Όχι πως δεν γνωρίζαμε ήδη την τελική κατάληξη των πραγμάτων αναφορικά με τον φετινό πρωταθλητή της Super League. Απλώς το βράδυ της Κυριακής στο Φάληρο ήρθε και η επίσημη επιβεβαίωση. Ο Ολυμπιακός από το 48ο δευτερόλεπτο της αναμέτρησης κόντρα στον Παναθηναϊκό έβαλε τα θεμέλια για μία μεγάλη βραδιά που αποτέλεσε γιορτή για τους φίλους των Πειραιωτών. Φιλοδώρησε με 4 τέρματα τον αιώνιο αντίπαλο, κάτι που είχε να πετύχει στο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” το μακρινό 2008 (σ’ ένα παιχνίδι της μοίρας ο Παναθηναϊκός είχε πάλι Πορτογάλο προπονητή στον πάγκο, τον Ζοσέ Πεσέιρο) αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά τη φετινή σεζόν πως δεν έχει αντίπαλο.
Ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα διότι απλούστατα σεβάστηκε το άθλημα. Επένδυσε στα θέλω του προπονητή και ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ από την πλευρά του παρουσιάζει ένα σύνολο που ζηλεύει κάθε υγιής φίλαθλος της χώρας. Ομάδα με αρχή, μέση και τέλος και πιτσιρίκια όπως οι Κωστούλας - Μουζακίτης να έχουν βασικό ρόλο. Τι κι αν έλειπε ο Ελ Κααμπί; Ο Ρομάν Γιάρεμτσουκ ήταν εκεί για να καλύψει το κενό με την ίδια αποτελεσματικότητα.
Από την πλευρά των ηττημένων, ο Παναθηναϊκός δεν έδειξε τίποτα το διαφορετικό, από την εικόνα που δείχνει τα τελευταία χρόνια, με φωτεινή εξαίρεση τα 2.5 χρόνια του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στο τιμόνι της ομάδας. Μία περίπου ομάδα, η οποία δε δείχνει τη θέληση και την ικανότητα να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από τη 2η θέση. Τα τελευταία 15 χρόνια ο Παναθηναϊκός δεν είναι πρωταγωνιστής και έχει τη “μαγική ικανότητα” να “καίει” όλα τα καλά χαρτιά του. Ψάχνει για εξιλαστήρια θύματα όπως ο Φώτης Ιωαννίδης όλη τη σεζόν (λες και μας φταίει η Ελένη Βουλγαράκη που οι “πράσινοι” δεν έχουν σηκώσει πρωτάθλημα από το 2010) ή ο Ντραγκόφσκι το βράδυ της Κυριακής στο Φάληρο.
Ο Παναθηναϊκός έχει κάνει ποδοσφαιρικά “εγκλήματα” αφενός με την πρόσληψη του Ντιέγκο Αλόνσο και αφετέρου με το γεγονός πως κατάφερε έναν σοβαρό επαγγελματία προπονητή, όπως ο Ρουί Βιτόρια, να εμφανίζεται ξενερωμένος και με το μυαλό του μακριά από τη χώρα μας. Όχι ότι και εκείνοι είναι άμοιροι ευθυνών. Ωστόσο το τμήμα ως οργανισμός είναι βαριά άρρωστος. Αυτό είναι ξεκάθαρο και βγαίνει προς τα έξω. Δεν υπάρχει η υγεία που βλέπεις για παράδειγμα στον μπασκετικό Παναθηναϊκό, όπου η ομάδα είναι σαν οικογένεια, οι παίκτες γουστάρουν να παίζουν για το “τριφύλλι” και ολόκληρος ο οργανισμός λειτουργεί ως πρότυπο για κάθε ομάδα.
Στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό έχουν πολλά θέματα να λύσουν. Χρειάζεται μία εκ βάθρων αλλαγή σε όλα τα επίπεδα. Γενναίες αποφάσεις που θα κάνουν το τμήμα να είναι αντάξιο των φίλων του Παναθηναϊκού και το “τριφύλλι” να γίνει ξανά η ομάδα που χαίρεται όλη η Ελλάδα.
