Το 3-0 στο ΑΕΚ-Ολυμπιακός για το Κύπελλο Ελλάδος δεν αφήνει πολλά περιθώρια για συμπεράσματα. Η Ένωση είναι σε εξαιρετική κατάσταση και το πιστοποίησε στο γήπεδο, ακόμα και αν στο δεύτερο ημίχρονο τράβηξε χειρόφρενο.
Το θέμα είναι ότι η πρόκριση λίγο-πολύ έχει κριθεί και αν κάποιος έχει να θυμάται κάτι δεν είναι άλλο από τα γκολ. Για τους πιο ρομαντικούς πάλι, το απόλυτο highlight, η στιγμή που μας θύμισε ότι μέσα στην ένταση και τα νεύρα, κυριαρχεί η ανθρωπιά ήταν το σκηνικό με την αγκαλιά του Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς στον Σαμασέκου.
Μας θύμισε την περσινή αγκαλιά Μπρινιόλι-Εντιαγέ στο «Κλεάνθης Βικελίδης».
Στο δεύτερο γκολ της Ένωσης, η μπάλα ήρθε στο κεφάλι του αλλά αυτός αντί να διώξει μακριά ή έστω σε κόρνερ «ντύθηκε» προς στιγμήν φορ και το κάρφωσε για να ξεσπάσουν σε πανηγυρισμούς όλοι οι παίκτες της ΑΕΚ.
Όλοι εκτός από έναν
Την ώρα που οι συμπαίκτες του γίνονταν ένα κουβάρι, ο Σέρβος έπαιρνε αγκαλιά παρηγοριάς στον πρώην συμπαίκτη του στη Χόφενχαϊμ, δείγμα του ότι δεν ξεχνάει τις στιγμές που πέρασαν μαζί.
Μια στιγμή που μπορεί να μην σου προκαλεί απαραίτητα χαμόγελο, ένα στιγμιότυπο όμως ικανό να σε κάνει να αισθάνεσαι περίφημα για αυτό που αντίκρισες. Μια εικόνα ανθρωπιάς που ξεπερνάει τα όρια της φανατίλας και της σαπίλας που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στα ελληνικά γήπεδα, απόδειξη ότι ακόμα και σε ντέρμπι που τα ντεσιμπέλ είναι ύψη κουμάντο κάνει το καλό, αν το αφήσεις να ενεργήσει.
Δυστυχώς είχα χτες άλλο ένα περιστατικό οπαδικής βίας.
Αν σκεφτούμε το χαμό στο τέλος έπειτα από το «ντου» του Βαλμπουενά δίχως άδεια από τον 4ο διαιτητή, τότε η αγκαλιά των δύο δεν είναι ωραίο στιγμιότυπο, αλλά το απόλυτο highlight της αναμέτρησης.
