Στη χώρα της ισοπέδωσης, της τοξικότητας και της αμετροέπειας, κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από την τυφλή κριτική. Σε περιμένουν στη γωνία για το πρώτο λάθος και είναι έτοιμοι να σε δικάσουν, να σε χαρακτηρίσουν, να μηδενίσουν τη δουλειά σου, να ψηλώσουν λίγο περισσότερο μέσα από την κάθε ήττα σου. Αυτό, φυσικά, δε συμβαίνει μόνο στον αθλητισμό αλλά σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Ωστόσο, σε αυτές τις γραμμές, ας εστιάσουμε στο ποδόσφαιρο.
Ένα άθλημα που όσο το σέβεσαι, τόσο σε δικαιώνει. Όσο περισσότερο δουλεύεις, τόσο πιο κοντά πλησιάζεις στον στόχο. Μπορεί ν’ αργήσει να σου φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, αλλά με μαθηματική ακρίβεια θα φτάσεις στη Γη της Επαγγελίας. Ο Ολυμπιακός της περσινής χρονιάς τα είχε κάνει όλα λάθος, μέχρι να συμφωνήσει με τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Τον άνθρωπο που ήρθε στον Πειραιά να συμμαζέψει ένα σύνολο που έπαιζε κάτι σαν ποδόσφαιρο και να καταφέρνει μέσα σε λίγους μήνες να τον οδηγήσει στο μεγαλύτερο θρίαμβο της ιστορίας του: Την κατάκτηση του Conference League.
Αυτός ο άνθρωπος, λοιπόν, μέχρι και πριν λίγες αγωνιστικές δεχόταν όχι απλώς αυστηρή κριτική, αλλά ισοπέδωση από μεγάλο μέρος των φίλων του Ολυμπιακού. Ο λόγος; Οι γκέλες με Παναιτωλικό, Άρη, Λεβαδειακό και Αστέρα Τρίπολης, απώλειες βαθμών που ο κόσμος των Πειραιωτών δεν ήταν συνηθισμένος τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Εξάλλου στη φετινή κούρσα της Super League, κανείς δεν πάει τρένο. Αν μας ρωτάς, μας αρέσει περισσότερο αυτή η εκδοχή του ελληνικού πρωταθλήματος. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που στα social media, και δη στο X, ζητούσαν το κεφάλι του Ισπανού κόουτς.
Όλα αυτά βέβαια μέχρι το διπλό στην Τούμπα, τις νίκες με Μπράγκα - Μάλμε στο Europa League και τέλος τον θρίαμβο απέναντι στην ΑΕΚ. Ο Ελ Κααμπί ήταν “on fire my man!”, πέτυχε το δεύτερο χατ-τρικ με τη φανέλα του Ολυμπιακού και ανάγκασε τον Στρακόσα να μαζέψει 4 φορές την μπάλα από τα δίχτυα του. Ο Μεντιλίμπαρ, όχι απλώς οδηγεί την ομάδα του στην κορυφή αλλά έχει καταφέρει να κερδίσει την τυφλή εμπιστοσύνη των παικτών του. Είναι πολύ σημαντικό για την ορθή λειτουργία ενός συνόλου, οι ποδοσφαιριστές να εμπιστεύονται τυφλά τον προπονητή και να γνωρίζουν πως αν ακολουθήσουν σωστά τις οδηγίες του, θα δικαιωθούν. Η αμφιβολία είναι σαράκι και όσο δεν έρχονται τα αποτελέσματα, τόσο μεγαλώνει η καχυποψία.
Την ίδια στιγμή, πιστός στη φιλοσοφία των Ισπανών, δε φοβάται να ρίξει το νέο “αίμα” στα βαθιά. Οι Μπάμπης Κωστούλας και Χρήστος Μουζακίτης είναι κεφάλαια, όχι μόνο για τους Πειραιώτες, αλλά συνολικά για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Δύο παιδιά από τις ακαδημίες που μπαίνουν στη βιτρίνα του Ολυμπιακού. Πώς να μη χαρείς για αυτά τα δύο παιδιά, τα οποία δίνουν την ελπίδα και αποτελούν παράδειγμα για όλα τα παιδιά των ακαδημιών, πως μέσα από την προσπάθεια θα ανταμειφθούν. Μεγάλη νίκη του Μεντιλίμπαρ και χρειάζονται μεγάλα guts, όταν βρίσκεσαι με την πλάτη στον τοίχο και με τη θηλιά του αποτελέσματος να σφίγγει, να εμπιστευτείς τους νέους. Το έκανε, δικαιώθηκε, καιρός να απολαύσει τη νίκη του.
Ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή φαντάζει ως το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση της Super League. Έχει ποιότητα, έχει αυτοπεποίθηση, έχει έναν νικητή στον πάγκο και έχει όλα τα φόντα ώστε να κόψει πρώτος το νήμα. Ωστόσο είναι αρκετά νωρίς ώστε να τον χρίσουμε πρωταθλητή. Ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου το ξέρει το ποίημα, είναι μπολιασμένος και δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να τον υποτιμήσεις. Ο Παναθηναϊκός του Ρουί Βιτόρια έχει υλικό, αρχίζει σταδιακά να θυμίζει ομάδα, ανεβάζει ψυχολογία και όταν δουλέψει τις μεγάλες αδυναμίες του, απόρροια του καταστροφικού περάσματος του Ντιέγκο Αλόνσο, θα αποτελέσει δελφίνο για το στέμμα. Από την άλλη η ΑΕΚ δείχνει να περνάει κρίση. “Ματίας Αλμέιδα, we have a problem”.
