Υπάρχουν εκείνα τα ημίχρονα που το κλίμα στην κερκίδα θυμίζει 5ήμερη: χαρούμενα πρόσωπα τριγύρω, ατάκες και τρανταχτά γέλια παντού, οπαδικό πικ νικ με πασατέμπο, κοκακόλες, σάντουιτς και πατατάκια, τζιβάνες που πηγαινοέρχονται, προβλέψεις και στοιχήματα για το που θα σταματήσει να γράφει το κοντέρ.
Υπάρχει και το χθεσινό ημίχρονο που ζήσαμε όλοι εμείς που βρεθήκαμε στο Καραϊσκάκη. Κατσούφιασμα, νεκρική σιγή, σκυμμένα κεφάλια, ζαλάδα, τάση για εμετό, καούρα. Ούτε στον εχθρό μας τέτοιο πράγμα. Νταξ, αυτό δεν το εννοώ.
Ακόμη και σε τόσο άσχημες καταστάσεις, ο Ρωμαίος ο Γκίγκλης προσπαθεί να έχει τα μάτια και τα αυτιά του ανοιχτά, για να καταγράφει το κλίμα και να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: ρεπορτάζ. Σας παραθέτω, το λοιπόν, σε αποκλειστικότητα όλα εκείνα που άκουσα στα σκαλοπάτια και στα τσιμέντα από τους συνοπαδούς μου χτες το βράδυ στο ημίχρονο του αγώνα.
Τσέκαρε μαύρες σκέψεις στο άλμπουμ που ακολουθεί:
