Γράφουν στην Ισπανία ότι η Ρεάλ Μαδρίτης, λέει, θέλει διακαώς να πάρει από την Τότεναμ τον Χάρι Κέιν. Τον 24χρονο - λέμε τώρα - Χάρι Κέιν, που αν ήταν Αφρικανός και δήλωνε 24 ετών με τέτοια φάτσα, που λες και έχει περάσει η ζωή από πάνω του δυο φορές, θα γέλαγαν και τα δοκάρια. Αλλά η ηλικία του Χάρι Κέιν και το αν είναι όσο δηλώνει, είναι ένα θέμα που θα μας απασχολήσει μια άλλη φορά.
Αυτό που μας απασχολεί τώρα, είναι ο πόθος της Ρεάλ για τον Χάρι Κέιν. Σεβαστός πόθος, δικαιολογημένος, ο Χάρι Κέιν είναι μέγας παστελωτής, σκοράρει με συνέπεια επί σειρά ετών (αν εξαιρέσουμε τους Αύγουστους που δεν σκοράρει ούτε σε ξύλινο ποδοσφαιράκι) και μπορείς να τον βάλεις στην μικρή και ελιτίστικη λίστα των top-class παικτών.
Τον θέλει τον Χάρι Κέιν λοιπόν η Ρεάλ, διότι τον Φλορεντίνο Πέρεθ, τον πρόεδρο των προέδρων, τον εμπνευστή των «Γκαλάκτικος», τον μεγάλο ποδοσφαιρικό κιμπάρη, τον τρώει η χούφτα του τα τελευταία χρόνια. Θέλει να δώσει λεφτά και δεν μπορεί. Μια διότι στη Ρεάλ είχε επιβληθεί περιορισμός μεταγραφών. Την άλλη διότι του είπε ο Ζιντάν «δεν θέλω πανάκριβες μεταγραφές, θα μου χαλάσουν τα αποδυτήρια. Μια χαρά είμαστε». Κρύος ιδρώτας έκοψε τον πρόεδρο. «Τι θα πει δεν θέλεις μεταγραφές; Να σου πάρω τον Πογκμπά; Να σου πάρω τον Ομπαμεγιάνγκ; Να σου πάρω τον Ντιμπάλα;» Ανένδοτος ο Ζιζού. «Ζεν σέλω» του είπε και εδώ που τα λέμε με δυο συνεχόμενα Τσάμπιονς Λιγκ, ένα πρωτάθλημα και κάτι ακόμα ψιλά σε ενάμιση χρόνο, μάλλον πετυχημένο τον λες και προφανώς ακούς αυτά που έχει να σου πει και δεν του χαλάς την ομάδα.
Ανένδοτος ο πρόεδρος!
Η χούφτα όμως του προέδρου, συνεχίζει να τον τρώει. Θέλει να φέρει παιχταράδες. Θέλει να ξοδέψει. Θέλει να ποζάρει δίπλα στον παιχταρά που θα φέρει. Θέλει να τον συζητάνε σε όλο τον κόσμο. Τον βαραίνουν κάτι εκατομμύρια που έχει στην τσέπη και θέλει να τα ξεφορτωθεί. Και θέλει τον Χάρι Κέιν - οκ, μπορεί οι Άγγλοι που πέρασαν από τη Ρεάλ να μην έσκισαν χασέδες, ο Μακ Μάναμαν, ο Μπέκαμ, ο Όουεν και ο ατσάλινος Γούντγκεϊτ, αλλά ο πρόεδρος στηρίζει Αγγλία. Την πιστεύει. Ξέρει επίσης ο πρόεδρος ότι πιο εύκολα αγοράζεις το παλάτι του Μπάκιγχαμ, παρά παίκτη από την Τότεναμ. Το ένιωσε κάποτε στο πετσί του με τον Μόντριτς. Του έπιασαν τον πισινό μέχρι εκεί που δεν πάει με την υπόθεση Μπέιλ. Οπότε καταλαβαίνει ότι θα πρέπει να ξεβρακωθεί για να φέρει τον παιχταρά. Να τα δώσει όλα. Να κάνει μια πρόταση που ούτε καν ο Ντάνιελ Λέβι της Τότεναμ, ίσως ο πιο σκληρός καριόλης του ποδοσφαίρου, δεν θα μπορεί να αρνηθεί.
Τι σκέφτηκε ο πολυμήχανος Πέρεθ; Πρώτον, ότι με τις βλακείες με τον Νεϊμάρ και τη ρήτρα των 222 εκατομμυρίων χάλασε η πιάτσα και πλέον οι σοβαροί «παίκτες», όταν θέλουν να αγοράσουν σοβαρούς παίκτες, δεν θα ξεκινάνε πλέον την κουβέντα από τα 100 εκατομμύρια αλλά από τα 200 και βλέπουμε. Δεύτερον, ότι μπορεί να ρίξει στο τραπέζι παίκτες που θα δελεάσουν την Τότεναμ: τον Μπενζεμά, διότι επιθετικό θα πάρουμε, επιθετικό θα δώσουμε, όλοι ευχαριστημένοι και τον Μπέιλ που είναι δικό τους παιδί, τον ψιλοκράζει η εξέδρα στο «Μπερναμπέου», είναι και λίγο σάπιος, μπαίνει στο ασανσέρ και μπορεί να πάθει κανένα διάστρεμμα, οπότε καλό είναι να πάει στο καλό. Με αυτούς τους δυο παίκτες και κανένα σαραντάρι μύρια είμαστε καλά; Καλά πρέπει να είμαστε.
Αλλά αν δεν είμαστε καλά, να ανεβάσουμε την προσφορά: να σας δώσουμε ένα άλλο δικό σας παιδί, τον Λούκα τον Μόντριτς. Μπορεί να είναι ο άτυπος MVP της Ρεάλ τα τελευταία χρόνια, ο ορισμός του «αφανούς ήρωα», ο μετρονόμος του κέντρου, το μηχανάκι, η ήρεμη δύναμη, αλλά ο πρόεδρος Πέρεθ δεν χαμπαριάζει από τέτοιες ασήμαντες λεπτομέρειες, όπως η λειτουργία της ομάδας, η χημεία, η ισορροπία και άλλες τέτοιες χαζομάρες. Κέιν θέλει - τώρα τονε θέλει και για να τον πάρει θα δώσει ό,τι άλλο χρειαστεί, στην περίπτωση που η Τότεναμ πει «όχι» στην προσφορά.
Τι άλλο θα προτείνει ο Πέρεθ;
- Να δώσει από ένα νεφρό κάθε κάτοχος εισιτηρίου διαρκείας της Ρεάλ.
- Να δώσει το μισό Μπερναμπέου στην Τότεναμ.
- Να πουλήσει τα παιδιά του για σκλάβους στη δούλεψη του Λέβι.
- Να προσφέρει στην Τότεναμ πέντε αίθουσες από το Μουσείο «Πράδο», για να χωρέσουν τα τρόπαιά της. Καλό, ε;
- Θα πει στο Χάρι Κέιν «θα σε κάνω Βασιλιά της Βασίλισσας» κι αντί για μεζονέτες και βίλες και αηδίες, θα του κλείσει δωμάτιο στο Βασιλικό Παλάτι της Μαδρίτης, να πίνει τον καφέ του το πρωί και να τρώει τα δημητριακά του παρέα με τον Φίλιππο ΣΤ’.
- Θα αντικαταστήσει το άγαλμα του Θερβάντες στο «Monumento Cervantes», με τη λυγερή κορμοστασιά του Χάρι Κέιν. Πολλοί θα το δουν - λίγοι θα το καταλάβουν, καθώς ηλικιακά θα έρθει περίπου μια ή άλλη.
- Θα μετονομάσει το «Teatro de la Zarzuela» σε «Teatro de la Gazela», για να τιμήσει τη γαζέλα των γηπέδων, το στοιχείο της φύσης, τον άνθρωπο που σκοράρει με την ίδια ευκολία που εμείς πίνουμε καφέ, τον Χάρι τον Κέιν.
- Θα ανακηρύξει την εκκλησία «Real Basilica de San Francisco el Grande» σε επίσημο τόπο λατρείας και προσευχής για τον Χάρι Κέιν. Κάθε χρόνο, ανήμερα της ημέρας της μεταγραφής του, ο Χάρι Κέιν θα ευλογεί τους πιστούς φίλους της ομάδας, αγγίζοντάς τους με ευλάβεια στο κεφάλι, ώστε να μυρωθούν και να πάρουν λίγη από τη χάρη του.
