Αυτά τα αγόρια αξίζουν όλα τα κλισέ του κόσμου. Δύο χρόνια μετά τον χαμένο τελικό στην Ολυμπιάδα του Τόκιο, οι μάγκες με τα γαλανόλευκα σκουφάκια και τα βαριά σλιπάκια επέστρεψαν στην Ιαπωνία για να πάρουν αυτό που τους αξίζει. Ισοπέδωσαν τη Σερβία στον ημιτελικό, πήραν μία άτυπη εκδίκηση για την ήττα στον τελικό του Τόκιο, πέρασαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε τελικό Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και το Σάββατο το «Big in Japan» θα γίνει το αγαπημένο τους soundtrack.
Θα κατακτήσουν σίγουρα την κορυφή; Όχι. Αλλά τα παιδιά του Θοδωρή Βλάχου έχουν καταφέρει να γίνουν η «επίσημη αγαπημένη». Η πιο επιτυχημένη Εθνική ομάδα όλων των εποχών και ας μην έχουμε στραμμένο το βλέμμα πάνω τους. «Είμαστε πολύ χαρούμενοι, ειδικά αν κάναμε συμπατριώτες μας χαρούμενους. Υπάρχει μία πολύ άσχημη κατάσταση στην Ελλάδα, όπως στο Τόκιο πριν δύο χρόνια, συλλυπητήρια σε όσους έχουν χάσει τους συγγενείς μας. Δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς κάτι διαφορετικό. Γράφουμε ιστορία, κάναμε μία εκπληκτική εμφάνιση αλλά έχουμε άλλο ένα, είμαστε υποχρεωμένοι να συγκεντρωθούμε και να μπούμε αποφασισμένοι στον μεγάλο τελικό. Μπορούμε να φτάσουμε στην κορυφή, το αισθανόμαστε. Δεν ξέρουμε ακόμη τον αντίπαλο, αλλά νομίζω αυτή τη φορά θα διαχειριστούμε καλύτερα. Ίσως να μας βοηθήσουν και οι Έλληνες, να μη... στέλνουν πολλά μηνύματα στα παιδιά για να συγκεντρωθούνε. Πήραμε και το εισιτήριο για το Παρίσι, βγάζουμε ακόμη ένα βάρος της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στόχος μας είναι πάντα η διάκριση, ελπίζω να σας δώσουμε και άλλα. Κάναμε εξαιρετική πνευματική προετοιμασία, όλα τα παιδιά ήταν έτοιμα. Από την αρχή έχουμε δείξει και ειδικά στο ματς με τις ΗΠΑ και την ανατροπή ότι είμαστε μία γροθιά που βγαίνει και στο γήπεδο. Μακάρι να το έχουμε αυτό και γι' ακόμη ένα παιχνίδι».
Νάσος Γκαβέλας: Τα δάκρυα που «φώτισαν» το σκοτάδι
Τα λόγια ανήκουν στον αρχιτέκτονα αυτής της ομάδας. Του Θοδωρή Βλάχου που σε πείσμα όλων έμεινε στο τιμόνι της Εθνικής πριν δύο χρόνια, όταν ήταν έτοιμος να αποσυρθεί από τον πάγκο. Που να πάτε κύριε Θοδωρή; Εδώ είναι το πεπρωμένο σας. Εδώ είναι το σπίτι σας, η οικογένειά σας. Αυτά είναι τα παιδιά σας.
Αυτή η Εθνική δε νιώθει. Σπάει κάθε «κατάρα», ακολουθεί το πεπρωμένο της. Γράφει ιστορία, κάθε φορά κάνει και ένα μικρό βήμα και το κυριότερο είναι πως πλέον είναι οι καλύτεροι και το αισθάνονται. Στον αθλητισμό είναι κάτι που το νιώθεις μέσα σου πως επιτέλους είναι η δική σου στιγμή. Και καρχαρίες να τους πετάξεις στην πισίνα, θα τους τρομάξουν. Ζερδεβάς, Γενηδουνιάς, Σκουμπάκης, Γκιουβέτσης, Φουντούλης, Παπαναστασίου, Δερβίσης, Αργυρόπουλος, Αλαφραγκής, Κάκαρης, Νικολαΐδης, Γκίλλας, Τζωρτζάτος.
Να τα θυμάστε αυτά τα ονόματα. Είναι τα ονόματα των παιδιών που σηκώνουν την ελληνική σημαία ψηλά. Είναι οι αθλητές που θα κάνουν τα παιδιά σας να σας ζητήσουν να πάτε να τα γράψετε στο πόλο. Και να το κάνετε. Το μεγάλο βήμα έγινε. Το επόμενο είναι να βρεθούν στην κορυφή του κόσμου.
