Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε μία πράξη αντίστασης και ένα μαρκετινίστικο κόλπο; Η πρώτη έχει πραγματικό νόημα, επιφέρει μία μεγάλη αλλαγή και αφήνει το αποτύπωμά της στην κοινωνία. Η δεύτερη κάνει ένα θόρυβο σαν πυροτέχνημα και απλώς γεμίζει το μπιτόνι της ματαιοδοξίας και ενίοτε τα ταμεία ενός brand. Μία πραγματική Επανάσταση έρχεται όταν η κοινωνία αποφασίζει να βγει από το comfort zone της, να ξεβολευτεί και όχι απλώς να υποκριθεί. Μία υποκρισία της κοινωνίας και των εταιρειών που έχει γιγαντωθεί στην εποχή των social media: Ο ναρκισσισμός των likes που μας φουσκώνει με υπερηφάνεια. Είναι μία τάση της εποχής. Όπως εκείνη που θέλει τη φεμινίστρια να στηρίζει τον βιγκανισμό, χωρίς ωστόσο να τον υιοθετεί ποτέ. Διότι καλή η στήριξη αλλά «δε θα κόψουμε και το κρέας για πάρτη τους». Εκείνον που καταδικάζει την παιδική εργασία αλλά όταν θα του αποκαλύψεις ότι 7 χρονών παιδιά δουλεύουν σε ορυχεία του τρόμου στο Κογκό ως σκλάβοι για την εξόρυξη κοβάλτιου (ορυκτό που χρησιμοποιείται στην παραγωγή κινητών τηλεφώνων), τότε θα αισθανθεί λίγο άβολα. Ωστόσο «πώς θα ζήσω χωρίς smartphone»;
Μία πράξη αντίστασης που θα θέσει νέα δεδομένα στον κόσμο μας γίνεται μόνο όταν αποφασίσουμε να ξεβολευτούμε.
Μουντιάλ: 7 χρόνια φυλάκιση για όποιον κάνει σεξ στο Κατάρ
Κάτι που δεν έκανε η Εθνική ομάδα της Δανίας. Οι συμπαθέστατοι, κατά τ’ άλλα Δανοί, παρουσίασαν τρεις φανέλες που θα φορέσουν οι ποδοσφαιριστές στους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ. Μία εκ των τριών εμφανίσεων είναι σε μαύρη απόχρωση, ως ένδειξη πένθους για τους χιλιάδες εργάτες που έχουν χάσει τη ζωή τους στα έργα για τη μεγάλη γιορτή του ποδοσφαίρου. Αυτός είναι ο τρόπος ώστε να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους για ένα Μουντιάλ που είναι βουτηγμένο στο αίμα.
Περισσότεροι από 15.000 νεκροί στα εργοτάξια
Σύμφωνα με το γερμανικό δίκτυο ZDF περισσότεροι από 15.000 εργάτες έχουν χάσει τη ζωή τους από το 2010 μέχρι σήμερα. Χιλιάδες άνθρωποι μετανάστευσαν στο Κατάρ από φτωχότερες γύρω χώρες, προκειμένου να βρουν εργασία προσφέροντας φτηνά εργατικά χέρια στους διοργανωτές. Ωστόσο οι συνθήκες στα διάφορα εργοτάξια είναι απάνθρωπες, με τους εργάτες να δουλεύουν υπερωρίες (προκειμένου να παραδοθούν έγκαιρα τα έργα), κάτω από άθλιες συνθήκες, με πολύ υψηλές θερμοκρασίες και με ελλιπή σίτιση. Συν τοις άλλοις, οι εργάτες «στοιβάζονται» σε κοντέινερ όπου διαμένουν ο ένας πάνω στον άλλο, προκειμένου να εξοικονομήσουν χρήματα για να τα στείλουν στις πάμπτωχες οικογένειές τους πίσω στις πατρίδες τους.
Η αποχή είναι ο μοναδικός δρόμος
Σε αυτές τις περιπτώσεις, ημίμετρα δεν φέρνουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Η αποχή της Δανίας από το Παγκόσμιο Κύπελλο θα ήταν ένα χτύπημα στα θεμέλια αυτής της ντροπιαστικής διοργάνωσης. Ένας προάγγελος βαθύτερων εξελίξεων. Οι superstars του αθλήματος έχουν τη δύναμη να γυρίσουν την πλάτη. Αρωγός σε αυτή την προσπάθεια, τα μεγάλα brands του πλανήτη που περιμένουν να διαφημιστούν. Ή οι στοιχηματικές εταιρείες που προετοιμάζονται πυρετωδώς γι’ αυτή τη μεγάλη «γιορτή». Η αποχή, το μποϊκοτάζ είναι ο δύσκολος δρόμος. Ο δρόμος που δυστυχώς κανείς δε θα ακολουθήσει. Ο εύκολος δρόμος είναι εκείνος του marketing. Μία δήλωση με νόημα, ένας εναλλακτικός πανηγυρισμός που να δείχνει τη δυσαρέσκεια ή μία total black εμφάνιση που θα γίνει viral.
Και όλοι θα είμαστε ευχαριστημένοι πως κάναμε το χρέος μας.
