Η Παρί ζει το όνειρό της στην παρθενική συμμετοχή της στην Ευρωλίγκα και την ίδια βραδιά που ο Ολυμπιακός κέρδιζε τη Ρεάλ Μαδρίτης στο ΣΕΦ, πέτυχε ένα μεγάλο -για εκείνη- διπλό μέσα στην έδρα της Άλμπα Βερολίνου.
Το τελικό 92-83 υπέρ των Παριζιάνων που έχουν πλέον ρεκόρ 3-3, ήρθε με έναν τρόπο που διαφημίζει με τον πιο ιδιαίτερο τρόπο το σύγχρονο μπάσκετ. Αυτό που παίζεται όλο και πιο μακριά από το καλάθι, των γρήγορων επιθέσεων και των πολλών προσπαθειών πίσω από τη γραμμή του τριπόντου.
Από τη στιγμή που κάποια ομάδα έχει τους παίκτες για να ρημάξουν τους αντιπάλους πίσω από τη γραμμή των 6,75 μπορεί ελεύθερα να δοκιμάσει να το κάνει. Και η Παρί το έκανε χτες, ρημάζοντας όμως τη στατιστική και όχι τον αντίπαλο, παρά το γεγονός ότι επικράτησε τελικά.
Μήπως η Euroleague ξεπέρασε τον allenatore Μεσίνα;
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, η ομάδα του Τιάγκο Σπλίτερ «όπλισε» τους αφάνες της, Χίφι και Γουόρντ οι οποίοι σούταραν παρέα 31 τρίποντα (!) ευστοχώντας στα 13 από αυτά (7/19 ο Χίφι, 6/12 ο Γουόρντ) ενώ η ομάδα έσπασε το ρεκόρ περισσότερων προσπαθειών από το τρίποντο στην ιστορία της διοργάνωσης, επιχειρώντας συνολικά (… κρατηθείτε) 52 προσπάθειες, ευστοχώντας συνολικά στις 20!
Σε κουβέντες με παρέες θα λέγαμε για τον Σπλίτερ «άμα είχα παίκτη που σούταρε πάνω από δέκα τρίποντα σε ένα παιχνίδι θα τον πέταγα έξω με τις κλωτσιές», ωστόσο, φαίνεται πως η Παρί δεν έχει τέτοιες «παλιακές» Αρχές στο παιχνίδι της.
Ίσως βολεύει που ο actual ηγέτης της, Τ.Τζ. Σορτς δεν σουτάρει καθόλου τρίποντο (χτες είχε 1/1). Αν σούταρε και αυτός, τότε καταλαβαίνουμε ότι τα 52 τρίποντα θα ήταν καθημερινή συνθήκη και όχι μεμονωμένη.