Το ρολόι στο Αλέξανδρος Νικολαΐδης δείχνει 82:35 και η μπάλα βρίσκεται στα πόδια του Μπερνάν. Πέντε δευτερόλεπτα αργότερα η στρογγυλή θεά αναπαύεται στα δίχτυα της Μαρσέιγ, ο Παναθηναϊκός ανοίγει το σκορ και το τελικό 1-0 του δίνει ελαφρύ προβάδισμα για την πρόκριση στα playoff του Champions League. Τι μεσολάβησε σε αυτά τα πέντε δευτερόλεπτα; Ένας μαγικός συνδυασμός από Μπερνάν, Κλεϊνχέισλερ και Ιωαννίδη, με τον Βραζιλιάνο να συνδέεται με τα δίχτυα και να βάζει φωτιά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ένα ποδοσφαιρικό «τρίγωνο των Βερμούδων» που κατάπιε τους Μασσαλούς.
Και σε αυτή ακριβώς τη φάση φάνηκε το μεγάλο πλεονέκτημα του Παναθηναϊκού κόντρα στη Μαρσέιγ που βγήκε στην αγορά με χοντρό πορτοφόλι, τα έσκασε και ονειρεύεται τη συμμετοχή της στους ομίλους της μεγαλύτερης διασυλλογικής διοργάνωσης. Πλέον η πρόκριση βρίσκεται στο 50-50 και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς πιστώνεται αυτό το τεράστιο βήμα. Το βράδυ της Τετάρτης το «τριφύλλι» ήταν ανώτερο από τον αντίπαλό του. Ήταν η ομάδα με τη μεγαλύτερη χημεία, ένα σύνολο που ήξερε τι ήθελε και τι έπρεπε να κάνει πάνω στο χορτάρι. Οι κινήσεις τους έδειχναν σιγουριά και κάθε μάχη που κέρδιζαν, τους μπούσταρε με αυτοπεποίθηση.
Αυτή είναι η δουλειά 2 ετών του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Πήρε μία ομάδα από το μηδέν και έχει κάνει πράξη όλα όσα έχει υποσχεθεί. Στην πρώτη του χρονιά ο στόχος ήταν ο Παναθηναϊκός να πάρει το εισιτήριο για την Ευρώπη. Τα κατάφερε και το κερασάκι στην τούρτα ήρθε με την κατάκτηση του Κυπέλλου. Τη δεύτερη χρονιά έθεσε ως στόχο τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος και το πλασάρισμα στις δύο πρώτες θέσεις που δίνουν το εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League. Έγινε πράξη. Φέτος ο πρώτος στόχος της χρονιάς ήταν να μπει σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Ο Παναθηναϊκός έχει ήδη στα χέρια του το εισιτήριο των ομίλων του Europa League αλλά θέλει να το αναβαθμίσει σε business class. Να μπει στους χρυσοφόρους ομίλους του Champions League. Να βρίσκεται εκεί που βρίσκονται οι καλύτεροι. Το βράδυ της Τετάρτης κόντρα στη Μαρσέιγ έδειξε ότι το λέει η ψυχούλα του. Δεν είναι εύκολο αλλά πλέον έγινε ξεκάθαρο σε όλους ότι δεν είναι και ακατόρθωτο.
Ο φετινός Παναθηναϊκός φτιάχτηκε για να πάρει το πρωτάθλημα. Αυτός είναι ο ξεκάθαρος μεγάλος στόχος. Η διαφορά με πέρυσι είναι πως έχει το υλικό και το βάθος για να τα καταφέρει. Ο Ιβάν γυρνάει στον πάγκο και δεν τον πιάνει μελαγχολία με αυτό που βλέπει. Με όλο το σεβασμό σε κάθε αθλητή, είναι διαφορετικό να αναζητάς λύσεις από τον πάγκο και αντί για τον Τρουιγέ και τον Καμπετσή, να βλέπεις τον Μπερνάν και τον Παλάσιος. Το ρόστερ του «τριφυλλιού» έχει αναβαθμιστεί. Ποιοτικά και ποσοτικά. Είναι ένα ρόστερ πρωταθλητισμού και σε συνδυασμό με τη δουλειά που έχει πέσει τα προηγούμενα χρόνια, δημιουργείται ένα εξαιρετικό κοκτέιλ.
Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού έχουν κάθε λόγο να ονειρεύονται. Στην ομάδα υπάρχει πλάνο που υπηρετείται πιστά με οδηγό τον Ιβάν. Έναν άνθρωπο που αποτελεί ευλογία για το σύλλογο αλλά και φυσικά για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Έναν άνθρωπο που δεν προκάλεσε για να γίνει αρεστός, ρίχνοντας νερό στο μύλο της βίας. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός και πρέπει να σημειωθεί πως ο Μπερνάν δεν πανηγύρισε το σημαντικό γκολ του, στη μνήμη του Μιχάλη, οπαδού της ΑΕΚ που δολοφονήθηκε από νεοναζί χούλιγκαν. Οι οργανωμένοι οπαδοί του Παναθηναϊκού, όπως και οι υπόλοιποι φίλοι που βρέθηκαν στο γήπεδο, κράτησαν την ενός λεπτού σιγή. Είναι το λογικό, θα μου πείτε. Ναι αλλά ας μην ξεχνάμε σε κάποια χώρα που ζούμε και τι θεωρείται πλέον λογικό.
