Χτες το βράδυ έληξε η διορία της κατάθεσης υποψηφιοτήτων για την προεδρία της FIFA, αλλά κανείς δεν φάνηκε να κρατά κάποιον φάκελο με δικαιολογητικά μέσα στην ομιχλώδη και βροχερή Ζυρίχη. Ο Τζιάνι Ινφαντίνο, ο Ιταλοελβετός δικηγόρος θα είναι για ακόμα μια θητεία επικεφαλής της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, συνεχίζοντας με την ίδια και περισσότερη ορμή το θεάρεστο έργο που παρέλαβε από τον Ζεπ Μπλάτερ. Ένα έργο που θα έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει μέχρι και το 2031 αφού ο περιορισμός των τριών θητειών και των 12 ετών που υπάρχει, δεν ισχύει γι’αυτόν. Τα παραθυράκια στους κανόνες είναι για να αξιοποιούνται και ένας τύπος που είναι λίγο Ελβετός, λίγο Ιταλός και δικηγόρος θα τα κάνει κανονικές μπαλκονόπορτες για να περάσει από μέσα κουβαλώντας μαζί όλη του την προίκα. Τα πρώτα τρία χρόνια της θητείας του ήταν έκτακτα, λόγω της αναπλήρωσης που έκανε στον Ζεπ Μπλάτερ, ο οποίος απομακρύνθηκε γιατί… ξέρουμε όλοι γιατί.
Βέβαια η εύκολη, σαν να βάζει ένα ποτήρι νερό, επανεκλογή του Ινφαντίνο, δεν σημαίνει ότι απλά θα κάτσει αμέριμνος να μασουλάει τα 3εκ του ετήσιου μισθού που έχει η θέση του προέδρου της FIFA. Αν και εδώ που τα λέμε τα 3εκ τον χρόνο, δηλαδή 12εκ για μια πλήρη τετραετία δεν είναι αρκετά αν κάποια τριτοκοσμική δικτατορία θελήσει να διοργανώσει κάποιο Μουντιάλ.
Οι εισαγγελικές αρχές της Ελβετίας τον ερευνούν για διάφορες περίεργες συναντήσεις που είχε την περίοδο μεταξύ 2016-2017 και δεν είναι σίγουρο αν θα υλοποιήσει το όνειρό του να είναι γενικός αρχηγός του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και μετά το Μουντιάλ των Καναδά, ΗΠΑ, Μεξικού, ειδικά από τη στιγμή που ή όλη έρευνα διεξάγεται και υπό την εποπτεία του ελβετικού κοινοβουλίου.
Μέχρι τότε ο Infantino θα συνεχίσει να κάνει αστείες εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, αλλά και να προσπαθεί να φέρει το Μουντιάλ στα μέτρα των αγαπημένων του χωρών της Ασίας που δεν έχουν καμία σχέση με την ποδοσφαιρική παράδοση. Μιλάμε φυσικά για το σχέδιο που θέλει να κάνει το Μουντιάλ ποδοσφαιρική διοργάνωση κάθε δύο, αντί για τέσσερα χρόνια που γίνεται τώρα.
Αυτό είναι ένα σχέδιο στο οποίο αντιστέκονται σθεναρά οι δύο μεγαλύτερες ομοσπονδίες, η UEFA και η αντίστοιχη της Λατινικής Αμερικής. Μια αντίσταση που αν πάψει, τότε θα δούμε ακόμα περισσότερα Κατάρ και ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση της μεγαλύτερης ποδοσφαιρικής γιορτής του πλανήτη.
