«Ο Eddie είναι πολεμιστής, αλλά δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί μαζί μου. Είμαι σε άλλο επίπεδο. Και τώρα πανηγυρίζω ως πρωταθλητής δύο κατηγοριών».
Αυτές ήταν οι πρώτες κουβέντες του Conor McGregor μετά την ολική καταστροφή που προκάλεσε στον αντίπαλο του στο Madison Square της Νέας Υόρκης. Είχε υποσχεθεί στη συνέντευξη τύπου πως με την προπόνηση που ακολουθεί, θα νικούσε τον πρωταθλητή ελαφρών βαρών και το κατάφερε μέσα σε λιγότερο από δύο γύρους, με έναν συνδυασμό χτυπημάτων που ανάγκασαν τον Alvarez να πέσει έξι φορές στο έδαφος. Μπορεί να μην κατάφερε να τον βγάλει νοκ-άουτ από τον πρώτο γύρο όπως είχε υποσχεθεί, αλλά μετά τα πρώτα δολοφονικά χτυπήματα με το αριστερό στο σαγόνι του αντιπάλου του, κατάφερε να ελέγξει τον αγώνα καθ’ όλη την διάρκεια του.
Αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι μόνο μία τεράστια νίκη για τον McGregor. Είναι ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα στον χάρτη του UFC, για όσους αμφισβήτησαν τις ικανότητες τους μετά τους αγώνες με τον Nate Diaz. Τα πράγματα ωστόσο είναι τόσο απλά, όσο φαίνονται: ο McGregor είναι ο πρώτος μαχητής του ΜΜΑ στην ιστορία του UFC, που κερδίζει δύο ζώνες του UFC, βάζοντας τέλος στην οποιαδήποτε αμφισβήτηση. Απέδειξε για ακόμη μια φορά, πως είναι μία δολοφονική μηχανή που καταφέρνει να συνδυάζει μοναδικά την αντοχή και την μυική δύναμη των χτυπημάτων, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα.
Παρότι ο Alvarez κατάφερε να περάσει κάποια χτυπήματα στο πρόσωπο, τόσο οι Νεοϋρκέζοι όσο και ο υπόλοιπος κόσμος, αντίκρισαν έναν McGregor που έμεινε στο ύψος του χωρίς να λυγίσει τα γόνατα ούτε μία στιγμή. Είναι αυτή ακριβώς η υπεροχή του πρωταθλητή, που έκανε τον Diaz να παραδώσει τα όπλα και έστειλε νοκ-άουτ τον Βραζιλιάνο Aldo μέσα σε 13 δευτερόλεπτα. «Μπορώ να συνεχίζω όλη την ημέρα. Αλλά κατανοώ πως έχω μία σύζυγο και ένα παιδί που σύντομα θα έρθει στη ζωή μου» σχολίασε ο McGregor ο οποίος επισήμαινε πως δεν πρόκειται να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.
Πέρα από τις ζώνες και τους τίτλους, ο Conor αντιπροσωπεύει πολλά περισσότερα: είναι η ελπίδα του UFC. Είναι ο λόγος που σήμερα, εκατοντάδες πιτσιρικάδες μαχητές σε όλο τον κόσμο, μετά από αυτή την μάχη, θα τον κατατάξουν στα ιερά τέρατα του ΜΜΑ και θα ακολουθήσουν τα βήματα του για να προσπαθήσουν ν' αγγίξουν την δόξα του. Θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να βρεθούν σε ένα τέτοιο ρινγκ και να προσπαθήσουν να εκτοπίσουν τον αντίπαλο τους από τον πρώτο κιόλας γύρο. Πόσο μάλλον ότι κατάφερε να βάλει στον χάρτη του UFC την Ιρλανδία, η οποία μετρούσε μόλις 2 μαχητές στο UFC και τώρα καλείται να συνηθίσει το στέμμα που έβαλε στο κεφάλι της ο «Notorious Conor».
Ο McGregor, λοιπόν, με αυτή του την νίκη κράτησε τον εαυτό του στην κορυφή, αλλά κυρίως κράτησε και το ίδιο το άθλημα. Και οι πραγματικά μεγάλοι αθλητές, είναι αυτοί που προκαλούν έμπνευση σε όλους όσοι πρόκειται να έρθουν μετά. Και αυτό θέλουμε και όλοι εμείς σαν θεατές. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ήδη συγκρίνουν τον χαρακτήρα και τις αντιδράσεις του -πριν και μετά τους αγώνες- με εκείνουν του τεράστιου Muhammad Ali, ασχέτως αν ο ίδιος ο McGregor δήλωσε πως «δεν θα υπάρξει ποτέ άλλος σαν αυτόν».
Αυτή η στιγμή, όμως, είναι μόνο του McGregor. Και την περίμενε από τον Φεβρουάριο του 2013, όταν αντιμετώπισε για πρώτη φορά τον Marcus Brimage. Κανείς δεν περίμενε πως η πρώτη του νίκη στο UFC, θα τον έφερνε τρία χρόνια αργότερα με δύο ζώνες στους ώμους.
Όσο για εκείνους που πίστεψαν ότι ο McGregor ήταν απλά ένας υπερφίαλος καυστικός τύπος, ήρθε η ώρα να αντιληφθούν πως πρόκειται απλά για έναν αθλητή που γνωρίζει άριστα τις δυνατότητες του. Αλλά ότι και αν προσπαθήσουμε να πούμε γι’ αυτό, δεν θα μπορέσουμε να δώσουμε ποτέ την απάντηση που έδωσε ο ίδιος, στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα:
«Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη...από κανέναν απολύτως».
