Το θρίλερ με τον τελικό Κυπέλλου Ελλάδος φτάνει επιτέλους στο φινάλε του, αν και είχαμε αρχίσει να πιστεύουμε ότι μπορεί να μην γίνει και ποτέ. Εδώ θα γίνει χωρίς κόσμο -για κανέναν απολύτως λόγο- θα μας έκανε εντύπωση αν ματαιωνόταν εντελώς; Στο θέμα μας τώρα.
Ο τελικός που έκανε sold out... τις καφετέριες!
Η επανάληψη του Τελικού Κυπέλλου του 2010, φέρει τον Παναθηναϊκό και τον Άρη ξανά στο βάθρο της συγκεκριμένης διοργάνωσης, με αμφότερους να ψάχνουν την ευκαιρία να κλείσουν τη χρονιά με τον πιο «γλυκό» τρόπο.
Για τον έναν θα κλείσει ιδανικά, για τον άλλον απλώς θα «μπαλώσει» την ξενέρα.
Ο Άρης είναι κοντά στο όνειρο
Σε έναν τελικό δεν υπάρχουν φαβορί, ακόμα και αν είναι διακριτή η διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων. Αν απέδειξε κάτι ο Άρης φέτος είναι ότι δεν φοβάται τα παιχνίδια με τους μεγάλους, αντιθέτως μάλιστα τα «χτυπάει» στα ίσια και ειδικά απέναντι στον Παναθηναϊκό έχει βρει τη συνταγή για να φεύγει με ψηλά το κεφάλι.
Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι στα πλέι οφ αποτέλεσε τον λόγο που ουσιαστικά οι πράσινοι έμειναν εκτός διεκδίκησης πρωταθλήματος μετά τη νίκη μέσα στη Λεωφόρο.
Με λίγα λόγια, οι κίτρινοι έρχονται με φόρα και απέναντί τους θα βρουν έναν Παναθηναϊκό που «ψάχνεται», δεν έχουν το ίδιο «πρέπει» σε αντίθεση με τον αντίπαλό τους, και αν καταφέρουν να φύγουν νικητές θα έχουν ολοκληρώσει μια χρονιά που ξεκίνησε άσχημα, αλλά από τη μέρα που επέστρεψε στο τιμόνι τους ο Άκης Μάντζιος, η σεζόν κυλάει σαν όνειρο.
Πρωτάθλημα και Κύπελλο στη Θεσσαλονίκη;
Ο τίτλος της παρηγοριάς
Πριν δύο χρόνια, σε εκείνον τον τελικό του ΟΑΚΑ κόντρα στον ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς επέστρεφε στους τίτλους για πρώτη φορά από το 2014, αλλά οι απαιτήσεις του τότε σε σχέση με το σήμερα είναι εντελώς διαφορετικές.
Γενικώς δεν θέλει πολύ ανάλυση να πούμε τι πήγε λάθος στον φετινό Παναθηναϊκό, το γεγονός ότι πάει με υπηρεσιακό προπονητή στον τελικό, χωρίς να έχει «κατέβει» ουσιαστικά στα τελευταία 4 παιχνίδια των Playoff αποδεικνύει την κατάσταση που βρίσκεται ο σύλλογος.
Σαφώς και το καλοκαίρι θα έχουμε ριζικές αλλαγές, αλλά απόψε είναι μια άλλη ιστορία. Σίγουρα δεν μπορεί να σωθεί μια χρονιά που ξεκίνησε με όνειρα αλλά εξελίχθηκε με τον χειρότερο τρόπο, ωστόσο, ένας τίτλος είναι πάντα τίτλος. Ακόμα και αν δεν λέγεται πρωτάθλημα.
Μέσα σε όλα, οι «πράσινοι» καλούνται να σπάσουν και μια μεγάλη κατάρα, αυτή του Βόλου στους Τελικούς Κυπέλλου. Σε μια παρόμοια περίπτωση όπως η φετινή, ο Παναθηναϊκός του 2007 είχε βρεθεί στον τελικό του κυπέλλου στο ίδιο γήπεδο, απέναντι στη θεωρητικά πιο αδύναμη ΑΕΛ.
Παραδόξως, ο αγώνας γινόταν και τότε Σάββατο -ανάμεσα στους ημιτελικούς-τελικούς της Euroleague- και η κατάκτησή του θα αποτελούσε παρηγοριά σε μία μέτρια έως κακή σεζόν. Μόνο που ο MVP Νταμπίζας, η ΑΕΛ του Δώνη και η αστοχία του Βαγγέλη Μάντζιου στο κενό τέρμα στο τελευταίο δευτερόλεπτο συντέλεσαν ώστε το τρόπαιο να πάει προς Αλκαζάρ πλευρά.
Μπορεί να σπάσει την κατάρα ο Παναθηναϊκός ή έφτασε η στιγμή για έναν τίτλο στον Άρη; Απόψε, 20:30 περίπου οι απαντήσεις.
