Eurokinissi Δεν είναι, μόνο, ο Ντιέγκο Αλόνσο το μεγάλο πρόβλημα του Παναθηναϊκού

Αυτό που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός είναι -κάτι σαν- ποδόσφαιρο και οι ρίζες του κακού δεν βρίσκονται μόνο στο τεχνικό τμήμα.

Στις 10 Οκτωβρίου, ο Ντιέγκο Αλόνσο συμπληρώνει 4 μήνες από την ημέρα που ανακοινώθηκε από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Οπότε είναι μία καλή ευκαιρία να μιλήσουμε για το έργο του στο “τριφύλλι”. Είναι αρκετός ο χρόνος ώστε να κριθεί η δουλειά του; Όχι και δεν είναι και το πιο δίκαιο στον κόσμο. Ωστόσο υπάρχει ένα ζητούμενο που δεν μπορεί να παραληφθεί. Πρόοδος λέγεται και οι “πράσινοι” στον “έλεγχο προόδου” παίρνουν κάτω από τη βάση. Ή για να είμαστε κυνικότεροι και ρεαλιστές, ξύνουν τον πάτο. 

Δεν είναι μόνο η βαθμολογική συγκομιδή που αποτελεί μία από τις χειρότερες των τελευταίων ετών. Είναι η εικόνα που παρουσιάζουν οι κυπελλούχοι Ελλάδος στο γρασίδι. Ένα σύνολο που δεν ξέρει τι θέλει να παίξει, δεν έχει αρχή, μέση και τέλος, δεν έχει ψυχολογία, το απόλυτο τίποτα. Ο Παναθηναϊκός έχει σωθεί από το ναυάγιο λόγω του ποιοτικού ρόστερ. Η διοίκηση του “τριφυλλιού”, μετά από χρόνια, έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη, επένδυσε και έφερε παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Ωστόσο η ποιότητα και το ταλέντο, από μόνα τους, δεν κερδίζουν τίτλους στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. 

 

 

Είναι λες και δεν υπάρχει (;) πλάνο. Λες και ο Ντιέγκο Αλόνσο παίζει Football Manager, ανακοινώνει την 11άδα και λέει στους παίκτες “μπείτε και παίξτε”. Δεν υπάρχει στόχευση στο ποδόσφαιρο που θέλει να παίξει και τις αδυναμίες του αντιπάλου. Η ομάδα είναι αδούλευτη και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Αν συνεχιστεί αυτή η κατρακύλα, το πιθανότερο είναι να “καούν” οι παίκτες και μετά δεν υπάρχει γυρισμός. Το προπονητικό staff οφείλει να δουλεύει με κάθε παίκτη ξεχωριστά, να τον βελτιώνει, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Φώτη Ιωαννίδη στα χρόνια του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Να δημιουργούν οι συνθήκες ώστε κάθε παίκτες να αναδειχθεί μέσα από το σύνολο. Ο Ντιέγκο Αλόνσο συνεχίζει να έχει τη στήριξη της διοίκησης διότι πιστεύεται πως μέσα από την πίστωση χρόνου θα έρθουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. 

Με την Λουσία Αλόνσο, ο Παναθηναϊκός θα κάνει κάθε αγωνιστική sold out

Ωστόσο δεν είναι μόνο ο Ουρουγουανός προπονητής το μεγάλο πρόβλημα του φετινού σχεδιασμού. Υπάρχει ένας τεχνικός διευθυντής που αποτελεί τον άνθρωπο που τρέχει το ποδοσφαιρικό τμήμα. Ο Γιάννης Παπαδημητρίου θα κριθεί από τις επιλογές του. Όταν διαχειρίζεσαι το μεγαλύτερο μπάτζετ μετά την εποχή του πολυμετοχικού σχήματος, η κατάκτηση του πρωταθλήματος και η πορεία στην Ευρώπη είναι μονόδρομος. Τα “κανονάκια” κάηκαν και στο συγκεκριμένο πρόσωπο δεν μπορεί να υπάρχει πίστωση χρόνου. 

 

 

Ο Γιάννης Παπαδημητρίου προσπάθησε να φέρει τον Μαουρίτσιο Σάρι. Τρομερά δύσκολη περίπτωση και κανείς δε θα τον κατηγορήσει για την απόρριψη. Αλλά όταν από τον Μαουρίτσιο Σάρι πας στον Ντιέγκο Αλόνσο, τότε είναι σα να κυνηγάς την Ντούα Λίπα και να καταλήγεις με τη Δανάη Μπάρκα. Είναι αδιανόητο να μην υπάρχουν άλλες επιλογές στη λίστα σου και να καταλήγεις σ’ έναν “ηθοποιό”. Ωραίος άνδρας ο Ντιέγκο Αλόνσο, ο πιο στιλάτος στην Λίγκα, ακόμη ωραιότερη η κόρη του, αλλά εδώ δεν ψάχνουμε πρωταγωνιστή για τα “Ατίθασα Νιάτα”. Ψάχνουμε προπονητή που θα φέρει τον Παναθηναϊκό στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου και θα τον ξαναβάλει στον ευρωπαϊκό χάρτη. 

Δημιουργείς ένα πλάνο -τουλάχιστον- τριετίας και ψάχνεις τα στοιχεία του εκάστοτε προπονητή ανάλογα με το ποδόσφαιρο που θέλεις να παίξεις. Ο τεχνικός διευθυντής, οφείλει, να βρει τον τρόπο να πουλήσει παίκτες. Όχι μόνο τους παίκτες που βρίσκονται στη βιτρίνα. Το να πουλήσεις τον Φώτη Ιωαννίδη είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Το κάνεις και ο ανιψιός μου που πάει Β’ Γυμνασίου. Πρέπει να έχεις επαφές στη μανατζερική πιάτσα, να γνωρίζεις την αγορά για να ξεφορτωθείς μεγάλα συμβόλαια που πιάνουν χώρο στο μπάτζετ και το ρόστερ. Λέγε με Βιλένα ή Σπόραρ. 

 

 

Η εικόνα που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός, σε καμία περίπτωση, δεν είναι αντάξια της τεράστιας επένδυσης που έγινε τη φετινή χρονιά. Η κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι αυτοσκοπός μετά από 14 χρόνια ξηρασίας. Ο κόσμος παρότι απογοητευμένος, συνεχίζει να στηρίζει αλλά χρειάζεται και μία σπίθα για να μη γυρίσει μια καλή την πλάτη. Αν οι “πράσινοι” συνεχίσουν να δείχνουν αυτό το πρόσωπο, τότε με μαθηματική ακρίβεια, μέχρι τον Δεκέμβριο θα παίζουν σε άδειες εξέδρες. 

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει κερδίσει ούτε ένα ντέρμπι φέτος, δεν έχει σκοράρει σε κανένα από τα τρία παιχνίδια και βρίσκεται 9 βαθμούς από την κορυφή. Οι υπεύθυνοι οφείλουν ν’ αναλάβουν τις ευθύνες τους και να γυρίσουν τον διακόπτη. Διαφορετικά στον σύλλογο θα πρέπει να ενεργοποιηθούν προσωπικότητες που έχουν γράψει ιστορία με το “τριφύλλι”. Ονόματα όπως ο Ζιλμπέρτο Σίλβα, ο Σισέ, έστω ο Καραγκούνης, δεν μπορούν να απουσιάζουν από οποιαδήποτε ποδοσφαιρική προσπάθεια. Ενδεχομένως να είναι αυτή η σπίθα που θα κάνει τον κόσμο να δεθεί ξανά με ένα τμήμα που έχει περάσει τα πάνδεινα τα τελευταία χρόνια.



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved