Αυτό ήταν, λοιπόν. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού το 2024 αποτελούν παρελθόν και δυστυχώς για τους Γάλλους δε θα τους θυμόμαστε για καιρό. Από την Τελετή Έναρξης μέχρι την Τελετή Λήξης παρουσιάστηκαν ανοργάνωτοι και επικίνδυνη. Αν θεωρείς πως είναι εύκολο να φιλοξενήσεις το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη, τότε θα πρέπει να αναθεωρήσεις. Μην το συγκρίνεις με αυτό που συνέβη στην Αθήνα πριν 20 χρόνια. Είναι άδικο για όλους. Η Αθήνα το 2004 τερμάτισε τη διοργάνωση και έτσι έπρεπε να γίνει. Πληρώνουμε ακόμη τα σπασμένα; Ενδεχομένως. Θα μπορούσαμε να έχουμε εκμεταλλευτεί τους Αγώνες διαφορετικά; Ξεκάθαρα. Υπάρχει άλλη χώρα που θα είχε γεννήσει το σπουδαιότερο και ιστορικότερο αθλητικό γεγονός με τεράστιο πολιτιστικό και χρηματικό αντίκτυπο και θα το πρόσφερε απλόχερα σε άλλες χώρες ώστε να το φιλοξενήσουν; Ρητορικό το ερώτημα.
Αλλά ας επιστρέψουμε στο Παρίσι. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού πνίγηκαν στα βρόμικα νερά του Σηκουάνα. Οι διοργανωτές δε σεβάστηκαν τους αθλητές. Τους ανάγκασαν να κολυμπήσουν σε νερά γεμάτα ακαθαρσίες, στο Ολυμπιακό Χωριό δε λειτουργούσε ο κλιματισμός και γενικότερα πρόκειται για μία διοργάνωση - παρωδία σε επίπεδο οργάνωσης. Όταν ο αθλητής δεν βρίσκεται στο επίκεντρο, τότε δεν υπάρχει συζήτηση περί Αγώνων.
Ωστόσο οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι μόνο οι διοργανωτές. Η Τελετή Έναρξης αποτελεί ένα πανηγύρι, το περιτύλιγμα γύρω από την τούρτα. Το γλυκό είναι οι αθλητές. Οι νίκες τους, οι προσπάθειές τους, τα δάκρυα συγκίνησης και οι ιστορίες που κουβαλούν. Ιστορίες που αποτελούν φάρο ελπίδας και παραδείγματα προς μίμηση. Σε αυτούς τους Αγώνες είδαμε συγκλονιστικές στιγμές. Δεν είναι μόνο ο Μίλτος Τεντόγλου που πλέον αποτελεί τον μεγαλύτερο μύθο του ελληνικού στίβου σε επίπεδο Ολυμπιακών Αγώνων. Είναι ο Εμμανουήλ Καραλής που πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία, είναι τα δάκρυα της Πολυνίκης Εμμανουηλίδου, είναι το παγκόσμιο ρεκόρ του Ντουπλάντις, το τέλος εποχής της Team USA, τα τρία μετάλλια της Χασάν που σε έξι μέρες έτρεξε 5.000 μέτρα, 10.000 μέτρα και μαραθώνιο, η κούρσα της Μπολ στα 4 x 400 μέτρα.
Χρειαζόμαστε χιλιάδες λέξεις μέχρι να γράψουμε όλα αυτά τα σπουδαία που είδαν τα μάτια μας. Εξάλλου αυτό είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Εκείνες οι 17 ημέρες που παρακολουθείς αθλήματα που δεν έβλεπες τα προηγούμενα 4 χρόνια. Εκείνες οι μέρες που πραγματικοί πρωταγωνιστές είναι οι αθλητές. Αθλητές που θα σου αλλάξουν το mindset και θα σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο.
