Είσαι μεγάλη μούρη. Είσαι πρότυπο. Είσαι role model. Είσαι το απόλυτο sex-symbol. Είσαι πολλά και σπουδαία πράγματα – εντάξει, ποδοσφαιριστής δεν είσαι παρότι επαγγέλλεσαι τέτοιος, αλλά ποιος δίνει σημασία σε κάτι τέτοιες ασήμαντες λεπτομέρειες; Ίσως μόνο ο Ολυμπιακός, που σε πληρώνει 2 εκατομμύρια το χρόνο. Αλλά ξέρεις κάτι; Χαλάλι σου!
Δεν πρέπει να υπάρχει πιο ΠΑΣΟΚ ποδοσφαιριστής από εσένα. Κι ας είσαι Νιγηριανός – αυτό αποδεικνύει ότι οι ΠΑΣΟΚικές διδαχές, μύρωσαν όλο τον πλανήτη. Είσαι ο Φωτόπουλος του ποδοσφαίρου, ο Μπούτας ο ίδιος, οι «Σταμουλο-Κολάδες» που λέγαμε κάποτε, θα μπορούσες να είσαι μάχιμος συνδικαλιστής, πάντα πρώτος στους αγώνες για τα δικαιώματα των συναδέλφων σου, πάντα τελευταίος στη δουλειά, πάντα με τον καλύτερο μισθό και τα διάφορα «τυχερά». Παίρνεις λοιπόν 2 εκατομμύρια το χρόνο από τον Ολυμπιακό. Και τα πήρες το προηγούμενο καλοκαίρι, διότι στο Λιμάνι έψαχναν έναν επιθετικό από το Πάνω Ράφι – και τον βρήκαν στο πρόσωπό σου: ήσουν (είσαι και θα είσαι) Ιντέγε + Καρντόσο + Τζούρτζεβιτς + Ανσαριφάρντ στη συσκευασία του ενός. Παικτικά. Σαν προσωπικότητα. Σαν βάρος στη ζυγαριά.
Μπορεί να χρειαστεί να γυρίσουμε πίσω στη διετία 2011-2013 για να βρούμε ένα striking – rate που να δικαιολογεί το χαρακτηρισμό «παστελωτής», τότε που στη Σπαρτάκ Μόσχας έβαλες 21 γκολ σε 42 παιχνίδια, αλλά τα έβαλες διάολε! Τα έσκισες τα δίχτυα! Τους αλάλιασες τους αντίπαλους αμυντικούς! Εντάξει, 42 ματς σε δυο σεζόν δεν τα λες και πολλά, αλλά όλες οι μεγάλες φίρμες κάνουν λίγες και επιλεγμένες εμφανίσεις. Ο Ρέμος δεν τραγουδάει κάθε βράδυ στη Μύκονο, δεν πάει το ένα βράδυ στην Ψαρού, το επόμενο στο Κάβο Παραντίζο και το παραεπόμενο στα σοκάκια στα Ματογιάννια, διαλέγει πού και πότε θα εμφανιστεί. Έτσι κι εσύ: μετά τη Σπαρτάκ Μόσχας, πήγες στη Φενέρμπαχτσε. 19 γκολ σε 69 παιχνίδια. Μια χρονιά (οι γελοίοι…) σε έδωσαν δανεικό στην Αλ Αϊν! 7 γκολ σε 11 παιχνίδια και δεν τους χάλασε καθόλου. Και μια χρονιά στη Γουεστ Χαμ, όπου δεν έσκισες ακριβώς και χασέδες: 13 παιχνίδια χωρίς γκολ…
Αλλά!
Βρήκες το λιμάνι της καρδιάς σου το καλοκαίρι. Κι ας σε πήραν με στραβό μάτι – τη μια τους έφταιγαν τα κιλά σου, την άλλη ο χνουδομύστακας που είχες στο πάνω χείλος, την παράλλη – άκουσον, άκουσον! – ότι δεν έβαζες, λέει, γκολ! Κι εκείνη η γκολάρα στο κύπελλο με τον Αστέρα τι ήταν; Μακέτο; Τέλος πάντων, σε φάγανε τα κυκλώματα, οι κακές γλώσσες, σου χρέωναν νυχτερινές εξόδους στην παραλιακή (εγώ ποτέ δεν σε είδα σε κανένα μαγαζί της παραλιακής, ίσως βέβαια να ευθύνεται το γεγονός ότι δεν πάω στα μαγαζιά της παραλιακής) και κάπως έτσι σε έστειλαν πακέτο στη Λας Πάλμας. Για να τους δείξεις εσύ. Για να την κρατήσεις μόνος σου στην Πριμέρα.
Κι εκεί σε πολέμησαν όμως. Άνανδρα. Ανήθικα. «Ήρθε υπέρβαρος» είπαν, λες και είσαι η Αντριάνα Λίμα ξερωγώ κι είχες να φορέσεις εσώρουχα στην πασαρέλα. «Ήρθε με πρόβλημα στο γόνατο» είπαν, λες και δεν ήταν δική τους υποχρέωση να σε «ξεσκονίσουν» στις ιατρικές εξετάσεις. Ας σου έκαναν μάκια το γόνατο να περάσει στο κάτω – κάτω. Κι εσύ όμως ρε Εμάνουελ, είσαι τόσο θεούκλα, που όχι μόνο δεν κάθισες να σκάσεις κιόλας που δεν έπαιξες ούτε νανοσεκόντ σε επίσημο αγώνα, αλλά μια μέρα που τελείωνε η προπόνηση και σε έπιασε μια ξαφνική νύστα, πήγες κάτω από τη σημαία της Λας Πάλμας, χαιρέτησες με σεβασμό και είπες: «αιτούμαι αναχώρησης για να πάω να την πέσω». Και πήγες…
Εμάνουελ Εμενίκε, σε θαυμάζω, όσο λίγους ανθρώπους στον πλανήτη. Ειδικά όταν είδα τις φωτογραφίες από το γάμο σου. Με ΑΥΤΟ το κοστούμι, με ΑΥΤΟ το ζευγάρι γυαλιών ηλίου στην εκκλησία, με ΑΥΤΟ το κορίτσι δίπλα σου:
Την Ιχεόμα Ναντί, Μις Νιγηρία 2014. Που αντικατέστησε στην καρδιά σου το προηγούμενο γυναικάκι σου, που ήταν Μις Νιγηρία 2013. Και όλοι ξέρουμε ποια θα είναι δίπλα σου του χρόνου. Σε τιμώ επίσης, διότι αλλάζεις «μοντέλα» όπως κάποτε εδώ – επί ΠΑΣΟΚ φυσικά – αλλάζαμε μοντέλα αυτοκινήτων. Είχαμε το μοντέλο το περσινό και έβγαινε το καινούργιο; Ε, πάλιωσε το αμάξι, πρέπει να το αλλάξω! Πόσο μεγαλύτερη απόδειξη να υπάρχει ότι είσαι ΠΑΣΟΚάρα, από την κλαδική του Λάγος της Νιγηρίας;
Α, και κάτι τελευταίο: εντάξει ότι όλος ο καλός ο κόσμος ήρθε στο γάμο σου, ο Ετό, ο Οκότσα, ο Κανού, τραγουδιστές, ηθοποιοί, πολιτικοί. Ο γάμος της χρονιάς ήταν και δεν προξενεί καμία εντύπωση. Βέβαια συνέπεσε με τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, που σημαίνει ότι πιθανότατα δεν τον είδες. Αλλά από την άλλη και γιατί να τον δεις; Σάμπως είσαι ποδοσφαιριστής;
