Ασχέτως οπαδικών και καθαρά από την οπτική του ουδέτερου φιλάθλου, το φετινό Παναθηναϊκός AKTOR – Ολυμπιακός τα έχει πραγματικά όλα. Ωραίο μπάσκετ, ένταση, σπουδαίες στιγμές, καλαθάρες και τρομερό σασπένς. Ειδικά το τελευταίο έχει πάρει υψηλότατο βαθμό στα τέσσερα παιχνίδια μέχρι στιγμής που έχουν παιχτεί στους τελικούς της Basket League. Break με το «καλημέρα», 2-0 καθαρό προβάδισμα και ύστερα ολική ανατροπή, «σβήσιμο» δύο match ball του Ολυμπιακού και όλα θα κριθούν στο Game 5 του ΟΑΚΑ, την Παρασκευή 14/6. Μπορούσε κανείς να ζητήσει τίποτα καλύτερο;
Το παίρνεις το ταίρι σου σε ντέρμπι Παναθηναϊκού AKTOR-Ολυμπιακού;
Ένα μεγάλο «αλλά»
Και εκεί όμως που σκεφτόμαστε ότι τα έχει όλα η σειρά, δυστυχώς, σκεφτόμαστε ένα «γκρίζο» κομμάτι το οποίο είναι το μόνο που ποτέ κανείς δεν θέλει να έχει επιρροή σε κανένα παιχνίδι. Δεν είμαστε αφελείς, προφανώς και μιλάμε για τη διαιτησία. Προσοχή όμως, όχι για λόγους αδικίας προς κάποια από τις δύο πλευρές -με αυτό θα ασχοληθούν άλλοι- αλλά με τον τρομερά κακό βαθμό που έχει εμφανίσει κάθε διαιτητική τριάδα σε καθένα από τα παιχνίδια.
Είναι άλλο ένα κακό σφύριγμα σε μια φάση, π.χ. ένα φάουλ ή βήματα που δεν δόθηκαν. Είναι όμως εντελώς διαφορετικό οι «εφευρέσεις» που δεν βγάζουν κανένα απολύτως νόημα, σε σημείο που ακόμα και η πλευρά που ευνοείται να απορεί που πήρε κατοχή.
Στο μπάσκετ που η λεπτομέρεια μετράει και όπως έχει πει και ο Δημήτρης Χατζηγεωργίου «πρόκειται για άθλημα επαφής», η υπερβολή με την απάθεια πίσω από την λήψη μιας διαιτητικής απέχουν ελάχιστα μεταξύ τους αλλά αυτό έχει ξεπεραστεί εν πολλοίς στο χαμηλό επίπεδο διαιτησίας που έχουμε δει εδώ και 4 παιχνίδια.
Όπως έχει φανεί σε αυτούς τους τελικούς είναι το μεγάλο αγκάθι, η απόχρωση του «Γκρι» που ξεθωριάζει τη σειρά και της στερεί το δικαίωμα να μείνει στην ιστορία για τους πραγματικά σωστούς λόγους. Είναι τόσο δύσκολο να θέλουμε καλές διαιτησίες ή έστω μια διαιτητική τριάδα των «γκρίζων» που να περάσει απαρατήρητη προκειμένου να προστατεύεται το προϊόν που λέγεται μπάσκετ.
Δεν είναι υπερβολή, ότι αυτή τη στιγμή όλη η μπασκετική Ευρώπη παρακολουθεί δύο τελικούς περισσότερο από όλους, το Παναθηναϊκός AKTOR-Ολυμπιακός και το Boston Celtics- Dallas Mavericks, το πρώτο ενδεχομένως με πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Όταν όμως έχεις ένα προϊόν τόσο υψηλού επιπέδου έχεις και την απαίτηση η διαιτησία να είναι σε εξίσου καλό επίπεδο. Διότι ο κόσμος θέλει να δει μπάσκετ και όχι τις τρεις αποχρώσεις του Γκρι να πρωταγωνιστούν.
