριβώς κάνεις εδώ; Πειράζεις την κληρωτίδα;»
«Παρεξήγηση κύριε πόλιτσμαν. Εγώ δεν πειράζω τίποτα. Απλά ψεκάζω την κληρωτίδα με αγιασμό. Χόλι ουότερ».
«Μα γιατί να το κάνετε αυτό mister Vasilobilare;»
«Διότι το έκανα και στο ΟΑΚΑ, με το δοκάρια του γηπέδου και η ΑΕΚ προκρίθηκε στους ομίλους. Δατ’ς γουάι».
Κάπου παραδίπλα, ακούγονται φωνές. Φασαρία. Ένας άντρας να φωνάζει. «Αφήστε με μπωωωωω!!!» Οι σεκιουριτάδες αφήνουν τον Βασίλη Δημητριάδη να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του και τρέχουν στο νέο περιστατικό.
«Ποιος είστε κύριε; Τι θέλετε;»
«Λέγομαι Ραζβάν Λουτσέσκου και απαιτώ να με αφήσετε να περάσωωω».
«Μισό λεπτό κύριε, να τσεκάρουμε τα ονόματα των καλεσμένων. Λουτσέσκου, Λουτσέκσου, Μιρτσέα είπατε;»
«Όχι! Ραζβάν! Ο Μιρτσέα είναι ο πατέρας μου!»
«Λυπάμαι κύριε Ραζβάν μου, αλλά το όνομά σας δεν βρίσκεται στη λίστα. Από πού μας έρχεστε; Τίνος είστε;»
«Είμαι από Θεσσαλονίκη, προπονητής του ΠΑΟΚ που πέρασε χθες βράδυ στους ομίλους και απαιτώ να με αφήσετε να περάσω».
«Μα κύριε Ραζβάν μου, εσείς δεν φάγατε 4 από τη Μπενφίκα; Εσείς αποκλειστήκατε…»
«Αυτό το λέτε εσείς. Εγώ λέω ότι η ομάδα προκρίθηκε. Εγώ επίσης λέω ότι η ομάδα μου πήρε και πρωτάθλημα και κύπελλο πέρυσι. Οπότε ό,τι και να μου λέτε, εγώ τα ακούω βερεσέ. Αφήστε μεεεεε να μπωωωωωωωω!!!!»
Αναστάτωση επικρατεί για μια ακόμα φορά, ένα σούσουρο, μια ανησυχία. Όλοι απορούν με τα απανωτά περιστατικά, κάποιοι σχολιάζουν «είναι τρελοί αυτοί στην Ελλάδα», άλλοι γελάνε, άλλοι γεμάτη περιέργεια πάνε από δω κι από κει να μάθουν περισσότερα. Ένας γκριζομάλης κύριος σε μια άκρη, ανάβει με αργές κινήσεις το πούρο του. Ο συναγερμός καπνού χτυπάει, οι σεκιουριτάδες που μόλις κατάφεραν να ηρεμήσουν τον έξαλλο Ραζβάν Λουτσέσκου, συνειδητοποιούν ότι η βάρδιά τους απόψε, θα είναι γεμάτη απρόοπτα.
«Κύριε, παρακαλώ σβήστε αμέσως το πούρο σας! Απαγορεύεται το κάπνισμα!»
«Που να γυρίσει ο ρουμπάμπας ανάποδα, εγώ το πούρο μου δεν το σβήνω!».
«What???»
«Even if the roubabas turns upside-down, I will not waste my cigar. Γκέγκε;»
«Συγνώμη κύριε, ποιος είστε;»
«Αφήστε τα μίση/ και πιάστε τη Στανίση. Μελισσανίδης. Δημήτρης Μελισσανίδης. Οι φίλοι με φωνάζουν “Τίγρη”».
«Λοιπόν κύριε Τίγρη, σας παρακαλώ να…»
«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΕ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΤΙΓΡΗ! ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΩ;»
«Λοιπόν κύριε Μελισσανίδη, σας παρακαλώ να σβήσετε αμέσως το πούρο σας. Απαγορεύεται σε κλειστό χώρο».
«Πόσο είναι το πρόστιμο φίλε μου; 100 ευρά; 200; 500; Κράτα τα από το μάρκετ – πουλ. 2,5 μύρια τσέπωσα από τον αποκλεισμό του ΠΑΟΚ, χαλάλι. Αλλά τέλος πάντων, επειδή είμαι στις καλές μου κι επειδή τόση ώρα το κάπνισα σχεδόν όλο, κάτσε να φωνάξω το μικρό να καθαρίσει. Έλντεεεεερ!!!»
Εμφανίζεται ξαφνικά από το πουθενά ένας σκυφτός τύπος, με άσπρη ποδιά, ποδοσφαιρικά παπούτσια κι ένα μαύρο σορτσάκι με το νούμερο «3». Μπροστά του, κρέμεται με σκοινί ένα χαρτόνι με μια επιγραφή, που γράφει:
«Με λένε Έλντερ Λόπεζ. Είμαι τέντι – μπόις. Κλώτσησα αντίπαλο χωρίς λόγο, πήρα κόκκινη και παραλίγο να στερήσω την πρόκριση στην ομάδα μου. Ζητώ ταπεινά συγνώμη».
Ο κατηφής τέντι – μπόις παίρνει το πούρο και το σβήνει στο στόμα του.
«Ποιος είναι αυτός κύριε Μελλισανίδη; Δεν τον έχουμε στη λίστα των εργαζομένων στο γκαλά».
«Είναι μαζί μου. Ο προσωπικός μου ιπποκόμος. Τον έφερα εδώ για να βάλει μυαλό. Αν τον θέλει κανείς για καμιά εργασία σε κανέναν ταρσανά, να περάσει καμιά μουράβια στα ύφαλα του γιοτ, να κουβαλήσει τίποτα προμήθειες, σας τον παραχωρώ για λίγες εβδομάδες. Ούτως ή άλλως δεν θα τον χρειαστώ μέχρι το δεύτερο αγώνα των ομίλων».
Τα πράγματα ηρεμούν. Σε λίγα λεπτά θα ξεκινήσει η κλήρωση. Στο βάθος της αίθουσας, ένας άλλος κύριος έχει στήσει ένα πηγαδάκι με ανθρώπους ομάδων και κλιμάκιο της ΟΥΕΦΑ. Ξεχωρίζουν μέσα στη φασαρία οι λέξεις «παίκτας», «διαιτητάς», η φράση «Βάλτε λεφτά να φτιάξετε ομάδα» και «οι δέκα εκατομμύρια φίλοι της ομάδας».
Η νύχτα τελικά, θα είναι ατελείωτη….
